247. De s. Maximo Regiensi.
In Octava.

la. Congaudentes exsultemus
Et beatum collaudemus
Omnes una Maximum ;

1 b. Hinc psallentes confessori
Ab utraque parte chori
Concordemus plurimum.

2 a. Quia noster est patronus,
Concors fiat oris sonus
Et mentis devotio ;

2 b. Nihil habens in se triste
Expendatur dies iste
In eius praeconio.

3 a. Ab aetate iuventutis
Vas effectus est virtutis,
Vas caelestis gratiae,

3 b. Sacris vernans institutis,
Verbum vitae et salutis
Propinans ecclesiae.

4 a. In draconem transformatus,
Vomens daemon ignis flatus
Exterrere voluit:

4 b. Signo crucis sed protectus
Sanctus signat suum pectus,
Et draco disparuit.

5 a. Fictae navis notat fraudem,
Daemon ei dum dat laudem
In humana specie.

5 b. Infinitos tot conflictus

Christi miles fert invictus,
Superat egregie.

6 a. Eius nota sanctitate

In Regensi civitate

Pontifex eligitur:

6 b. Reformidat pastor bonus
Tantae dignitatis onus,
Sed invitus trahitur.

7 a. Morbos sanat et languores
Et informat bonos mores
Coruscans miraculis.

7 b. Prece curat sauciatos,
Suscitat tres morti datos,
Visum reddit oculis.

8 a. Flatu suo canis perit,

Sanat, quem bos cornu ferit,
Tactu manus propriae.

8 b. Propter famam tot signorum
Fit concursus infirmorum
Totius provinciae.

9 a. Cum sic eius fama crescat,
Vana laude re tumescat
Exsulat a patria.

9 b. Terram petit Morinorum,
Ibi migrat, angelorum
Transit ad consortia.

10 a. In excelso laus auditur,
Aer vernis insignitur
Respersus odoribus.

10 b. Mox a clero convenitur,
Sanctus praesul sepelitur
Cum dignis honoribus.

11a. Quidam pater fiens precatur,
Sancti corpus ut tangatur
A defuncta filia;

11b. Tangit, statim suscitatur,
Patris planctus terminatur
Absorptus laetitia.

12 a. O tot praesul meritorum,
Hunc psallentem tibi chorum
Christo reconcilia ;

12 b. Mores nostros sic compone,
Ut in actu vel sermone
Non subrepant vitia.