- 43 -

proprium, qui alibi tanto tempore moratus s i t , ut canonicum im- pedimentum contrahere ibi potuerit, absque Ordinarii eius loci l it- teris testimonialibus ( 1 ) .

exaratam: ordinaret enim alienum subditum sub praetextu Beneficii iam collati, sed minime sufficientis.

Namque liae in re quoad dispositiones canonicas sacrae ordinationis in vigore ma- net celebris Constitutio Clementis XII, Spe- culatores, edita die 4 Novembris 1694, quae explicavit uberius atque determinavit Triden- tinas dispositiones de s. ordinatione. Ita autem Pontifex ille constituit : « Licet vero Clericus ratione cuiusvis Beneficii in aliena dioecesi obtenti subiici dicatur iurisdictioni illius Episcopi in cuius dioecesi Beneficium situm est, eam tamen de cetero hac in re inconcusse servari volumus regulam, ut ne- mo eiusmodi subiectionem ad effectum sus- cipiendi ordines acquirere censeatur, nisi Beneficium praedictum eius sit redditus, ut ad congruam vitae sustentationem, sive iuxta taxam synodalem, sive, ea deficiente, iuxta morem regionis, pro promovendis ad sacros ordines, detractis oneribus, per se sufficiat, illudque ab ordinando pacifice possideatur, sttblata quacumque facultate supplendi quod deficeret fructibus eiusdem Beneficii cum adiectione patrimonii etiam pinguis, quod ipse ordinandus in eadem seu alia quavis dioecesi obtineret.»

Item quaeri potest, utrum Episcopus in eandem suspensionem incurrat, si collato a- iieno subdito Beneficio sufficienti, eundem ordinet, quin habeat litteras testimoniales al- terius Episcopi vel aliorum Ordinariorum qui- bus ordinandus quoque subsit ex aliis titulis.

Eesp. In suspensionem incurreret, si vio- lata maneret regula, quae in secunda parte Articuli exprimitur per verba: vel etiam subditum proprium, qui alibi tanto tempore moratus sit, ut canonicum impedimentum contrahere ibi potuerit. Si enim haec regula violata non maneret, puta, quia Episcopus conferat Beneficium alieno clerico (conferri enim Beneficia non possunt nisi illis, qui iam saltem prima tonsura sint initiati), qui a prima iuventute in suo seminario degerit, non videtur in censuram incurrere. Atomen eiusmodi Episcopus, quamquam in censuram non incurrit, violaret ecclesiasticam legem

in Constit. Speculatores expressam his ver>* bis: « Clericum, qui legitime iam a proprio Episcopo ad eandem clericalem tonsuram seu etiam ad minores ordines promotus fuerit, non posse ab alio Episcopo ratione ac titulo cuiuscumque Beneficii in illius dioecesi obtenti ad ulteriores ordines pro- moveri, nisi ante eorundem susceptionem testimoniales literas proprii Episcopi tam originis quam domicilii, super suis nata- libus, aetate, moribus et vita- sibi concedi obtinuerit, easque Epìscopo ordinanti in actis illius Curiae conservandas exhibuerit.» ^ Item quaeri potest, quomodo conciliatur cum hac parte huius Articuli III, dispositio Tridentina sess. 23 c. 8 de Bef. quae ita se habet: u Unusquisque autem a proprio E- piscopo, ordinetur. Quod si quis ab alio promoveri petat, nullatenus id ei, etiam cuiusvis generalis aut specialis rescripti vel privilegii praetextu, etiam statutis tem- poribus permittatur, nisi eius probitas ac mores, Ordinarii sui testimonio commende- tur. Si secus fiat, ordinans a collatione ordinum per annum et ordinatus a susce- ptorum ordinum exsecutione, quamdiu proprio ordinario videbitur expedire, sit fuspensus.»

Eesp. Nulla datur oppositio inter hano Tridentinam dispositionem et Articulum III Constitutionis de quo agimus. Namque dis- positio Tridentina videtur respicere peculia- rem casum de eo, qui petat promoveri ab alio, qui non sit Episcopus proprius neque ratione originis vel domicilii neque Beneficii vel familiaritatis; item respicit casum eius, qui forte obtinuerit aliquod Apostolicum re- scriptum, vi cuius posset ordinari ab alio Episcopo; itemque casum respicit, de Episco- po, qui vi alicuius privilegii ordinare posset quemlibet ad se accedentem, iuxta id quod legitur in sess. 14 c. 2 de Bef, Hisce enim in casibus tum Episcopus, qui ordinaret subditum alienum sine dictis litteris testimonialibus, tum ipse Ordinatus in eam Tridentinam cen- suram incideret.

(1) Quaeri potest, qua ratione aestiman- dam sit "tempus commorationis alibi factae