312. De sancto Valentino.

1 a. Valentino, qui valenter
Superavit innocenter
Mundiales impetus,

1 b. Ritus cleri iam devotus
Populusque psallat totus
Concinendo dulciter.

2 a. Nam per annos pueriles
Rerum cultus sprevit viles
Vitaeque constantia

2 b. Peragravit mundo corde
Inventutem sine sorde
Palam Christum prae-
dicans.

3 a. Idolorum confutando
Daemonium, prohibendo
In sculpturis latriam.

3 b. Aegris tulit sanitatem
Et oppressis libertatem
Veri Dei munere.

4 a. Hunc sibi iubet ocius
Coram produci Claudius,
Imperator hominum,

4 b. Ut negaret caeli Deum,
Idolis suggessit eum
Immolare victimas.

5 a. Quo recusante reprobus
Caedi mandavit fustibus
Deo gratum martyrem,

5 b. Fidei tamen constantis

Hunc iubet tormentis tantis
Post truncari capite.

6 a. Cui vota persolvamus,
Ut patronum habeamus
Potentem caelicolam,

6 b. Vitae nostrae qui lamenta
Miseratus et portenta
Quaeque pellas horrida.

7 a. Ne virtutes Satan frangat,
Morbida ne pestis tangat
Corpora vel animas,

7 b. Hoc petente nobis rectum
Iter detur et perfectum
Trinitati placidum.