345. De s. Iohanne Baptista.

1 a. Ecce, dies triumphalis,
In qua nobis est natalis
Summi regis praecursoris;
Dies est laetitiae.

1 b. Nos hanc diem veneremur
Et natalem admiremur,
In qua omnes gloriemur
De virtute prophetiae.

2 a. Ortus tanti praecursoris
Multos movet et motoris
Iuncta est laetitia ;

2 b. Non est nostrae facultatis
Virum tantae dignitatis
Laudare per omnia ;

3 a. Neque potest mens humana
Enarrare tanta mira,
Qualis sit in gloria ;

3 b. Haeret lingua iam palato
Neque valet in aperto
Promere mysteria.

4 a. Tantae fuit probitatis

Nullus maior, nec aequalis
Unquam visus est in terris.

4 b. Mirabilis sanctitate
Sanctior[que] universis,
Cuius merces est in eaelis.

5 a. Quod nec potest voce fari,
Negat aetas tunc proferri,
Gestu futura nuntiat ;

5 b. Signo monstrat redemptorem,
Quem futurum salvatorem
Isaias cecinerat.

6 a. Hi venturum precedentes,

Praecedentem subsequentes,

Clausa pandunt mysteria ;

6 b. Hic praesentem, hi futurum
Illum esse rediturum ;
Iudicabit tunc omnia.

7 a. Hunc prophetaeprophetarunt,
Hunc venturum praedixerunt
Nuntiare Messiam ;

7 b. Qui propheta credebatur,
Plus quam prophetaprofatur,
Manifestat praesentiam.

8 a. Pater mutus pugillarem
Petit, scribit singularem
Natum esse filium ;

8 b. Culpa ligat, fides solvit,
Mater parit, pater credit,
Dicens esse paranymphum.

9 a. Non est partus hic ablatus,
Sed dilatus, modo datus ;
Reviviscit nunc senectus.

9 b. Nondum loquens iam exsultat,

Non dum natus iam prophetat,

Exhorrescit hoc iuventus.

10 a. Adhuc clausus alvo plaudens,
Mox in gestu sic exsultans
Pro tanta laetitia;

10 b. Sermo venit salutantis,

Plaudit gestus tunc infantis
Messiae praesentia.

11a. In aetate puerili

Sensu vigens praesubtili
Factus est cultor eremi.

11b. Doces alta, clausa pandis,
Obserata modo solvis,
Tu propheta regis summi.

12 a. Est Iohannes mundo natus,
Mundi fugit apparatus
Et in Christo est renatus,
Sicut lex praecinuit.

12 b. Intrans mundum fugit mun-
dum,
Quem agnovit, hunc im-
mundum,
Ubi pedem cito trahit.

13 a. Occultatur et in mandra
Nec moratur mundum intra,
Inter feras vitam agit.

13 b. Latitabat in speluncis
Et in antris tenebrosis,
Tota vita sic permansit.

14 a. In ferarum

latebat tenebris
Et squalentis
eremi latebris,
Est exemplar paenitentis ;

14 b. Ad hunc currit
tunc multorum
Tot concursus
populorum
Audire vocem salutis.

15 a. Est hirsutus et pilosus
Et incultus et pannosus,
Vili tectus tegmine,

15 b. Circa lumbos zona cinctus,
Circa renes est praecinctus,
Rudi vinctus ligamine.

16 a. Et de setis camelorum
Et corio bubalorum
Sibi confecit amictum ;

16 b. Et tunicas atque vestes
Sibi parabat agrestes
Propter mundi hunc con-
temptum.

17 a. Et de cibis locustarum
In ardore adustarum

Nec deiectus est escarum

Sumpsit in edulium ;

17 b. Mel silvestre, lac agreste
Cibum sumpsit manifeste,
Potus parvus et modeste
Ad vitae subsidium.

18 a. Lautae fugit obsonium

Mensae, fugit apparatum,
Et humanum consortium
A Iohanne contemnitur.

18 b. Fugit dapes egregias
Et epulas regias
Velut immunditias
Totus obliviscitur.

19 a. Antra petit inter rupes,
Inter saxa, inter montes
Verus eremicola;

19 b. Atque rudes inter casas
Latitabat et condensas
Iohannes christicola.

20 a. Totus mortuus cum mundo,

Mortuus mundus est in illo,

Totus vivens erat Christo ;

20 b. In se mortuus Christo vivens,

Mortem cum vita commutans,

Christus vivebat in ipso.

21 a. Vox clamantis in deserto
Cunctis est in manifesto,
Clamans clamore raucescit.

21 b. Rectos gressus et semitas
Domino parare vias
Sicut propheta praedicit.

22 a. Vox, quae transit tamquam
nulla,
Cito fugit tamquam umbra,
Ille vero verbum manens.

