289. De ss. Simone et Iuda.

1. Dies festiva,
dies sancta,
dies praefulgida,
piorum votis exoptata,

2 a. Hodie de caelo
rutilans alto
gaudia reportat
toti felicia mundo
digneque colendos
exhibet patronos ;

2 b. Quorum in honore
pulso tepore
dulci melodia
divinas mulceat aures
plebs pia, plebs sancta,
plebs benedicta.

3 a. Hi viri virtutum

ad clementis Dei nutum
Persidis dum regionem
fuissent ingressi,
semen verbi Dei

3 b. Sub spe non inani

in terram cordis humani
studiose miserunt
et falsa docentes
magos expulerunt.

4 a. Ad quorum doctrinam
salubrem et divinam
evacuato
gentilium ritu
fidei lumine Persis
illustrata,

4 b. Linquens nocituram
idolorum culturam,
ad cultum veri
conversa est Dei
divinis et eloquiis
mancipata.

5 a. Hi sunt viri

misericordiae,
Per quos curantur

multae miseriae,
Caeli ianitores,
orbis doctores,
ministri gratiae,
fidei lucernae,
duces incliti,
prorsus miraculosa
a Deo virtute praediti.

5 b. Hi virtuoso

suo precamine
Pestes morbosque

pellunt ab homine,
Caecos illuminant,
leprosos mundant,
virtute gratiosa
daemon expellitur,
mutus loquitur,
vita mortuis redditur,
claudus sano pede graditur.

6 a. O gloriosi
Amici Dei,
O misericordes
languidorum mediatores,
ecclesiae columnae fortes,
Simon Chananaee
atque Iuda Thaddaee,

6 b. Quorum sollemnem
Agimus diem,
Vestrae pietati
supplicamus , ut Deo patri
nos commendetis et veniam
peccatorum nobis
orantes impetretis.

7 a. Audi nos,

Iesu, pro quibus

Iudae caritas preces edit;

7 b. Salva nos,

Christe, pro quibus
Simonis virtus intercedit.

8 a. O rex aeternae gloriae,
qui solus militantis es
adiutor ecclesiae,

8 b. Sanctorum piis precibus
esto tuae placabilis
et pius familiae,

9. Ut fide fideique
operibus redimita
tuaeque munita
protectionis gratia
feliciter ista
migret de vita.