100
«Ἡ διακόσμησις»: Περί τῶν ἐκκλησιαστικῶν διακόσμων, καί τίς ἡ τῶν μοναζόντων λειτουργία· αὐτούς γάρ καλεῖ θεραπευτάς. Ταῦτα καί ἐν τῇ «Ἐκκληστιαστικῇ ἱεραρχίᾳ» φησίν.
«Αἱ πύλαι τῶν ἀδύτων»: ∆ιακόνοις γάρ ἡ φυλακή τῶν τῆς Ἐκκλησίας πυλῶν ἀφώρισται, ὡς ἐν τῇ «Ἐκκλησιαστικῇ ἱεραρχίᾳ», ἐν τῷ περί τῶν ἱερατικῶν τελειώσεων κεφαλαίῳ φησί, μετ' ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ κεφαλαίου.
(15∆_440> «Τῶν θείων παραπετασμάτων»: Ὅτι καί τότε παραπετάσματα ἦν περί τό θυσιαστήριον.
«Οὔτε ἔχεις τί τῶν προσηκόντων»: Σημείωσαι, ὅτι ὁ ἀτάκτως καί παρά τούς ἱερούς θεσμούς τοῖς ἁγίοις ἐπεισπηδῶν, οὐδέν ἐξ αὐτῶν οὔτε ἰδεῖν, οὔτε ἀκοῦσαι, οὔτε ἔχειν πιστεύεται, εἰ καί ταῖς χερσίν αὐτῶν ἅπτεται.
«Ἐτόλμησεν· οὔπω γάρ»: Κατά κοινοῦ τό Ἐνδίκως ἐτιμωρεῖτο, ὡσανεί καί οὗτος.
«Ὅταν ὑπέρ ἀξίαν τις ἐγχειρῶν»: Ὅτι, εἰ καί τά εἰκότα τις ποιεῖ, παρά τήν οἰκείαν δέ τάξιν τε καί ἀξίαν, καί οὗτος τό ἐφικτόν ὑπερβαίνει.
«∆αίμονες ἀληθῶς θεολογοῦντες»: Περί τῶν θεολογούντων τόν Ἰησοῦν δαιμόνων.
«Ἀλλ' ἐκκήρυκτος»: Ὅτι ἐκκήρυκτος τῇ θεολογίᾳ πᾶς ἀλλοτριεπίσκοπος. «Καί οἱ ἱερεῖς περιστέλλουσι»: Τίνες συνάγειν καί ἐπαίρειν δύνανται τά ἅγια,
καί ὅτι οὐ πᾶσιν ἐφικτόν. «Καί Μαριάμ λεπροῦται»: Σημείωσαι τήν αἰτίαν δι' ἥν ἐλεπρώθη Μαρία ἡ τοῦ
Μωϋσέως ἀδελφή. «Καί ἐπί τούς Σκευᾶ υἱούς»: Ἐπί τούς υἱούς δέ τοῦ Σκευᾶ τά δαιμόνια
ἐφήλατο, ὅτι μήτε πιστεύοντες εἰς Χριστόν, μήτε κεχειροτονημένοι ἐξώρκιζον τούς δαίμονας, ὅπερ τοῖς ἐπιορκισταῖς μόνοις θεμιτόν ἦν. Τοῦτο ἐν ταῖς Πράξεσι τῶν ἁγίων Ἀποστόλων κεῖται.
«Οὐδέ τά δίκαια μή κατ' ἀξίαν»: Σημείωσαί τί ἐστι, «δίκαιως διώξεται τό δίκαιον», ὅ φησι Μωϋσῆς, καί ὅτι οὐδέ τά δίκαια θεμιτόν μή κατ' ἀξίαν διώκειν. Ἔχεις δέ τοῦτο καί ἐν τοῖς ἑξῆς. Πλατέως δέ τοῦτο διαγυμναζει Ὠριγένης ἐν τῷ ι' τῶν «εἰς τούς Ἰερεμίου Θρήνους».
(15∆_442> § 2. «Τί οὖν φής;»: Ἀντίθεσις ὡς ἐκ ∆ημοφίλου, ὅτι ἐστίν ἀσέβεια ἐν τοῖς ἱερεῦσι μή εὐθυνομένη.
«Ἐγώ δέ ἀπολογήσομαί σοι»: Ἀπολογία πρός τήν ἀντίθεσιν περί ἰδιοπραγίας. [α'] «Καί μή τοπικῶς»: Ὅτι τά περί τῶν ἀγγελικῶν ὑποβάσεων καί τάξεων οὐ
τοπικῶς δεῖ δέχεσθαι, ὅτι πλησιάζουσι Θεῷ, ἀλλά πρός τήν ἑκάστου ἐπιτηδειότητα· [β'] οὐ γάρ ἐν τόπῳ ὁ Θεός εἰκότως οὖν οὐδ' αἱ νοηταί δυνάμεις.
[γ']«Σύμβολα Χριστοειδῶς»: Τουτέστι τήν τῶν μυστηρίων τελεσιουργίαν. Χριστοειδῶς δέ, διότι οἱ ἱερεῖς, τοῖς θείοις ἐπευχόμενοι δώροις, ἤτοι συμβόλοις, τήν τοῦ Χριστοῦ τάξιν ἐπέχουσιν.
§ 3. [δ'] «Ἀλλ' οὐ ∆ημοφίλῳ»: Οὐ γάρ ἔξεστι, φησί, ∆ημοφίλῳ, θεραπευτῇ ὄντι, ταῦτα εὐθύνειν τά ἁμαρτήματα.
«∆ίκαια δέ ἐστι»: Τί ἐστι, δικαίως τά δίκαια μεταδιώκειν, καί ὅτι ἀγγέλοις τό δίκαιον ἀπονέμεται.
[ε'] «∆ημόφιλος δέ λόγῳ»: Τουτέστι τήν ἑαυτοῦ ἀλογίαν, καί τόν θυμόν, καί τήν ἐπιθυμίαν τῆς ἑαυτοῦ φιλαρχίας κολαζέτω ὁ ∆ημόφιλος.
[ς'] Σημείωσαι δέ, ὡς ἐν πᾶσι τοῖς οὖσι διά τῶν πρῶτων τοῖς δευτέροις ἀπονέμεται τά κατ' ἀξίαν.