66. De sancta Barbara.

1 a. Hac in die gratulemur
Et immensa veneremur
Barbaram cum gloria,

1 b. Qua conscendit caelos laeta
Martyrum iam flore freta
Sublimi victoria.

2 a. Vultus splendor admiratur,
Unde virgo postulatur
Multis in coniugium ;

2 b. Sed renitens hoc constanter,
Christum quaerit incessanter
Sibi in refugium.

3 a. Peregrinos sumens vultus,
Ad profanos tendens cultus
Pater vergit propere,

3 b. Ast tenellam praeservari
Et in turri collocari
Imperat summopere.

4 a. Et cancellos vidit binos,
Sed perpendens fore trinos,
Ternum iubet cudere;

4 b. Iussa complent hinc stru-
ctores,
Typo crucis signans fores
Christo caepit ludere.

5 a. Sed dum pater est reversus
Bibliis comminitat,
Intus ira fit conspersus,
Causam trium quaeritat

5 b. Cancellorum, quam ostendit
Virgo, sic dum explicat,
Trinum Deum haec prae-
tendit,
Cunctis qui imperitat.

6 a. Pater stridet, virgo ridet
Irrorata flamine ;
Furibundum quando videt,
Turris de cacumine

6 b. Sic in terram se submisit
Nacto iam cacumine,
Quod nec illam quid collisit
Christo duce lumine.

7 a. Cerberum hinc fugit parva ;
Aemulantur hanc per arva
Fascinante zabulo ;

7 b. Prodit illam custos gregis
Sectatricem novae legis
Delit entem zabulo.

8 a. Beniamin hanc comprehendit,
Trucidari flocci pendit,
Virgo stans immobilis ;

8 b. Marciano praesentatur,
Diis libare dum minatur,
Exsecratur nobilis.

9 a. Hinc puellam lacerari,
Cilicio confricari,
In mamillis laedere

9 b. Ac lampadibus peruri
Dat tyrannus cordis duri
Et flagellis caedere.

10 a. Pater spata necat natam,
Christo sic oppignoratam
In perenni curia.

10 b. Quae et nobis hunc exoret,
Serpens pernix ne nos voret
In gehennae furia.

11a. Adonai, rex aeterne ;;

Plastes rerum omnium,

11b. Tu dignare nobis dare
Barbarae consortium.