CXXI. De Divisione Orbis Haeresis.

Sunt quidam Haeretici, qui de divisione orbis terrae, et partitione habitationis, recte non sentiunt: disputantes quod Graeci coeperint, aut Aegyptii, aut Persae, describere orbem terrae universum, non beatus Noe suis filiis tribus post diluvium diviserit, dederit, ac definierit, et partierit ordine. Unde postea historiographi accipientes velut quasdam semitas, diversis sunt falsitatibus ementiti. Tribus itaque filiis Noe, Sem, Cham, et Japhet omnem divisit orbem terrarum, et tradidit. Sem 1244C quidem orientalia Indiae, Persarum usque ad partem 1245A aliquam Meridiani; Occidentis, Septentrionis usque ad montem Libani, finesque ibi suum primogenitum habiturum fixa sententia confirmavit. Cham etiam secundo filio omnes Syrias, et dioeceses Aegypti, Africae, Aethiopum ingentem latitudinem prope fines tendentem Oceani, atque Hispaniarum censendo distribuit, possidendamque eam atque habitandam spiritu divino pronuntiavit; in medio autem usque Cappadociam, id est Tauri montem, fines habere concessit. Tertio autem Japhet nomine, Cappadociam ingredientibus, atque a Cilicia exeuntibus loca frigida, quae Armeniae, Bosphori, Ponti, Thraciae, Pannoniarum, Illyrici, Italiae, et occidentis universas partes, jussu divino ei statuendo attribuit. Et de primo quidem XXV generationes numerat 1245B descendisse. De secundo XXXV id est de Cham. De Japhet autem, cui minor generatio numerabatur tunc temporis, id est quintadecima tantummodo, ei amplior optanda a beato Noe promittebatur in posterum adfutura, dicente Scriptura: Dilatet Dominus Japhet, habitet tabernacula Sem (Gen. IX, 27) . Cum minori filio minor numerus generationum 1246A reperiebatur concessus tunc temporis, major crescendo eidem numerus postea amplificabatur adventurus quam duobus ejus fratribus, ut et media, et extrema loca, id est Chananaeorum, Aegyptiorum, Afrorum, Persarumque teneret imperia. De quo postea Romani sunt editi, victores orbis terrarum, atque rectores universarum gentium: unde cognoscimus Romanos, Latinos, Italos de Japhet genus deducere, atque hos orbem terrarum sua sub ditione tenere quotidie, atque ante saepius tenuisse. S. quid autem falsitate Graecorum putatur esse antiquum, temporale modis omnibus ipsorum auctoribus testantibus comprobatur, Solone testante Atheniensibus, quod ab Aegyptio audierit sacerdote, dicente ei: Solon, Solon, Graeci vos semper 1246B estis novelli, atque pueri. Graecus autem numquam erit senex, aut antiquus, neque doctrinam aliquam, aut scientiam habetis antiquam; sed ab aliis raptam atque invasam habetis, eamque diversis mendaciis immutatam exponitis, atque ita homines edocetis. Plato enim in Timaeo ita dictitat. Nam post confusionem linguarum tunc nomina diversa coeperunt 1247A emanare, atque inde sumentes graeci historiographi duo aut tres diversa velut monimenta conscribentes, temporalitatem cum suam volunt obumbrare atque abscondere, a suis testibus mendacissimi judicati sunt atque comprobati. Cum enim quinquaginta de ipsis consentiunt de antiquitate nostra, id est Graeci, Aegyptii, Chaldaei, Syri, duo autem aut tres dissentiunt: justius est multis consonantibus in unum, quam duobus aut tribus dissonantibus historiographis acquiescere, quia multi illi verius quam duo edixerunt.