Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale580

nem, iuvenis fidenter periculum oppetere valuit, novam fulgidioremque

aetatem vitae reserens.

Sponsalibus diremptis, desiderio sensum doloris comperiendi eumque vi-

vificandi flagrans, Beatae Mariae Virgini se consecravit. Oblitus sui, donum

sanationis iam non efflagitavit, quam fortitudinem potius novae condicionis

tamquam suipsius pro mundo immolationis amplectendae. Peregrinationibus

quibusdam ad marialia sanctuaria Laureti, Regis, Oropae et Lapurdi adiit,

benigno saepius sub auxilio consociationis illius, cui nomen « Unio Nationalis

Italica pro Aegrotis Lapurdum et ad Sanctuaria Internationalia Transvehen-

dis » seu « U.N.I.T.A.L.S.I. », cuius vexilli ortui Interamnae potissime favit.

Anno 1949, apud cryptam Lapurdensem fundatorem Silentium a Cruce

Operariorum, Servum Dei Dominum Aloysium Novarese, provide oppetiit.

Consonantia spiritualitatis cum eo plene percepta, alacri animo eidem

Consociationi adhaesit, in ea vota religiosae consecrationis die 1 mensis No-

vembris anno 1951 emittens.

Exinde, Servi Dei spiritualitas penitus altior facta est ac praesertim re-

missio culparum, conversio peccatorum, subsidium Ecclesiae et Summo Pon-

tifici et confirmatio sacerdotum, qui praecipue mole difficultatum laborati

essent, fecit verum specimen mira sollicitudine ab ipso circumspectum, quod

oratione ac voluntaria poenarum oblatione tenaciter contendit.

Fulgidum exemplum laici consecrati, Iunius aequo ac ridenti vultu infir-

mitatem suam permensus est, quam in valentiam reformare valuit, sicut et

humiliationem in constantem cum Domino gloriae coniunctionem.

Amor Domini Dei ex vultu eius non per sapientiam verborum

translucebat, sed per simplicitatem animi et gestus. Quisquis enim eum

visitabat, solamen reperiebat et lucem interiorem, ipsum agnoscens verum

spei praeconem.

Die 8 mensis Septembris anno 1952, Servus Dei sese a Summo Pontifice

Pio XII in audientia recipi gavisus est, e quo donum specialis benedictionis et

coronae marialis tulit, quam devotissime usque ad mortem servavit. Nulla

manifesta ingravescente valetudine, die 14 mensis Ianuarii anno 1956 in

Domino diem obiit.

Ad nuntium eius vita excessus turba ingens Interamnensium concurrit, ut

tantum salutaret virum et exsequiis quoque interesset. Tredecim post annos

corpus eius, singulari populi multitudinis comitatu, translatum est et in

Cathedrali Interamnensi inhumatum.