101. De sancto (tarentino.

1 a. Septem sanctos veneremur,
Et in illis admiremur
Septiformem gratiam,

1 b. Qui perversos converterunt,
Quo repleti repleverunt
Dogmate Britanniam.

2 a. His praefulsit Corentinus,
Consecravit quem Martinus
Praesulem Cornubiae;

2 b. Cuius vita quantum digna,
Quam insignis, probant signa
Vivi fontis hodie.

3 a. Quem Paternus, Maelocus,
Visitatur dum hic locus,
Admirantur nimium;

3 b. Stupent simul et de vino
Statim dato Corentino
Et de casu piscium.

4 a. Caesus piscis integratur,
Rex de pisce satiatur,
Et piscis non moritur.

4 b. Viso signo tantae rei
Rex adorat virum Dei,
Donum grande sequitur.

5 a. Christi nomen exaltatur,
Fides sancta dilatatur
Frequenti miraculo.

5 b. Guingualous et Tudinus
Gaudent, quod sol matutinus
Sic eluxit populo.

6 a. Argumenta sanctitatis
Corentini patent satis
Post mortem magnalia:

6 b. Aperitur clausa manus,
Furtum reddit et fit sanus
Latro de Leonia.

7 a. Captus arca liberatur,

Vinum monachis servatur,
Sicut Turonis testatur,
Neque bibit aemulus.

7 b. A Britannis dum portatur
Sacrum corpus, imber datur,
Trabes cadit, nec damnatur
Paries vel populus.

8 a. Ergo Deo laus solvatur,
Per quem sanctus revelatur,
Peregrinus gratulatur,
Dum, quod petit, impetratur
Corentini gratia.

8 b. Trine Deus in personis,
Huius prece nos cum bonis
Tuis tuos dona donis
Et corona nos coronis
Sanctorum in gloria.