303. De s. Thoma Aquinate.

1 a. Iucundetur in hac die
Nisu toto mentis piae
Tbomae plebs devotius,

1b. Cuius ortum clarum vitae
Miris signis profert rite
Matri Dei nuntius.

2 a. Stirpem claram

Linquens infans, ut amaram
Rem detestans

saeculi lenocinium ;

2 b. Morum gratus

Praedicator fit beatus,
Sic patuit

viri sancti praesagium.

3 a. Mater probat turri tutum,
Unde norat Dei nutum,
Hinc exsultat uberius.

3 b. Blanda voce ut anguilla
Titioue caesa illa

It suggestrix celerius.

4 a. Pressa cruce humi stravit
Carnem, quam sibi rogavit
Muniri castitate:

4 b. Angelica manus cinxit
Lumbos eius et restrinxit
A luxus potestate.

5 a. Orans, mente Deo fixus,
Nullo fulcimento nixus
In aera cernitur ;

5 b. O, quem probat vita pura,
Hic illapsus, a pressura
Carnis dum eximitur.

6 a. Christum crucis in tortura
Precans doctor mente pura,
Ut fremet eloquia,

6b. Crucifixus fans de cruce:
Bene de me, Thoma, tute
Exarasti omnia.

7 a. Scandens cathedrae fastigium
Nunquam sensit pestiferum
Stimulum tumoris.

7 b. Curat febre furentem
Sangineque fluentem
Dei vis amoris.

8 a. Sidus missum caelo novum
Thomae signat mox transitum
De carnis ergastulo,

8 b. Migrat doctor, praedicator,
Veritatis exarator,
Datus huic saeculo.

9 a. Corpus praesulredditsacrum
Possae Novae occultatum,
Exsultat fratrum contio ;

9 b. Fulget corpus miris novis,
Levat praesul divis donis,
Gaudet Tolosae regio.

10 a. Pie pater, fer solamen,
Qui fuisti in tutamen
Aegris, caecis, surdis, claudis,
Defer scutum bonae laudis
Ante strictum iudicium.

10 b. Thomas, iubar micans polo,

Duplum sertum fers in collo

Certantibus in agone,

Fac nos dignos mox coronae

Post huius vitae exitum.