145. In ss. Iusti et Abundii.

1. Vox, ecce, vatum vivida personat
Vcnire Christum nascique nuntiat,
Nunc festa cuius plebs pia celebrat,
Quae ferens undam lucidam promicat.

2. Quem Gabrielis vox clara nuntiat,
Quem virgo parit, quae sola rutilat,
Fetosa virgo quem [sola] Iactitat,
Nutrixque virgo se cui dedicat.

3. Cuius dicata passio provocat,
Ut quis fidelis sanguine rubeat
Et passionis munere polleat,
Utroque sese perimi gaudeat.

4. Iusti et Abundi quem sequi cursitat
Sacra voluntas, quem quoque nuntiat
Sequi debere, qui in fide latitat
Se fore fortem voceque iubilat.

5. Hos hunc sequentes perimi iudicat
Numerianus, qui Olybro imperat,
Ut Christianos ensi subiciat
Christique servos publicos opprimat.

6. Iustum, en, Olybrus ut audit, [advocat]
Furore raptus nec neve quaeritat,
Si Christianus ipse sit, explorat,
Sed Christi servus ilico clamitat,

7. Se esse fidelem nec mori dubitat ;
Praeses in ira concitus provocat
Membra fidelis nec neve clamitat,
Ut hunc rotarum ars saeva proterat.

8. Sed mens ditata minime trepidat
Voceque clara cantica iubilat,
Quem sibi Christus ita mirificat,
Ut vota vincens iam liber offerat.

9. Ferox tyrannus vocibus intonat,
Fornax ut atrox ignibus ardeat
Testis et almi membra suscipiat,
Offerre tura martyr ut adnuat,

10. Aut igni ira concita pereat
Seque severae morti subiciat
Flammaeque rogis citus inhaereat,
Ne contraire praesuli valeat.

11. Sed, quem ditata mens bene sublevat
Et meritorum gratia dedicat,
Nec flamma vincit, nec poena superat.
Sed ignem trusus illaesus ambulat.

12. Adhuc Abundus dum pie spectitat,
Sese citatim martyri sociat
Mentemque Christo subito delibat
Ipsique Olybro vocibus irrogat.

13. Cuius cum fama praesidi personat,
Infremit ira, terrere inchoat,
Sanctus Abundus ut idolis cedat
Illisque cedens tus liber offerat.

14. Sed quia sanctus vinci nequiverat,
Iustum sodalem facibus imperat
Aduri, cuius ut vita pereat
Iamque citatim discrimini cedat.

15. Mare sed is qui pedibus ambulat
Potensque clausos corpore transvolat,
Ignis hos poenas fugere provocat
Itemque tutos sistere factitat.

16. Hos ipse sanctis aethere sociat,
Et ignis ille flammeus evolat,
Et quos urendos flamma susceperat,
Exstincta rore frigida consecrat;

17. Ut nec capillus capitis ardeat,
Nec ipsa vestis ignibus haereat,
Sed rore tincta tutave maneat;
Haec cuncta regens spiritus actitat.

18. Exemplo quorum nunc pius audeat
Quisque fidelis munus et inferat
Sui precatus menteque serviat
[Huic], qui misertus omnia iudicat.

19. Ipse precantum vota suscipiat
Et paradisi ianuam aperiat,
Qui aethre tonans nos pius adiuvat
Cunctaque solus [regendo] dimicat.

20. Sit honor illi, qui solus intonat
De sede poli cunctaque iudicat,
Eique sese lingua subiciat,
Per omne saeclum carmina concinat.