67. De sancta Barbara.

1 a. Laudum praeconia
Promat per omnia
Mater ecclesia,
Sacra sollemnia
Nam assunt hodie.

1 b. Sidus exoritur,
Splendoris gratia,
Lumen in tenebris
Orbis degentibus
In sancta Barbara.

2 a. Hostis superbiam,
Mundi fastidia
Refutans, culmina
Quaesivit gratiae
Sed ab infantia ;;

2 b. Solem iustitiae
Colens cotidie
Cordeque animo
Stabili Domino
Parere studuit.

3 a. Fulgor ut micuit
Lunaris facie,
Turri quam incluserat
Pater Dioscorus,
Deos qui coluit.

3 b. Cui hinc apparuit
Repente angelus,
Cuius virgo paruit
Relatis subito
Ex toto animo.

4 a. Accedens filiam
Pater Dioscorus,
Quam plena gratia
Unxit, qui et idola
Destructa vidit et fracta.

4 b. Hanc furens bestia
Quaerens, cur idola
Sperneret, munera
Conferrent cum optima
Cunctis colentibus ea.

5 a. Diras non metuit
Poenas angustiae,
Regem sed gloriae
Amavit sedule
Dulcis christi cola.

5 b. Ad mortem rapitur
Innocens agnella,
Carnis quae post bella
Mundi ac tristia
Intrat in gaudia.

6 a. Ut nobis tribuat
Peccati veniam
Labem ac diluat,
Exora iudicem
Supremum, Barbara ;

6 b. Ut virus, nocumen
Partum in tenebris,
Ablatum sit nobis,
Concede famulis
In die ultima.