267. De sancto Peregrino.

1 a. Gaude, plebs Autrica,
Quam fraus inimica
Quondam sub antiqua
[Vinxit] idolatria ;

1 b. Solve tuo patri
Laudes, cuius atri
A vinclis barathri
Solveris industria.

2 a. Nos quoque singuli
Canamus seduli
Praesenti praesuli
Canticum laetitiae,

2 b. Cuius praesentia
Conferens gaudia
Spes et laetitia

Praesentis ecclesiae.

3 a. Gaudet urbs Romana
Partu tanlae prolis,
Qua deorum fana
Cadunt cum idolis ;

3 b. Magis Autricana
Diu tenta dolis,
Qua relinquens vana
Iuncta Christicolis.

4 a. Hunc Sixtus destinat
Ad partes Galliae,
Quem lux illuminat
Caelestis gratiae,

4 b. Granumque seminat
Verbo prudentiae,
Daemonis terminat
Fraudes nequitiae.

5 a. Diebus singulis,

Christum dum praedicat,
Poenis non modulis
Afflictus dimicat.

5 b. Lictor in vinculis

Martyrem implicat

Tandemque praesulis

In caput vindicat.

6 a. O Peregrine,
Martyr benigne,
Servis in fine
Impetrato veniam,

6 b. Prece decora
Iudicem ora,
Nobis implora

Verae lucis copiam.