Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale174

ad contexendam pacem condiciones sint iustitiae redintegratio, reconciliatio

et condonatio.243 Voluntas hac ex conscientia emergit transformandi etiam

iniquas structuras ut hominis dignitatis restauretur observantia, qui ad ima-

ginem conditus est ac Dei similitudinem. Per solidam huius obligationis im-

pletionem evadit in vita id Eucharistia quod in celebratione significatur.

Quemadmodum iam confirmavimus, haud Ecclesiae proprium officium est

suscipere suas in manus politicam dimicationem ut quam iustissimam perfi-

ciat societatem; verum tamen non valet nec consistere debet illa in extremis

limitibus contentionis pro iustitia. Ecclesia « ingredi debet, per viam rationa-

bilis argumentationis, atque spiritales suscitare vires, sine quibus iustitia,

quae semper quoque renuntiationes expetit, nec sese extollere nec progredi

valet ».244

Intra complexionem socialium obligationum universorum christianorum,

meminerunt Patres synodales Christi sacrificium exsistere liberationis myste-

rium, quo concitamur continenter ac provocamur. Omnes proinde compella-

mus christifideles ut pacis reapse operatores sint atque iustitiae: « Qui parti-

cipat Eucharistiam suscipere debet missionem pacis in mundo construendae,

per multas violentias et bella deletae et, praesertim hodie, per tromocrates et

corruptelam nummariam et abusiones sexuales ».245 Hae singulae difficultates

sunt quae alios vicissim eventus generant deicientes, maxima unde sollicitudo

nascitur. Condiciones eas scimus non licere levi brachio tractare. Propter

ipsam mysterii, quod frequentamus, virtutem idcirco oportet illa adiuncta

quae hominis adversantur dignitati, pro quo suum effudit Christus sangui-

nem, repudiare sicque permagnum affirmare cuiusque personae momentum.

Veritatis esca et egestas hominis

90. Inertes haerere non possumus quasdam ante processiones ita dictae

« globalizationis » saepius quae distantiam inter divites ac pauperes per orbem

augent. Reprehendamus eos est necesse qui terrae dissipant divitias atque

iniquitates eliciunt quae vocant ad caelum (cfr Iac 5, 4). Ut exemplum pro-

feramus: obmutescere non licet coram « perturbantibus imaginibus vastorum

cum profugis vel fugatis camporum variis in mundi regionibus, qui fortuitis

versantur in condicionibus ut peiorem declinent fortunam at omnibus carent

egentque rebus. Nonne hi ipsi homines nostri sunt fratres ac sorores? In

243 Cfr Propositio 48. 244 Benedictus XVI, Litt. enc. Deus caritas est (25 Decembris 2005), 28: AAS 98 (2006), 239. 245 Propositio 48.