56. De sancta Marina.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Regis coelestis numine
Fit in Marina virgine

Clarum nomen per saecula,
Nam fuit morum regula,
Quae castitatis vadium
Profertque lucis radium;
In beatorum agmine
Gloria tibi, Domine.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Regi Marinae virginis
Sit laus cordis et oris,

Cui sub veste hominis
Inservit vi amoris.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Marina de prudentibus
Una praefulsit prudens,
Non viris, sed virtutibus
Christo placere studens.
2. Coelorum regi virginem
Semper se praesentavit,
Amare Deum hominem
Cordetenus dictavit.
3. Cuncta pro Christi gratia
Contempsit crine tonso
Remotaque fallacia
Nupsit aeterno sponso.

Responsoria.

1. Christi Marina plantula
Mire fructificavit
In orbe legis aemula
Multosque informavit,

Castitatis per saecula

Cultum multiplicavit;

V. Virgo sedens in cellula,

Se sub virorum nebula

Jam Deo consecravit.

2. In via poenitentiae

Onus vitans honorum
Se dedit confidentiae

Christi atque sanctorum,
Lucratur sic quotidie
Thesauros meritorum.
V. Ipsa stetit sententiae
Jam peccatricis filiae,
Quae dedit turpem thorum.
3. Virginis hoc consilium

Nunc laudet mens humana,
Fidele nam exsilium

Portavit pro re vana
Nec inter coetum vilium
Mens hujus fit insana ;
V. Nec peperit haec filium,
Nam castitatis lilium
Ferebat mente sana.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Patrisque sapientiae

Virgo mentem apponit,
Ut staret patientiae

Pro Christo, quem proponit.
2. De rudi testa nucleum
Trahit atque dulcorem,
De petra sugens oleum,
De spina legens florem.
3. O rosa clara, fulgida
Coelesti disciplina,
Inter viros mens algida
Fuit tua Marina.

Responsoria.

1. Manens haec in emporio
Fatigata laboribus
Cupiebat orare
Sicut in monasterio,
Suis honesta moribus
In Deum cogitare,
V. Velut in oratorio

Dei semper honoribus
Haec insistebat care.

2. Infamia nec frangere

Hanc potest per tristitias,
Licet ipsa teratur,
Nec quisquam ipsam tangere
Per has mundi delicias,
Et tamen diffamatur ;
V. Malum nequit hanc augere
Per poenarum molestias.
Quibus ipsa laetatur.

3. Licet persona debilis,
Virtute tamen nobilis

Benigne conversatur,
Etsi caro sit fragilis,
In ea semper stabilis
Nequaquam superatur,
V. Puella quaedam labilis,
Peccatis diris habilis,
Hanc sanctam criminatur.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Marina purgatorium
In mundo sustinebat
Corpusque perfunctorium
Femineum condebat.

2. Ostendens se jam masculum
Inique diffamatur,
Sed quasi per miraculum
Cunctis notificatur.

3. Hortatur pater genitam,
Ut servet se honeste,
Nec reputet se perditam,
Si convivat modeste.

Responsoria.

1. Cum beatae Marinae spiritus
Coelos scandere coepit, claruit,
Quod ejus benedictus exitus
Admirabilis dici valuit,

V. Nam ordinis introitus
Fuit coelorum aditus.

2. Christo pani vivifico

Se conjunxit alacriter,
Nam habitu monastico

Haesit Deo totaliter,
Ex quo signo mirifico

Vixit sancta mentaliter ;
V. De patris fide coelici

Diffamata letaliter,
Se Deo junxit unico,

Ut sit merces finaliter.

3. Agit poenitentiam
In fossa tam dura
Habens patientiam

Virgo sancta, pura,

Sic per sapientiam

Coelos intratura ;

V. Corporis regentiam

Atque continentiem

Viri cernit cura.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. O Marina speciosa,
Cujus puritas decora
Inter viros latuit,
Sed in morte gloriosa
Virginitas tam decora
Cunctis clara patuit.

2. Semper haec patris jussibus
Humiliter parebat
Nec se dans rebus vilibus
Christo se conferebat.

3. Inter cuncta coenobia
Tuum, virgo, laudetur,
In quo viri colobia
Corpus tuum tuetur.

4. Cunctis sacris virginibus
Haec virgo praeponatur,
Alterius criminibus

Haec namque maceratur.

5. Cantica Deo sacrata

Cantavit virgo Marina,
Inter viros illibata
Servatur mente divina.

Ad Benedictus.

A. Marina sancta splenduit,
Resplendet et miraculis,
Candor lucis apparuit,
Dum sociata masculis

Tam stupendo mysterio
Se conservavit virginem,

Vivens in monasterio,

Quaerens Deum et hominem.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A Marina jam vespertina
Hora dum occubuit,
Refulsit luce divina,
Nam virgo apparuit.