258. De sancta Ottilia.

1. Celsum carmen
puris ex pectoribus
personent

2 a. In die natali
ovantes

Ottilae devotae
virgines.

2 b. De cuius exortu
laetantur

plurima famularum
agmina.

3 a. Per illam etenim

splendescunt virginales
normulae ;

3 b. Haec exs at exemplum
specimenque bonorum
omnium.

4 a. Spernens penitus
misera

saeculi gaudia,
gestiens Christi
pauperiem sequi,

4 b. Spemque in Deo
funditus
validam iaciens
credula eius
sectatur monita.

5 a. Haec virgo Deo
sponsata exstitit,
Domuit corpus
saevis ciliciis,
virginale templum
praeparans castae
filio virginis ;

5 b. Omnia probra
secans agonia
Callidi hostis
calcavit iacula,
tropaea insignia
referens crevit
virtutum gemmulis.

6 a. Emeritam

haec ducens vitam in
supremo cacumine,
solo corpore
terris manens
spiritu semper petivit
sanctos caelicolarom
ordines.

6 b. Sacrosancta
Ottilia, reddis
sedibus angelicis
animam patris
ex inferis

ignibus, duros molliens
genibus instar nivis
lapides.

7 a. Pia domina,
Ottilia, et clara,
coetibus

coniuncta sanctorum,
precare nobis semper
veniam,.

7 b. Atque thalamis

nunc caelitus commanens

splendidis,

nos terris manentes

foveas protegasque

in aevum,

8. Lucida tibi iuncta
precibus Lucia.