Congregatio pro Doctrina Fidei 873

sione unius vel plurium creaturarum humanarum innocentium in exordiis

exsistentiae, et qua talis semper graviter contradicit ordini morali.41

Argumenta quae adducuntur ad ethice reductionem embryonalem iusti-

ficandam innituntur saepe analogicis rationibus de naturae calamitatibus vel

condicionum necessitatibus, in quibus, salva bona uniuscuiusque voluntate,

impossibile evadit cunctis salutem ministrare in periculo versantibus. At

huiusmodi analogicae rationes nullo modo morale iudicium positivum funda-

re possunt in actu directe abortivo. Nonnumquam principia revocantur mo-

ralia, ut sunt principia de male minore vel de duplici effectu, quae hoc in loco

minime valent; etenim numquam licet ad actum deducere opus intrinsece

illicitum, ut bonum quoddam eveniat, cum finis minime iustificare possit

media.

Diagnosis prae-implantatoria

22. Diagnosis prae-implantatoria forma quaedam est diagnosis praena-

talis, stricte cum technicis artibus artificiosae fecundationis coniuncta, qua

providetur ut fiat diagnosis genetica embryonum creatorum in vitro, ante-

quam transferantur in gremium matris; quae ad eum finem adhibetur ut certi-

tudo obtineatur transferendi in matrem tantum embryones qui defectibus careant

vel sint dati sexus vel certis qualitatibus peculiaribus praediti.

Secus ac evenit in aliis formis diagnosis praenatalis, in quibus gradus

diagnosticus apparet rite seiunctus a gradu, si casus ferat, exstinctionis et

in cuius ambitu coniuges libertate fruuntur puerum suscipiendi morbo affec-

tum, diagnosis prae-implantatoria econtra secumfert fere semper suppressio-

nem embryonis, qui habeatur « suspectus » per defectus geneticos vel chromo-

somicos, aut habeat alium sexum ac volitum vel qualitates non desideratas.

Diagnosis prae-implantatoria - quae semper conectitur cum artificiosa fecun-

datione, quae procul dubio ex se intrinsece est illicita - eum habet finem

verum ut fiat selectio qualitativa cum consequenti exstinctione embryonum,

quae nonnisi actio abortiva praecox dici potest. Diagnosis prae-implantatoria

ergo illi sententiae seu menti eugeneticae subicitur, « quae abortum selectionis

accipit ne fetus enascantur variis deformitatum generibus adfecti. Turpis

autem est talis mens maximeque improbanda, quoniam vitae cuiusdam uti-

41 Cfr Conc. Oecum. Vat. II, Const. past. Gaudium et spes, 51; Ioannes Paulus II, Litt. Enc.

Evangelium vitae, 62: AAS 87 (1995), 472.