63. De s. Rainmndo Rotensi.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Laudibus insignis

Raimundus dignus et hymnis,
Sanctorum more

micuit Christi sub honore,
Exemploque pari

mereamur hunc imitari.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum laudemus,
una Domino jubilemus,

Quem macula mundus
vita decorat Raimundus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sacris doctrinis

datus a puerilibus annis,
Doctrina fotus,

primum fuit inde remotus,
Militiae mores

exercuit atque labores.

2. Deinde volente Deo
vacuus sensu puerili
In melius crevit

metit et quae semina sevit.
3. Mundi fluxa videns,

quasi stercora terrea ridens,
Quod nibil est sprevit,
sub Christi lege quievit.

Responsoria.

1. Magna proles sanctus

Raimundus jure beatus,
Et babitum mutans

et inania quaeque refutans,
Peivigil infestum

superavit corporis aestum,
V. Viribus et totis

vitiis de corde remotis
Carneque devicta,

mundi levitate relicta.
2. Sacram doctrinam

tenuit vitando ruinam,
Fructiferos morum

calles sectando bonoium,
Nullum despexit

pro persona neque vexit,
V. Christo devotus,

divino munere fotus
Omnia, quae legit

de Christo facta, peregit.
3. O felix valde,

pater, o clemens Raimunde,
Oramus, praesto

servoram fletibus esto,
Nos solito more

laetemur te genitore,
Tecum gaudentes

coelesti sede fruentes ;

V. Nos inopes cerne,

clementer crimina sterne,
Concessa sede

coeli maneamus in aede.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Crevit fama viri,

voluit Tolosa potiri

Tanto patrono,
tali ditata colono,

Seminavit parce,

sua qui locat aetheris arce

2. Eligitur, prior efficitur
Dominoque volente
Praedicat atque docet,

gens gaudet docta repente.

3. Accurrunt populi,

veniunt sine nomine mixti,
Iste bonus doctor

monstrat vestigia Christi.

Rsponsoria.

1. Deinde beatus homo

regnum venit Hispaniarum,
Incultos mores

ubi reperit ecclesiarum,
Omnes illustrat

sua quas praesentia lustrat,
V. Dat verbum vitae

promittens praemia rite.
2. Digna loquens digne,

pertractans cuncta benigne,
Rexit jure datum

Barbastri pontificatum,
Nil tulit injustum,

sibi contulit omne venustum.
V. Hic est vir prudens,

hic est vir et Israelita,
Cujus vita nitet
fidei dono redimita.
3. Pontificum gemma,

mira bonitate repletus,
Floruit in mundo
divino dogmate fretus,

Semper ad optatam

tendens sedemque beatam,
Unde fuit cura,

dat enim sibi vita futura ;
V. Non de terrenis

sibi cura fuit, sed egenis
Applicuit mentem

coelestia concupiscentem.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Huic fuit atque pilis

vestis circumcincta tam vilis,
Usus sub pannis

ac quatuor quater annis
Devota mente

solo custode sciente.
2. Jejunans, orans,

vigilans, patiens quoque
plorans,
Spiritui sancto

fuit aptus munere tanto.
3. Denique vir sanctus,

pius, ad bona coelica tantus,
Cum populo Christi

solantis more magistri
Ejus sub sorte

pervenit Malacha forte.

Responsoria.

1. Vir sanctus rite

reserans solatia vitae
Ad dignam mortem

vocat hoc sermone cohortem:
Sancte velle mori,

nobis contingit honori ;
V. Vos ergo morti

constanter robore forti,
Vulnera cruda pati,

fratres, estote parati.
2. Talia dum tractat,

dum vitae semina jactat,
Temporis ad metas

illius pervenit aetas,
Humani moris

morbos patiendo doloris.

V. Hinc cessit, postquam

vir sanctus venit ad Oseam,
Felix in Christo

saeclo migravit ab isto.

3. Aethra petit, coelestis adest

chorus, intonat aether,
Deserit invia sol,

sistitur arce poli;
Agminibus sacris

sociatur in aede superna,
Mors sibi vita manet,

debita lucra tenet.
V. Omnes gaudete,

quae dantur lucra, videte,
Quae sunt felici

praemia pontifici.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Praesul Rairaundus,

a cuncto crimine mundus,
Claret in hac vita,

coeli manet arce polita.

2. Surdis auditum,

reparat claudis quoque gres-
sum,
Dat caecis visum,

dat debilibus quoque nisum.

3. Abstrahit inclusos

obscuro carcere trusos,
Ulla sibi poena,

non est dijuncta catena.

4. Plurima perpessum

cito sanat daemone pressum,
Noxia cuncta fugat,

sibi morborum nihil obstat.

5. Ergo laudetur,

Deus a cunctis veneretur,
Talia qui sancto

dare dignatur Eaimundo.

Ad Benedictus.

A. Gaudet ecclesia

tali ditata sophia,

Laudes Raimundi

ferat per climata mundi,
Aetheris arce micat,

Dominum plebs haec bene-
dicat.

Per Horas Antiphonae.
Ad Primam.

Cum doctor magnus

resplendet mitis ut agnus,
Errantum dux est,

illis quia praevia lux est.

Ad Tertiam.

Ut patet altus mons,

semper fuit ut liquidus fons,
Lumine sic certo

cognoscitur hic in aperto.

Ad Sextam.

Ut summo posita

resplendet monte lucerna,
Sic Raimundus

resplendet in arce superna.

Ad Nonam.

O felix Rota

tam sancto patre dotata
Fulges, ecce, bono

proprio suffulta patrono.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Gemma sacerdotum,

servorum respice votum

Ad te clamantum,

te toto corde precantum,

Nobis adquire,
quod te possimus adire.