179. De s. Iohanne ante Portam Latinam.

1 a. Omni laude commendanda
Est et cunctis admiranda
Iohannis sollemnitas;

1b. Haec est illa singularis,
Toti mundo salutaris
Praeclara festivitas.

2 a. Hic ad Christum venit tutus,
Cum unius verbi nutus
Et sentit et sequitur;

2 b. Dat primaevum Coristo flo-
rem,
Cui pluens eaeli rorem
Fructus vitae nascitur.

8 a. Fit reclinatorium
Iohanni sanctissimum
Pectus creatoris.

3 b. In signum munditiae
Custos matris gratiae
Fit et redemptoris.

4 a. Hic ad verbum patris raptus
Et in luce verbi captus
Vas fit sapientiae;

4b. Dum de schola trinitatis
Portat verbum, verbo gratis
Doctor est ecclesiae.

5 a. Menti Christus sic inhaesit,
Liquor fervens quod non laesit
Ad Christi praesentiam.

5 b. Crebro Christus consolatur
Et in Pathmos relegatur
Ob verbi constantiam.

6 a. Vim naturae superat,

Dum, quas Crathon fregerat,
Gemmas reparavit.

6 b. Veneno non laeditur,
Per hunc vita redditur
His, quos virus stravit.

7 a. Vocat Christus praedilectum,
Longo senio confectum
Ad aeternas nuptias.

7 b. Solum Christum hic amavit,
Unde sibi praeparavit
Vitae nunc delicias.

8 a. Intrans tumbam, quid sit mortis
Dolor, nescit, nec mors fortis
Solvit hunc in corpore;

8 b. Vita morti digne cedit,
Sed surgendo statim redit
Vita Dei munere.

9 a. Ergo vere laudabilis
Prae cunctis et amabilis
Decantatur ;

9 b. Iam a Christo prae omnibus
Hic atque in caelestibus
Honoratur.

10 a. Eia, doctor, flos sanctorum,
Inter choros angelorum
Ornas caeli curiam,

10 b. Omnes hic nos te laudamus,
Ut perducas, obsecramus,
Ad caelestem patriam.