QUODLIBETA 5

 Quaestio 1

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 2

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 3

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 4

 Prologus

 Quaestio 5

 Articulus 1

 Articulus 2

 Articulus 3

 Quaestio 6

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 7

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 8

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 9

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 10

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 11

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Articulus 3

 Quaestio 12

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 13

 Prologus

 Articulus 1

 Articulus 2

 Quaestio 14

 Prologus

Articulus 2

In quo christus nobis maius signum dilectionis exhibuerit; utrum in hoc quod christus passus est pro nobis, vel in hoc quod corpus suum dedit nobis sub sacramento in cibum.

Ad secundum sic proceditur: videtur quod christus maius dilectionis signum nobis ostendit tradendo corpus suum in cibum quam patiendo pro nobis.

Argumentum

Caritas enim patriae perfectior est quam caritas viae. Sed beneficium illud quo nobis christus contulit corpus suum dans nobis in cibum, magis assimilatur caritati patriae, in qua plene fruemur deo; passio autem quam pro nobis subiit, magis assimilatur caritati viae, in qua nobis pro christo imminet patiendum.

Ergo maius est dilectionis signum quod christus corpus suum tradidit nobis in cibum, quam quod christus passus est pro nobis.

Sed Contra

Sed contra, est quod dicitur ioann. XV, 13: maiorem caritatem nemo habet quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis.

Corpus

Respondeo. Dicendum, quod illud quod est potissimum in unoquoque genere, est mensura omnium eorum quae sunt illius generis, ut patet per philosophum in X metaphys.. Potissimum autem in genere amoris hominum est amor quo quis amat seipsum; et ideo ex hoc amore necesse est mensuram accipere omnis amoris quo quis alium amat. Unde et in IX eth. Philosophus dicit, quod amicabilia quae sunt ad alterum, veniunt ex amicabilibus quae sunt ad seipsum.

Pertinet autem ad amorem quo quis amat seipsum, ut velit sibi bonum: unde tanto aliquis alium magis amare probatur, quanto magis bonum quod sibi vult, propter amicum praetermittit, secundum illud Prov. XII, 26: qui negligit damnum propter amicum, iustus est.

Vult autem homo sibi triplex bonum particulare; quae sunt anima, corpus et res exteriores.

Est ergo aliquod signum amoris quod aliquis in rebus exterioribus propter alium detrimentum patiatur; maius autem amoris signum, si etiam corporis proprii detrimentum patiatur, vel labores vel verbera pro amico sumendo; maximum autem dilectionis signum, si etiam animam suam deponere velit, pro amico moriendo.

Quod ergo christus pro nobis patiendo animam suam posuit, maximum fuit dilectionis signum. Quod autem corpus suum dedit in cibum sub sacramento, ad nullum detrimentum ipsius pertinet. Unde patet quod primum est maius dilectionis signum: unde et hoc sacramentum est memoriale quoddam et figura passionis christi; veritas autem praeeminet figurae, et res memoriali.

Ad

Ad primum ergo dicendum quod exhibitio corporis christi in sacramento habet quidem figuram quamdam caritatis qua diligit nos deus in patria; sed passio eius pertinet ad ipsam dei dilectionem, nos a perditione ad patriam revocantem; dilectio autem dei non est maior in patria quam sit in praesenti.