62. De sancta Barbara.

1 a. Ave virgo, martyr Christi,
Aromatum exstitisti
Summi regis cella.

1 b. Barbara, Deo credidisti,
Patris idola sprevisti,
Flagrans Dei stella.

2 a. Caeli sponsus te dilexit
Teque sibi sic adnexit,
Ut sis eius socia.

2 b. Domum patris, quam fun-
dasti,
Trina luce illustrasti
Trinitatis gratia.

3 a. Euge, mundum superasti,
Patris iram non curasti
Quaerentis te in nemore,

3 b. Figuram tu trinitatis
Patri narras verbis ratis
In praesenti tempore.

4 a. Gaudet nunc turba caelica,
Arma sumit bellica
Virgo puerilis.

4 b. Haec est patris confusio,
Deorum illusio,

Dum certat subtilis.

5 a. Induitur cilicio

Ad carnis detrimentum,
Conspuitur supplicio,
Gratiae augmentum
Suscipit piissimum.

5 b. Rarissima haec nobilis
Rosa sine spina,
Castissima, nec mobilis,
Ut de Engaddina

Vinum est dulcissimum.

6 a. Luce divina in carcere
Grata consolata,
Insanos fanos parcere
Nolens care, gnare,
Mitis in flagitio.

6 b. Maximino haec tradita
Et exspoliata
Nervis chordis est discerpta
Et parata rata
In Dei servitio.

7 a. Nudata sive tecta,

Pecta, lecta, [secta], vecta
Ad Uriel,

Quae hic fortior Ariel
In luctu certaminis.

7 b. Omnibus gratiosa,

Glosa, rosa, prosa, osa
Et formosa,
Super multas virtuosa
Dono Dei flaminis.

8 a. Pastor mutatur tunc in saxum,
Oves fiunt locustae;
Haec fecit Deus clamans:
Pax sum,
Qui iuste et honeste
Punit pro excessibus.

8 b. Quatiata, [per]multa passa,

Firmam tenebat mentem,

Confortata de pacis massa,

Quae docet Dei gentem

Ire piis gressibus.

9 a. Regi regum copulata,

Postquam virgo vapulata,
Cum patris iuvamine

9 b. Satrapae pneuma fit in unda,
Filia suscepit munda
A malo spiramine.

10 a. Tu, virgo, debes Dominum
Nobis adunare,
Atque eucharistiam
In fine procurare,
Contra robur daemonis.

10 b. Virgo in mammis offensa,
Deum semper colis
Et in flammis, tu mensa
In arena solis

Et ebur Salomonis.

11a. Xristum regem cernis laetum,

Qui absterget omnem fletum;

Quae non curas malum metum,

Nos ducas ad eius coetum,

Qui est super sidera.

11 a. Yesse florem invenisti,

Anchorae spei (ad) haesisti,
Cosmi chaos respuisti,
Galaxiam docuisti,
Quae ducit ad aethera.

12. Zyma Babel aufer (nunc) laete,
Ne nos prendat Dagon rete,
Qui praesumunt semper de te ;
Senem, natum, flamen pete,
Ut festinet ad conductum
Nostram auferentem luctum
Et det Chere, pium fructum.
Tecum laete post examen.
Fiat, fiat; Amen, Amen.