ACTA BENEDICTI PP. XVI

 2. Franciscus López-Gasco Fernández-Largo, presbyter. Natus est die IV

 Acta Benedicti Pp. XVI 819

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale820

 Acta Benedicti Pp. XVI 821

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale822

 Acta Benedicti Pp. XVI 823

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale824

 Acta Benedicti Pp. XVI 825

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale826

 Acta Benedicti Pp. XVI 827

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale828

 Acta Benedicti Pp. XVI 829

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale830

 Acta Benedicti Pp. XVI 831

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale832

 Acta Benedicti Pp. XVI 833

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale834

 Acta Benedicti Pp. XVI 835

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836

 Acta Benedicti Pp. XVI 837

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale838

 Acta Benedicti Pp. XVI 839

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale840

 Acta Benedicti Pp. XVI 841

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale842

 Acta Benedicti Pp. XVI 843

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale844

 Acta Benedicti Pp. XVI 845

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale846

 Acta Benedicti Pp. XVI 847

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale848

 Acta Benedicti Pp. XVI 849

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale850

 Acta Benedicti Pp. XVI 851

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale852

 Acta Benedicti Pp. XVI 853

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale854

 Acta Benedicti Pp. XVI 855

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale856

 Acta Benedicti Pp. XVI 857

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale858

 Congregatio pro Doctrina Fidei 859

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale860

 Congregatio pro Doctrina Fidei 861

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale862

 Congregatio pro Doctrina Fidei 863

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale864

 Congregatio pro Doctrina Fidei 865

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale866

 Congregatio pro Doctrina Fidei 867

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale868

 Congregatio pro Doctrina Fidei 869

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale870

 Congregatio pro Doctrina Fidei 871

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale872

 Congregatio pro Doctrina Fidei 873

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale874

 Congregatio pro Doctrina Fidei 875

 deque futuris usibus concretis, qui oriri forsan possunt in therapeutica arte,

 generale quod prohibet quin therapeuticus interventus fiat antequam certo

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale878

 Congregatio pro Doctrina Fidei 879

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale880

 Congregatio pro Doctrina Fidei 881

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale882

 Congregatio pro Doctrina Fidei 883

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale884

 Congregatio pro Doctrina Fidei 885

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale886

 Congregatio pro Doctrina Fidei 887

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale888

 Congregatio pro Episcopis 889

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale890

 Congregatio pro Episcopis 891

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale892

 Diarium Romanae Curiae 893

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale894

 Diarium Romanae Curiae 895

 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale896

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale878

les sint fines ponendi petitionibus singularum personarum, quae in melius

praesumant mutare, cum impossibile re evadat desideriis satisfacere unius-

cuiusque hominis. Quaelibet enim responsio data his quaestionibus oriretur

utcumque ex criteriis arbitrariis et ex coniecturis. Consequitur ex his quae

dicta sunt quod talis prospectus interventus obfuturus erit ad summam bono

communi, brevi vel longo temporis intervallo, favens cum sit dominatui pau-

corum hominum contra ceterorum libertatem. Non est in fine tacendum quod

in conatu creandi novum typum hominis ratio ideologica latet, qua humana

creatura autumat ipsum Creatorem se subrogare posse.

Affirmans negativitatem ethicam huius generis interventus, qui secumfert

iniustum hominis dominatum super alium hominem, Ecclesia ad memoriam

revocat necessitatem et redeundi ad prospectum therapeuticum personarum

et omnes educandi ad humanam vitam suscipiendam in eius concreta histo-

rica finitudine.

Hominis clonatio

28. Humanae clonationis nomine intellegitur reproductio asexualis et

agamica totius humani organismi, ut conficiatur unum vel plura « exempla-

ria » quae genetice substantialiter eadem sint ac unicus progenitor.47

Clonatio proponitur duobus praecipuis finibus, altero reproductionis, sci-

licet ad consequendam nativitatem pueri clonati, altero autem therapiae aut

inquisitionis scientificae. Clonatio ad reproductionem obtinendam ratione

theorica apta esset ad implendas exspectationes quasdam peculiares, ut sunt

humanae evolutionis moderatio, selectio creaturarum humanarum quae qua-

litates eximias polleant, praevia selectio sexus nascituri pueri, productio filii

qui exemplar perfectum sit alius, productio filii ad bonum coniugum labo-

rantium sterilitatis formis quibus aliter subveniri nequeat. Clonatio thera-

peutica econtra exhibita est ut productionis cellularum staminalium embryo-

nis medium, patrimonio praeditarum genetico praedeterminato, ita ut vinci

47 Si vulgatam scientiam hodiernam sequamur, methodi artis technicae, quae proponuntur

ad humanam clonationem in actum deducendam, duo exstant potiores, quae sunt fissio gemel-

laris et translatio nuclei, quarum fissio gemellaris consistit in separatione artificiosa singularum

cellularum vel catervarum cellularum ab embryone, in primis gradibus eius evolutionis, ut

postea huiusmodi cellulae in uterum transferri possint ad creandos modo artificioso embryones

similes in toto; translatio nuclei autem vel clonatio proprie dicta consistit in introductione nuclei,

ablati a cellula embryonaria vel somatica, ad ovocytum, a quo antea ablatus fuerit nucleus, cui

sequitur eiusdem ovocyti vivificatio, quod consequenter evolvendum sit ut embryon.