698 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

templativa constanter attracta, ad Galliam profecta est atque Carmelitidis

novitiatum asceterii Palensis ingressa.

Post formationis annum Baionae domum aperuit, ut nonnullas ad Ter-

tium Ordinem Carmelitanum Regularem, aliter nuncupatum « Carmelum pro

Missionibus », iuvenes sorores instrueret. Quibuscum, denique, anno 1870

instituendo fuit Apostolico Carmelo (A.C.) Mangalorensi in urbe. Religio-

sarum quoque Carmelitidum Congregatio (C.C.R.), quae conventuum, in

oppidis v.d. Quilon, Trivandrum et Tangasser deiceps erectorum, unione

est orta, sicuti Fundatricem suam omni tempore putaverunt. Ob quaspiam

difficultates complures Sorores in Galliam redierunt. Mater Veronica etiam

in Carmelum Palensem remigravit ac quinquagesimum secundum annum

agens tamquam Ordinis Carmelitarum Discalceatorum monialis perpetuam

professionem emisit. Nihilominus Mater Veronica, cum rogata est ut mo-

nasterium in Terra Sancta institueret, iter denuo suscepit et, anno 1875,

una fuit de Bethleemitici Carmeli fundatricibus.

Aer nimis calidus atque durissima opera manualia, una cum Regulae

in Carmelo observatae austeritatibus, illam impulerunt consilium capere,

ut in Galliam rediret. Per alios undeviginti annos Veronica in monastica

communitate Palensi vixit. Cum Sororibus Mangalorensibus, quas in difficul-

tatibus confirmabat, coniuncta est ac de Apostolici Carmeli primordiorum

historia scripsit.

Serva Dei non modo humanis qualitatibus, verum etiam spiritalis al-

titudine vitae eminuit: mulier fuit fidei plena, voci Domini intenta nec-

non parata ad voluntatem illius exsequendam, sollicita necnon prompta

ad angustias omnium sublevandas. Tamquam Instituti Sororum Apostolici

Carmeli Fundatrix, sane animadvertit ut divinam inspirationem, respec-

tu muneris in interioritate positi atque infixi, acciperet. Summae vitam

orationis coluit ac gratias quoque mysticas extraordinarias recepit. In ea

caritatis studium, una cum magna aequitate, fuit impensum et continuum.

In variis locis ubi vixit vel apostolatum exercuit, dulcis in moribus sed

firma in consiliis semper se praebuit. Patiens et placida in adversis etiam

ac temporibus miseris, prudens fuit necnon sapiens in Sororibus instituen-

dis, quibus, praesertim aegrotantibus, maternam benevolentiam praestavit.

Senilia mala aequo fortique animo tulit et apud omnes magnum nomen

habuit; cum Sororibus imprimis fuit vivum dilectionis et servitii, humilitatis

et oboedientiae exemplum.