97. De sancta Clara.

1 a. Signiferi discipula,

Christi novella plantula
Horto floret ecclesiae,

1 b. Sumpto sacco cum cordula
Pedes nudat iuvencula
Clara, tonsa caesarie.

2 a. Sic corpus absque macula
Sub dura premit ferula
Sumptis armis militiae.

2 b. Christi scandens in specula
Hostis propellit iacula,
Fortis manens in acie.

3 a. Nondum nata

Matri promittitur
Clara proles
mundum illuminans.

3 b. Crucifixus

matrem adloquitur
Metum mortis
prorsus eliminans.

4 a. Lumen clarum claruit
Clara claro genere,
Cui mundus sorduit ;

4 b. Christum clarum docuit
Mente clara gerere,
Per quem clare splenduit.

5 a. Crucifixo

Clara compatitur,
Carni suae

compati nesciens,
Cuius clavis

mente transfigitur.

5 b. In adversis

nunquam concutitur,
In amore

semper proficiens,
Cuius morte

mors nostra moritur.

6 a. Humo nudo virgo pura
Utitur pro lectulo,
Panis artus cibus, aqua
Saepe fit pro poculo.

6 b. Signis multis illustratur
Vivens in hoc saeculo,
Morbus omnis effugatur
In crucis signaculo.

7 a. Barbarorum

fugatur feritas,
Dum ad Christum
orans convertitur.

7 b. A me, inquit

aeterna veritas,
Quidquid petis,
pie conceditur.

8 a. Oleum de caelo datur,
Clarae proles admiratur
In tanto miraculo ;

8 b. Christi virtus innovatur,
Dum panis multiplicatur
In famis articulo.

9 a. Miros actus

dignos memoria
Christus probat

crebris indiciis ;
Vivens in hac

saeculi scoria,

9 b. Iuncta Christo
potitur gloria,
Caelestibus

stipata liliis
Hostis saevi
facta victoria.

10 a. In hoc mundi discrimine
Manum extende pauperi,
Ne cadat in certamine,

10 b. Ut sic tuo munimine
Liber a portis inferi
Fruat aeterno lumine.