LIBER DE ZELO ET LIVORE.

 I. ZELARE quod bonum videas et invidere melioribus 0639A leve apud quosdam et modicum crimen videtur, fratres dilectissimi dumque existimatur leve es

 II. Circuit ille nos singulos, et tamquam hostis clausos obsidens, muros explorat, et tentat an sit pars aliqua murorum minus stabilis et minus fida,

 III. Quamobrem, fratres dilectissimi, contra omnes diaboli fallaces insidias vel apertas minas stare debet instructus animus et armatus, tam paratus s

 IV. Hinc diabolus inter initia statim mundi et periit 0640C primus et perdidit. Ille angelica majestate subnixus , 0641A Invidia autem diaboli mors in

 0641B V. Hinc denique novae fraternitatis prima odia, hinc parricidia nefanda coeperunt (Gen. IV), dum Abel justum Cain zelat injustus, dum bonum malu

 VI. Quae nos considerantes , fratres dilectissimi, contra tantam mali perniciem vigilanter et fortiter dicata Deo pectora muniamus. Aliorum mors profi

 VII. Qualis vero est animae tinea, quae cogitationum tabes, pectoris quanta rubigo, zelare in altero vel virtutem ejus vel felicitatem, id est odisse

 VIII. Hinc vultus minax, torvus aspectus, pallor in facie, in labiis tremor, stridor in dentibus, verba rabida, effraenata convicia, manus ad caedis v

 IX. Multo malum levius et periculum minus est cum membra gladio vulnerantur. Facilis cura est ubi plaga perspicua est, et cito ad sanitatem medela sub

 X. Et idcirco, fratres dilectissimi, huic periculo consulens Dominus, ne quis zelo fratris in laqueum mortis 0645B incurreret, cum eum discipuli inter

 XI. Quid in zeli tenebras ruis? quid te nubilo livoris involvis? quid invidiae caecitate omne pacis et charitatis lumen extinguis? quid ad diabolum cu

 XII. Meminisse debemus quo vocabulo plebem suam Christus appellet, quo titulo gregem suum nuncupet. Oves nominat, ut innocentia christiana ovibus aequ

 XIII. Ideo et apostolus Paulus, cum pacis et charitatis merita depromeret, cumque asseveraret firmiter et doceret nec fidem sibi, nec eleemosynas, nec

 0647B XIV. Obterenda sunt, fratres dilectissimi, vitia et peccata carnalia, et terreni corporis infesta labes spiritali vigore calcanda, ne, dum iteru

 XV. Hoc est enim mutasse quod fueras et coepisse esse quod non eras, ut in te divina nativitas luceat, 0648B ut ad Patrem Deum deifica disciplina resp

 XVI. His meditationibus corroborandus est animus, fratres dilectissimi, ejusmodi exercitationibus contra omnia diaboli jacula firmandus. Sit in manibu

 XVII. Ad quas ut pervenire tu etiam possis, qui fueras zelo et livore possessus, omnem illam malitiam qua prius tenebaris abjice , ad viam vitae aeter

 XVIII. Habes autem multa quae cogites. Paradisum cogita, quo Cain non ingreditur, qui zelo fratrem peremit (Gen., IV). Cogita coeleste regnum, ad quod

6. Considering which things, beloved brethren, let us with vigilance and courage fortify our hearts dedicated to God against such a destructiveness of evil. Let the death of others avail for our safety; let the punishment of the unwise confer health upon the prudent. Moreover, there is no ground for any one to suppose that evil of that kind is confined in one form, or restrained within brief limits in a narrow boundary. The mischief of jealousy, manifold and fruitful, extends widely. It is the root of all evils, the fountain of disasters, the nursery of crimes, the material of transgressions. Thence arises hatred, thence proceeds animosity. Jealousy inflames avarice, in that one cannot be content with what is his own, while he sees another more wealthy. Jealousy stirs up ambition, when one sees another more exalted in honours.11    Or, with some editors, “more increased in honours.” [To be purged from a Christian’s heart like a leprosy from the body. See Jeremy Taylor, sermon xix., Apples of Sodom. Quotation from Ælian, vol. i. p. 717.] When jealousy darkens our perceptions, and reduces the secret agencies of the mind under its command, the fear of God is despised, the teaching of Christ is neglected, the day of judgment is not anticipated. Pride inflates, cruelty embitters, faithlessness prevaricates, impatience agitates, discord rages, anger grows hot; nor can he who has become the subject of a foreign authority any longer restrain or govern himself. By this the bond of the Lord’s peace is broken; by this is violated brotherly charity; by this truth is adulterated, unity is divided; men plunge into heresies and schisms when priests are disparaged, when bishops are envied, when a man complains that he himself was not rather ordained, or disdains to suffer that another should be put over him.12    [The sin of Novatian and Arius. See p. 489, note 3, supra.] Hence the man who is haughty through jealousy, and perverse through envy, kicks, hence he revolts, in anger and malice the opponent, not of the man, but of the honour.

VI. Quae nos considerantes , fratres dilectissimi, contra tantam mali perniciem vigilanter et fortiter dicata Deo pectora muniamus. Aliorum mors proficiat ad nostram salutem, imprudentium poena providentibus conferat sanitatem. Non est autem quod aliquis 0642B existimet malum istud una specie contineri aut brevibus terminis et angusto fine concludi. Late patet zeli multiplex et foecunda pernicies. Radix est malorum omnium, fons cladium, seminarium delictorum, materia culparum. Inde odium surgit, animositas inde procedit. Avaritiam zelus inflammat, dum quis suo non potest esse contentus, videns alterum ditiorem. Ambitionem zelus excitat, dum cernit quis alium in honoribus altiorem . Zelo excaecante sensus nostros atque in ditionem suam mentis arcana redigente, Dei timor spernitur, magisterium Christi negligitur, judicii dies non providetur. Inflat superbia, exacerbat saevitia, perfidia praevaricatur, impatientia concutit, furit discordia, ira fervescit; nec se jam potest cohibere vel regere qui factus est potestatis 0642C alienae. Hinc Dominicae pacis vinculum rumpitur, hinc charitas fraterna violatur, hinc adulteratur veritas, unitas scinditur, ad haereses atque ad schismata prosilitur, dum obtrectatur sacerdotibus, dum episcopis invidetur, dum quis aut queritur non se potius ordinatum , aut dedignatur alterum ferre praepositum. Hinc recalcitrat, hinc rebellat de zelo 0643A superbus, de aemulatione perversus, animositate et livore non hominis, sed honoris inimicus.