Triumphus Christi Heroicus.

 

0385B Cum faber astrorum mortis pateretur acerbum
In cruce supplicium, sese non posse dolores
Ferre Creatoris mundus clamabat, et astra:
Ignivomi solis lumen nox abstulit atra:
((5)) Contremuit tellus, scopuli, rupesque dehiscunt.
Et quid opus multis? lugebant cuncta creata.
Rex coeli ut Christus Phlegethontis regna subivit,
Princeps regali Pluto prospexit ab aula,
Ad sua dum sensit concurrere limina Christum:
((10)) O socii, exclamat, jam tempus sumere tela,
Quandoquidem hic, sanie perfusus membra, propinquat,
Praedaturus opes nostras, umbrasque animasque.
Scandite tecta alacres, hostemque a limite telis
Arcete objectis, multa et compage serarum.
((15)) 0385C Regalem interea nos hic tutabimur armis
Objicibus crebris, et duris vectibus aulam.
Agmine facto illi summa ad fastigia currunt,
Vocibus horrisonis et tecta et moenia complent.
Ecce autem Christus per tetra silentia rupit
((20)) Lumine sidereo, claraque in luce refulsit.
Heus agite, umbrarum proceres, attollite portas,
Portarumque seras, et magnos demite vectes.
Quid miseri audetis contra capere arma Tonantem?
Hic ego rex vester, frustra est obsistere regi,
((25)) Haec ubi dixisset, subitus pavor occupat omnes,
Turmatim effugiunt, ululatibus aera complent.
Nec mora, cum sonitu postes cecidere solutis
0386B Cardinibus, magnamque dedit collapsa ruinam
Janua, et admittunt concussa palatia Christum.
((30)) Obstupuit prior ipse Charon, seque abdit in ulva,
Et canis obstupuit claudens tria Cerberus ora,
Gorgones, Harpiaeque tremunt, pavet ipsa Megaera,
Tisiphone, Alecto, perculsae luce molesta,
Ultrices Dirae, Furiae, Parcaeque sorores.
((35)) Et quid multa? silent gemitus, tormenta, dolores.
Quo simul ingreditur Christus, tremere omnia circum.
Sed gaudent animae sanctae, manesque piorum.
Primus Adam ante alios palmas ad sidera laetus
Extulit, et Dominum devota est voce precatus;
((40)) Exspectate venis miseris, o sancte Redemptor,
0386C Da requiem, finemque malis, fer ad astra redemptos:
Sic pater Abramus, puer Isacus, atque Jacobus
Procedunt alacres, juxta formosus Ioseph,
Et Moses sanctus, et vita insignis Aaron,
((45)) Et Josue invictus, reliqui regesque ducesque,
Et patriae vindex Machabaeus origine Judas,
Inde alii patres, fama super aethera noti.
Candidus ille chorus Christum reverenter adorat.
Regius ante alios vates, notissima proles
((50)) Stirpis Jessaeae, citharam tangebat eburno
Pectine, et ad numeros una omnes voce precati
Dulce melos pangunt concordi carmine vates.
Ante alios juvenis, qui Christum nuper ad undas
0387A Tinxerat, hic laetis concentibus agnifer ibat:
((55)) Salve, Erebi victor, domitor salve inclyte mortis,
Destructor scelerum, salve, o fortissime vindex
Amissae vitae, salve, o spes una salutis,
Aspice plasma tuum, sancte, et venerande Creator,
Et post tot gemitus nos duc ad regna polorum.
((60)) Tum Christus verbis animas affatur amicis:
Ponite corde metum, tristes secludite curas:
Ipse, ubi tempus erit, vos ad mea regna reducam.
Haec dicens, fractis portarum molibus intrat
Horrendi Ditis regnum: quem protinus inde
((65)) Extractum, vinclis, et carcere fraenat opaco.
Horrendum ille tonans, nequicquam palpitat artus,
Immordetque seras, indignaturque teneri.
At Deus, ille Stygis domitor, Phlegethonte relicto,
0387B Intulit Elysio raptos de carcere patres.
Intulit Elysio raptos de carcere patres.
((70)) Hinc redit a tumulo redivivus, pervigil ipsum
Miles ubi clausum studio servabat inani.
Quos tremor attonitos sic fecerat, ut neque dictis
Auderent contra, aut sumptis insurgere telis.
Sed Solymam ingressi magnis terroribus urbem,
((75)) Surrexisse aiunt magno cum robore Christum.
Interea sese vitae reparator amicis,
Discipulisque suis redivivum praebuit, et post
Quadraginta dies coelestia regna revisit.
Quem mox venturum rursum exspectamus ab alto,
((80)) Arbiter ut justa cunctis det praemia lance.
Rex ergo noster Christus super omnia regnat.
0388A Et veluti quondam belli statuere trophaea
Magnanimi Graium proceres, regesque Latini:
Sic Christus statuit celebris victricia pugnae
((85)) Signa suae, signa aeternos mansura sub annos.
Arboris ipse crucem posuit, venerabile lignum,
De cujus ramis, fractis cervicibus, hujus
Vincti dependent oculis turgentibus hostes.
Ante alios Stygius Pluto de stipite pendet,
((90)) Arcubus attritis, telis, laqueis, pedicisque.
Hinc alia Mortis de stipite pendet imago,
Pallida, caeca, ferox, elinguis, frigore torpens,
Dentibus excussis, et truncis naribus ora
Horrida commonstrans, et hiantia guttura late.
((95)) Fronde alia inferni dirupti janua pendet,
Postibus attritis, cum cardinibusque, serisque.
0388B Fronde alia ira Dei, et sibi mens male conscia pendent,
Omnia quae Christi roseo sunt tersa cruore.
Fronde alia patris primaevi syngrapha pendet,
((100)) Dilaniata modis miseris, exstinctaque prorsus.
Tandem sordifluus valido de stipite mundus,
Plenus dissidiis, et multo crimine pendet,
Et variae pompae, et crudelia facta tyrannum.
Hos hominum Christus saevos absorbuit hostes,
((105)) Ut neque jam possint ultra damnare fideles.
His equidem tentare datum, sed vincere nostrum est.
Id quoque per Christum, cujus victoria nostra est.
((108)) Cum Patre, qui aeternum sancto cum Flamine regnat.

 

P. Optatianus Porphyrius.
(Ex edit. Ch. Arnoldi in optimo codice Pauli Velseri Norimbergae 1692 excusa.)