85. De s. Bernhardo de Mentone.

1 a. Confessoris egregii
Celebremus nos socii
Bernhardi sollemnia.

1 b. Generosa stirpe natus
Moribus hic exornatus
Fuit ab infantia.

2 a. Augustae Archilevita,
Deo gratus verbo, vita
Fiebat per omnia.

2 b. Plebis ibi christianae,
Verba vitae ferens sanae,
Exstirpabat vitia.

3 a. Monita in caritate

Praedicando longe late
Dabat salutaria.

3 b. Ieiunans hic vigilabat,
Pro se et multis orabat,
Ut daretur venia.

4 a. Pretiosa cum habere
Vestimenta posset vere,
Portabat cilicia.

4 b. Pane duro vescebatur,
Asper qui plus videbatur
In tota provincia.

5 a. Potum uva non praebebat,
Aquam raro sic bibebat,
Saepius absynthia.

5 b. Domum fecit caritatis,
Ubi data dantur gratis,
Nec quaeruntur praemia.

6 a. Ibi panis, vinum, ligna

Nunquam crescunt, sedmaligna
Sunt ibi contraria:

6 b. Nix et algor, via dura,
Fumus, nubes et obscura
Sunt ibi perennia.

7 a. A Bernhardo facta domo
Istam adit quisque homo,
Habet necessaria;

7 b. Ista domus semper patet,
Procurator nunquam latet
Propinans cibaria.

8 a. Nunc Bernhardi proferamus
Signa eius et dicamus
Virtutes, prodigia.

8 b. Nicolaus apparuit,
Peregrinus visus fuit,
Sancto dixit talia:

9 a. "Montem Iovis ascendamus,
Hospitale componamus
Summa rupis in via.

9 b. Ista domus fabricatur
Tantis viris et dotatur,
Habent beneficia.

10 a. Caeco visum restauravit,
Sterili matri donavit
Puerum, quem haec rogavit
In vita sancti pia.

10 b. Pestem perdit locustarum,
Quae nocebant et non parum,
Et morsus bestiolarum,
Via erat invia.

11a. Hic avarum praedicavit,
Paupertati destinavit,
Exitus quod comprobavit
Ignis peste anxia.

11 b. Adit Romam rex Henricus,
Perdat papam quod iniquus
Malis pro imminentibus j
Cognita malitia

12. Regi nefas dehortatur,
Huic adversa comminatur,
Finis rei demonstratur
Sancto, ita qui probatur.
Nobis detur venia.