130. De sancto Erasmo.

1 a. Solum gaude, caelum plaude,
Dies adest digna laude,
Quo vehit ad agalmata

1 b. Erasmus, meritis polorum
Praeses, pater orphanorum
Viduarumque armata.

2 a. Ens de summa ierarchia
Pater misit de Maria
Filium in saeculo,

2 b. Ut ovanter consolaret,
Microcosmos visitaret
Maesto in articulo.

3 a. Sed prae multis huncrespexit,
Nam per preces hic allexit
Eius multas animas,

3 b. Quae baptismo caruere ;
Baptizati tunc debere
Voculas christiferas.

4 a. Gaude, coetus miserorum,
Quod hic pater orphanorum
Obtinet multifaria

4 b. Nobis opem invocantes
Et obnixe flagitantes
Vitae necessaria.

5 a. Vere martyr pretiose,
Qui suadebat non dolose
Deos vanos respuere.

5 b. Diocletiani edictum

Exiens, Erasmum invictum
Iubens Christum relin-
quere.

6 a. O quam diris poenis miris
Polum scandis et aquiris
Factis cum non deliris.

6 b. Eia, ratus, Christo gratus
Milesque multiplicatus
Pro nobis eusebiis,

7 a. Confer victum et amietum
Et amove mortis ictum
A nobis subitaneae,

7 b. Ac caelorum da tutamen ;
Paupertatis cruciamen,
Plagas aufer, protege.

8 a. Hostium insidiis

Dragma, mentis tutor tu sis
Vitam nostram regendo ;

8 b. Fragilibus da omen

Cunctis, Dei propter nomen
Flagitamus te flendo.