Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale176

ipsa famis et deminutae nutritionis, quam multa centena hominum milia in

primis apud nationes progredientes perpetiuntur. In Eucharistiae conforma-

tus schola laicus christianus nominatim admonetur ut sua politica ac socialia

sibi assumat officia. Quo autem aptius suas expleat obligationes, per solidam

institutionem ad caritatem et iustitiam comparetur ille oportet. Perinde at-

que a Synodo est petitum, in dioecesibus christianisque communitatibus ne-

cesse omnino est patefiat doctrina propterea socialis Ecclesiae et proveha-

tur.248 Hoc in summi pretii patrimonio, iam ab antiquissima ecclesiali

traditione derivato, elementa deteguntur quae mores christianorum sapien-

tissime moderantur coram acutis quaestionibus socialibus. Ea insuper doc-

trina, per totam Ecclesiae historiam enucleata, plane distinguitur vera rerum

aestimatione et aequilibrio, dum nempe ut aberrantia vitentur compromissa

aut inanes utopiae, ita adiuvat.

Saeculi sanctificatio atque creaturarum defensio

92. Ad extremum, ut alta explicetur spiritalitas eucharistica quae vehe-

menter etiam afficere valeat socialem contextum, postulatur ut christianus

populus, gratias per ipsam agens Eucharistiam, sibi sit conscius id pro uni-

versa se facere creatura anhelantem sic ad orbis sanctificationem impenseque

illuc contendentem.249 Magnam quidem proicit Eucharistia lucem in homi-

num annales ac rerum universitatem. Quo in sacramentali prospectu singulos

discimus in dies omnem ecclesialem eventum notam prae se ferre alicuius

signi, quo Deus semet communicat nosque appellat. Illo enim pacto eucha-

ristica vitae forma re quidem vera favere germanae potest mentis commu-

tationi, prout historiam legimus et mundum accipimus. Ipsa nos ad haec

omnia educat liturgia, cum, muneribus oblatis, Deo precationem benedictio-

nis ac petitionis sacerdos aperit de pane ac vino: « fructu terrae », « fructu

vitis » atque « operis manuum hominum ». Hisce verbis, non modo in oblatione

Deo facta tota actuositas et fatigatio hominum concluditur, verum etiam

permovemur uti terram respiciamus tamquam Dei creationem nobis quae

cuncta gignit quibus nostram ad sustentationem indigemus. Non enim res

est neutrius partis, materies sola sine discrimine secundum humanum impul-

sum usurpanda. Intra optimum Dei potius reponitur consilium, quo singuli

advocamur nos ut in unico Dei Filio, Iesu Christo (cfr Eph 1, 4-12), filii simus

248 Cfr Propositio 48. Perutile hac de re est Compendium doctrinae socialis Ecclesiae. 249 Cfr Propositio 43.