145. De sancto Georgio.

1. Fuit quondam Melitena
Urbs erroris, mali vena
Regno Cappadociae,

2 a. Quam tenebat, quam regebat
Dacianus mittens manus
In servos ecclesiae.

2 b. Imperante rege dicto
Generali sub edicto
Cultus idolatriae

3 a. Venit illuc miles onus
Dives, potens et tribunus
Militum egregius,

3 b. Iustus, mundus

et timens Dominum
Caeli, Cbristum,

salutem hominam,
Nomine Georgius.

4 a. Se professus christianum
Sic adfatur Dacianum
Nocentem christicolis:

4 b. Imperator, ad quid tendis,
Cultum Dei cur impendis
Surdis, mutis idolis?

5 a. Ego quidem christianus ;
Ad quem idem Dacianus:
Georgi, quid pateris?

5 b. Tolle tui Christi legem,
Te secundum scias regem,
Quidquid ante feceris.

6 a. Ad baec sanctus: Sic regnare
Nolo nec idolatrare,
Nam nihil est idolum,

6 b. QuodChristus,salvatormeus,
Verus homo, verus Deus,
Docet per apostolum.

7 a. His auditis rex tabescit,

Surgit ira, furor crescit,

Spirat ad supplicium ;

7 b. Rotam parit, ut rotatum,
In diversa laceratum
Dividat Georgium.

8 a. Rota fracta sanus redit,

Viso signo turba credit,

Multa credunt milia ;

8 b. Credunt intus, credunt foris,
Credit et imperatoris
Uxor Alexandria.

9 a. Digna fide, laude digna
Per hunc facta patent signa
Ad opus fidelium:

9 b. Sanitati restitutum

Caecum, claudum, surdum,
mutum
Matri reddit filium.

10 a. Dormientes et sepulti

Baptizandi surgunt multi,
Renati redormiunt.

10 b. Florem ferunt fructus throni,
Quos [per] multos fructus
boni
Ad fidem alliciunt.

11a. Pluris plura fiunt istis,
Inde Dacianus tristis
Sanctum torquet acrius;

11b. Nec est lassus, licet passus
Septem annis sub tyrannis,
Hic miles eximius.

12 a. Fortis, audax, lenis, laetus,
In quem nullus cadit metus,
Largus, simplex et discretus,
Laus, decus militiae.

12 b. Talis tandem decollatur,
Decollatus coronatur,
Coronatus collocatur
In regno laetitiae.

13 a. Israel dux et protector,

Iudas Macchabaeus, Hector,
Tantus Troianorum rector,
Fugiunt Georgium.

13 b. Illi duo pro suorum

Causa stabant, more quorum
Iste [dux] christianorum
Fide tulit gladium.

14 a. O Georgi, miles Christi,
Cuius hostis tu fuisti,
Quo iuvante tu vicisti
Opem plebi ferens isti,
Fac nos ita vincere,

14 b. Ut post huius cursum vitae
Hac [finita] mundi lite
Non dicatur nobis Ite,
Sed Benedicti, venite
In aeternum vivere.