277. De sancto Quirino.

1. Eia, celebremus hodie
laude digna

2 a. Sancti Quirini, martyris
gloriosi,
sollemnia gratissima.

2 b. Hic vir nobilis Romanus
cuncta vitans
perfidiae umbracula,

3 a. Credenti populo
luce fulgens
clarissima
nova reduxit gaudia.

3 b. Reliquit idola
colens Christum
mente pura,
per quem peribunt mortua.

4 a. Gemit victus
hostis antiquus,
dolose quaesita
perdit spolia.

4 b. Vir divinus

sanctus Quirinus
per tormenta caeli
adit gaudia.

5 a. Cantet in hac die
cantica
plebs Nussiae caelestia,

5 b. Quia erat pene
perdita,
sed victrix nunc est inventa.

6 a. O pugna Quirini
beata,
qua redempta [est] Nussia!

6 b. Deum laudent nunc per
omnia
masculus atque femina.

7 a. Mirabilis Quirinus,
nos ut quiris divinus
defendens, ut consuerat,
pandens, quod erat

7 b. Fortissimus suorum
liberator servorum,
quos adiuvit gratia
de caelo facta.

8 a. Perdere venit hostis
saevus, quos voluerat,

8 b. Adduxit fortia castra
cum grandi armatura ;

9 a. Sed victus in sua
curia

vidit multa milia
prostrata per tela,

9 b. In quibus fidebat ;
contrita

est illius machina,
fugit turma sua.

10 a. O Quirine sanctissime,
salus nostra es vera

10 b. A Deo nobis gratiam
poscens et victoriam,

11. De qua tibi
laus sit aeterna.