157. De sancto Hieronymo.

1 a. Summi principis sophia
Concordi sub harmonia
Orbem regit immensum;

1 b. Suavis influentia,
Aeterna providentia

Capacem replet sensum.

2 a. Manus sua dona pluit.
Semper erat, est et fuit
In se credentum custos

2 b. Omni hora vel aetate,
Quos mundi calamitate
Pressim vidit onustos.

3 a. Hoc Ieronymus illustris,
Doctor verus et industris,
Vigente sentit flore;

3 b. Livens scapulis plagatus
Ciceronis ob tractatus
Spreto sancto sudore.

4 a. Istum catulum leonis
Eusebius Histrirlonis
De oppido produxit,

4 b. Clarus eius ut rugitus
Mundi concitet auditus
Eloquio, quo luxit.

5 a. Iuventam docet senilem
Et senectam iuvenilem
Grammaticam Donatus ;

5 b. Sensus eius alta pinus,
Cui cudit Victorinus
Rhetoricos ornatus.

6 a. Presbyter hic cardinalis,
Quem nec dignitas papalis
Movet ; quin Byzantium

6 b. Fugit apud Nazarenum,
Ubi traxit haustum plenum
Artis se salvantium.

7a. Quod didicit, hoc perfecit,
Arta vita se confecit
Quadrennis per desertum,

7 b. Ut temptatio terr iris,
Visitatio caelestis
Examinet expertum.

8 a. Bethlehem post haec adivit
Et Aegyptum pertransivit
Signando patrum vitas.

8 b. Literas sine figmento

Sacras transfert et commento
Proprio redimitas.

9 a. Hebraeo, Graeco, Latino
Et Chaldaico divino
Sermone floret clarus.

9 b. ........

10 a. Os, medulla,. caro, cutis
Sunt exhausta, vir salutis
Praeter animum (et) semis.

10 b. Deportans exegit centum
Centuplo lucro talentum
Et iungitur supernis.

11a. Ibi laetus
Inter coetus
Angelorum
Et sanctorum

Semper pro nobis ora,

11b. Ut nos sequi
Mites, aequi,
Puro corde
Sine sorde

Brevi possimus mora.