Congregatio de Causis Sanctorum 563

bris anno 1911, monasterium Sanctae Margaritae Vercellense uti Postulans

ingressa est Congregationem Sororum a Caritate Sanctae Ioannae Antidae

Thouret - e cuius Instituto vitae consecratae amitae duae et una consobrina

vota iam emiserant - nomen accipiens Henricae.

Iuvenem Sororem illam Superiorissae iam ad institutionem tradendam

peculiariter promptam agnoverunt. Quapropter, post novitiatum studia ma-

gistralia ipsa aggressa est et, votis pro tempore professis, uti institutrix in

scholam quandam maternam Vercellis missa est. Valetudinis tamen causa,

anno 1919 coacta est, ut scholam desereret et, licet in eadem urbe commo-

rans, apud Domum Provincialem migraret, Superiorissae actuariae fungens

munere, quod autem, adhuc ingravescente salute, nullomodo exercere valuit,

cum degenerans spondylorum inflammatio acerrime obrepsisset, quae eam

diutina immobilitate super lectum quadriennio adstrinxit.

Ex eo tempore vita Sororis Henricae admodum passionis signata videtur,

quam quidem privilegii instar a Iesu benigne concessi, ut ipsi arctius adhae-

reret, habuit. Hac in dolorosa via Calvarii signa praecipua eius spiritualitatis

emicuerunt, videlicet participatio Passionis Christi per Crucem, fidelitas

amoris atque suipsius laeta oblatio ad voluntatem Domini.

Anno 1924 ineunte, Soror Henrica adeo exanimis dicta est, ut Viaticum

eidem ministraretur. Die vero 25 mensis Februarii, cum infandas inter poenas

ac tormenta potiunculam aquae de Lapurdensi crypta perductae bibisset,

vocem quandam interiorem animadvertit atque e lectulo doloribus et para-

lysi intacta improviso surrexit. Tanto patrato miro, Superiorissae, ne osten-

tationes religiosae exaltationis iam per urbem irreptae exundarent, Sororem

Henricam communitati religiosae destinaverunt, quae apud carcerem Sancti

Victoris Mediolanensem strenuam navabat operam.

Illic patuit ei universum omnino novum, in quo Serva Dei fortitudine

caritatis sustenta peregrinari valuit. Initium, ergo, angusto apostolatui dedit

in oratione, labore et patientia instituto, lucem effundens fidei ubicumque

tenebrae maligni superare viderentur ac spem christianam in corde derelicto-

rum iugiter renovans. Sororem sese profiteri, enim, adeo ei erat relationem

tamquam sponsalem cum Christo vivere, ut, cum Sponsa esset Christi, com-

municare aliis Sponsi voluntates quaereret. Quae causa et ratio fuerunt,

quibus ipsa captivitati adstitit illi, omnium quidem contemptui atque abiec-

tioni damnatae. Iuvenis religiosa multos annos mansuetudinem et hospitali-

tatem exercuit, cellas visitavit et captivis praesertim mulieribus aures, sola-

cium ac spiritum praebuit. Assiduitas et dicta eius in ineluctabilibus