568 SUPER MISSAE ITERATIONE.

(1) VI facultatis, de qua Instructio agit , existente morali necessitate, dici

ab uno Sacerdote eodem die non pos-

sunt Missae numero plures quam duae:

facultas enim refertur ad casus praeter

ordinarios. Ordinarii autem casus , in

quibus opus non est facultate Aposto-

lica , duo solent e s se , l u quando unus

Presbyter praesideat pluribus populis,

quo in casu toties repeti Missa debet

quot sunt populi: unde si sint tres vel

quatuor, ter vel quater idem Presbyter

iterare Missam debet : 2° Idem dicen- dum, si templum adeo sit angustum, ut

omnem populum nonnisi repetita vice

continere possit. De qua re praeclaris-

sima est epistola S. Leonis Magni ad

Dioscorum Episcopum Alexandrinum de

disciplinae conformitate servanda inter

Romanam et Alexandrinam Ecclesiam;

in ea epistola haec inter cetera Pontifex

praecepit: « Ut autem in omnibus obser-

vantia nostra concordet, illud quoque vo-

lumus custodiri, ut cum solemnior quae-

que festivitas conventum populi numero-

sioris indixerit et ea fidelium multitudo

convenerit, quam recipere Basilica simul

una non possit, Sacrificii oblatio indubi-

tanter iteretur, ne his tantum admissis

ad hanc devotionem, qui primi advene-

rint, videantur hi, qui postmodum con-

fluxerat, non recepti: cum plenum pie-

tatis ac rationis sit, ut quoties Basili-

cam, in qua agitur, praesentia novae

plebis impleverit, toties Sacrificium sub-

sequens offeratur. Necesse est autem ut

quaedam pars populi sua devotione pri-

vetur si unius tantum Missae more ser-

vato, Sacrificium offerre non possint, nisi

qui prima diei parte convenerint. Stu-

diose ergo Dilectionem tuam et familia-

riter admonemus, ut quod nostrae con-

suetudini ex forma paternae traditionis

insedit, tua quoque cura non negligat

etc. »

In hac epistola S. Leo est tantum

sollicitus de Missae iteratione in expo-

sitis rerum adiunctis, nulla facta distin-

ctione, sive per unum sive per plures Pre-

sbyteros successive facienda sit; atque

ea praesertim de causa, quod plenum sit

pietatis et rationis. Quibus verbis titulus

iustitiae indicatur. Sed de his rebus co-

piosius loquar in sequenti Volumine VII .

VII. Abusus autem deesse, quoties ille qui facultatem habet, arbitrio boni viri, rebus pensatis, iudicet Missam iterari neces- sarium esse seu valde utile.

VIII. Eiusmodi necessitatem moralem ex variis titulis orir- posse, idest ex iustitia (saltem in locis in quibus paroeciae ca- nonice sunt erectae), ne populus Missa diebus festis defraudetur; ex caritate, ne populus cogatur summis incommodis ad au- diendam Missam; ne praecipuo solatio privetur ad christianam pietatem fovendam; ne scandalum oriatur et similia.

IX. Ea necessitas, quae ex iustitia oriatur, adeo vincere vi- detur prohibitionem iterandi Missam, ut non tantum bis dici Missa possit ac debeat eodem die, sed etiam ter vel quater (1), si alia ratione consuli non possit populi necessitati.

X. Prohibitam nihilominus esse Missae iterationem si Prae- sbyter ieiunus esse cessaverit.