327. De sancta Walburga.

1 a. Virginitatis lilio
Sponsatur Dei filio
Walpurga, regis filia,
Ducens genus ab Anglia.

1 b. Ut sit miranda saeculis
Claris signorum titulis,
Defertur honor caelitus,
Nulli secundus habitus.

2 a. Dum mensis lumen deficit,
De caelo lumen elicit,
Negat custos ecclesiae,
Mutatur nox meridie.

2 b. Sanat aegram desperatam,
Sepulturae destinatam,
Dum blanditur canis ei,
Ponit modum rabiei.

3 a. Ut nefas plectat turpiter,
Duo cohaerent fortiter,
Dum occisus homicidae
Vulnus excepit perfide.

3b. Mutus fatur, surdus audit,
Caecus videt, mancus plaudit,
Curatur epilensia
Et minor apoplexia.

4 a. Mira res, aegros sanat
Unctionis stilla,
Quae salubris emanat
Virginis mamilla.

4 b. Signa vincunt numerum
Digna recenseri,
Sicut motus siderum
Nequit exhiberi.

5. Ora, virgo, virginem,
Matrem sponsi tui,
Ut concedat hominem
Castitate frui.