151. De sancto Guenailo.

1 a. Jucundare,

plebs Corboliensis,
Et exsulta

laudibus immensis,
Voce, corde,

manibus suspensis
Ad superna.

1b. Ista nobis

dies celebrior
Est iucunda,

ceteris clarior,
Sole, luna,

stellis splendidior
Hodierna.

2 a. Homelias,

comes Britanniae,
Coniugio

datur Laetitiae ;
Celebrantur
amborum nuptiae
In Anglia.

2 b. Generatur

puer angelicus
Guenaylus,

venustus, pudicus,
Mundo clarus,
potens, munificus
Cum gloria.

3 a. Arte sua

fiscellam finxerat,
De virgultis

illam confecerat,
In pelago

quam exposuerat ;
Ingreditur.

3 b. A maligno

fluctus conturbatur,
Diffidentes

fidere hortatur,
Illo precan-
te mare placatur,
Dura ducitur.

4 a. Quo iubente

lupa a finibus
Statim fugit

arreptis foetibus,
Et bestia

ab illis partibus
Effugatur.

4 b. Cervus ingens,

quem canum latratus
Persequitur,

Cursu fatigatus
Et ad pedes
beati prostratus
Conservatur.

5 a. Trina vice

terram percusserat,
Inundantem

aquam produxerat;
Egentibus
sic Moses fecerat,
Quos servabat.

5 b. In profundis

aquae gurgitibus
Se singulis

mergebat noctibus,
Membris suis
lascivioribus
Imperabat.

6 a. Insurgente

furore Saxonum
A finibus

recedunt Britonum,
Comitatur

turba nationum,
Dum portatur.

6 b. Ab extremis

partibus translatum
Iuxta pontem

Sequanae locatum,
Corboilum

nomine vocatum,
Honoratur.

7 a. Caecj, surdi

et claudi, debiles,
Continuis

momentis labiles
Adcurrentes
ad vota humiles
Roborantur.

7 b. Ad te omnes

venimus supplices,
Ante Deum

tuos iustifices,
Post hanc vitam
sint per te felices
Et salventur.