22 b. Sitin nobis verbum, quod est,

Quod mutari nunquam potest,

Nunquam in se deficiens.

23 a. Verbum istud carnem sumens

Non est illud pertransiens,

Sed est istud perseverans ;

23 b. Sit in nobis

delicta condonans,
Ad gaudia

post vitam perducens.

24a. Non lux iste, sed lucerna,

Non sol lucens, sed aurora

Solis ortum praeveniens.

24 b. Ille iubar summi regis

Et praecursor novae legis
Lucem diei nuntians.

25 a. Non ferentibus splendorem

Christus praemisit lucernam,

Iubar lucis vitae solem.

25 b. In tenebris assuetus

Ob praeclaram noster visus
Est obtusus ante lucem.

26 a. Dum baptizat, baptizatur,
Dum expurgat, expurgatur
Vi purgantis omnia ;

26 b. Dum baptizat Christum extra,
Baptizatur servus intra ;
Magna sunt mysteria.

27 a. Nunc debeo baptizari
A te, vero expurgari,
Tu qui mundas me immundum:

27 b. Et immunda in me mundans
Et obscaena quaeque lavans
De immundo redde mun-
dum.

28 a. Fons inundans,
Sis redundans,

Fons de fonte fundens,

28 b. Corda nostra replens,
Dura nostra fugans
Et tua dona donans.

29 a. Ille fons est,

iste vero rivus,
Sit in nobis

modo continuus;

29 b. Eius fluxus

nobis perpetuus
Nec arescens,
sed sit assiduus.

30 a. Sanctum Dei hunc verticem
Tibi datur

tangendi facultas ;

30 b. Promptus esto et paratus,
Nunc concedit
divina maiestas.

31a. Non sum dignus nec minora,
Immo minus me minora,
Visu solo aspicere,

31 b. Nec cervicem neque calceos,
Immo minus, neque pedes
Sola manu contingere.

32 a. Minister egregius,

Quo non est humilius,
Impendit circa Dominum
Servitutis obsequium.

32 b. In se quanto abiectior,
Tanto factus est dignior,
Quo se servum
Clamabat indignum.

33 a. Arguebat hic doctores

Vocans legis transgressores
Genimina viperarum ;

33 b. Dum venerit furor irae,
Dabit flammas tunc sentire,
Tempus erit tenebrarum.

34 a. Arguebat hic Herodem

Nec veretur hunc eundem
Nec commotus ob furorem
Regis et adulterae.

34 b. Nullum palpat veritas,
Ne fiat iniquitas,
Sed servetur aequitas,
Nititur convertere.

35 a. O meretrix impudica,
Quare facta inimica
Iusti cruorem effundis ?

35 b. Cur naturae iura solvis
Et animae atque famae
Discrimen incurris?

36a. Iura solvis coniugati,
Contra legem coniugii
Ascendisti in cubile.

36 b. Tui fratris in uxorem

Cur sic agis rem obscaenam,
Opus detestabile?

37 a. Nulla lege tibi licet,
Immo magis tibi decet
Vitare adulteram ;

37 b. Nullum tibi commercium,
Sed omnino fugiendum
Amplexari concubinam.

3;;;a. Adhortatur ; sed puella
Petit dari in scultella,
Dum saltavit intra aulam,
Caput Iohannis Baptistae;

38 b. Sed in sanctum debacchatur
Insidias et molitur,
Herodias tunc nititur
Sic incesta retorquere.

39 a. Rex Herodes furibundus,
Quod miratur totus mundus,
Propter factum detestandum,

39 b. Statim mandat per ministrum
Caput eius auferendum,
Ut solveret iusiurandum.

40 a. Imponitur caput disco,
Quod afferre iubet cito,
Et ut vivus iudicatur,
Cuius vultus non mutatur.

40 b. Rex tyrannus contristatur
Et ex voto commovetur,
Tanto commisso peracto
Expavescit, exturbatur.

41 a. In aspectu terret gentes,
Conturbantur corda, mentes
Tanto peracto scelere ;

41 b. Clamat sanguis sine voce
Et quod iustus fert iniuste
Propter scelus adulterae.

42 a. O lucerna mundo lucens,
Nos ad veram lucem ducens
Obvolutos caligine !

42b. Lampas mundi, splendor
caeli,
Nos, qui sumus facti caeci,
Tuo lustremur lumine.

43 a. Te precamur, ut lucernam
Illumines sempiternam
Lucis tuae radio ;

43 b. Nos, qui sumus in tenebris,
In obscuris et profundis
Perfruamur praesidio.

44 a. Caecus mundus quaerenslucem
Te sequatur verum ducem,
Cordis nostri tu tenebras
Hodie illumina ;

44 b. Et laetetur totus mundus,
Qui tamdiu fuit immundus
Et nunc petit, fiat mundus
Fultus gratia divina.