LIBER DE ZELO ET LIVORE.

 I. ZELARE quod bonum videas et invidere melioribus 0639A leve apud quosdam et modicum crimen videtur, fratres dilectissimi dumque existimatur leve es

 II. Circuit ille nos singulos, et tamquam hostis clausos obsidens, muros explorat, et tentat an sit pars aliqua murorum minus stabilis et minus fida,

 III. Quamobrem, fratres dilectissimi, contra omnes diaboli fallaces insidias vel apertas minas stare debet instructus animus et armatus, tam paratus s

 IV. Hinc diabolus inter initia statim mundi et periit 0640C primus et perdidit. Ille angelica majestate subnixus , 0641A Invidia autem diaboli mors in

 0641B V. Hinc denique novae fraternitatis prima odia, hinc parricidia nefanda coeperunt (Gen. IV), dum Abel justum Cain zelat injustus, dum bonum malu

 VI. Quae nos considerantes , fratres dilectissimi, contra tantam mali perniciem vigilanter et fortiter dicata Deo pectora muniamus. Aliorum mors profi

 VII. Qualis vero est animae tinea, quae cogitationum tabes, pectoris quanta rubigo, zelare in altero vel virtutem ejus vel felicitatem, id est odisse

 VIII. Hinc vultus minax, torvus aspectus, pallor in facie, in labiis tremor, stridor in dentibus, verba rabida, effraenata convicia, manus ad caedis v

 IX. Multo malum levius et periculum minus est cum membra gladio vulnerantur. Facilis cura est ubi plaga perspicua est, et cito ad sanitatem medela sub

 X. Et idcirco, fratres dilectissimi, huic periculo consulens Dominus, ne quis zelo fratris in laqueum mortis 0645B incurreret, cum eum discipuli inter

 XI. Quid in zeli tenebras ruis? quid te nubilo livoris involvis? quid invidiae caecitate omne pacis et charitatis lumen extinguis? quid ad diabolum cu

 XII. Meminisse debemus quo vocabulo plebem suam Christus appellet, quo titulo gregem suum nuncupet. Oves nominat, ut innocentia christiana ovibus aequ

 XIII. Ideo et apostolus Paulus, cum pacis et charitatis merita depromeret, cumque asseveraret firmiter et doceret nec fidem sibi, nec eleemosynas, nec

 0647B XIV. Obterenda sunt, fratres dilectissimi, vitia et peccata carnalia, et terreni corporis infesta labes spiritali vigore calcanda, ne, dum iteru

 XV. Hoc est enim mutasse quod fueras et coepisse esse quod non eras, ut in te divina nativitas luceat, 0648B ut ad Patrem Deum deifica disciplina resp

 XVI. His meditationibus corroborandus est animus, fratres dilectissimi, ejusmodi exercitationibus contra omnia diaboli jacula firmandus. Sit in manibu

 XVII. Ad quas ut pervenire tu etiam possis, qui fueras zelo et livore possessus, omnem illam malitiam qua prius tenebaris abjice , ad viam vitae aeter

 XVIII. Habes autem multa quae cogites. Paradisum cogita, quo Cain non ingreditur, qui zelo fratrem peremit (Gen., IV). Cogita coeleste regnum, ad quod

15. For this is to change what you had been, and to begin to be what you were not, that the divine birth might shine forth in you, that the godly discipline might respond to God, the Father, that in the honour and praise of living, God may be glorified in man; as He Himself exhorts, and warns, and promises to those who glorify Him a reward in their turn, saying, “Them that glorify me I will glorify, and he who despiseth me shall be despised.”34    1 Sam. ii. 30. For which glorification the Lord, forming and preparing us, and the Son of God instilling35    “And engendering in the sons of God.”—Oxford ed. the likeness of God the Father, says in His Gospel: “Ye have heard that it hath been said, Thou shalt love thy neighbour, and hate thine enemy. But I say unto you, Love your enemies, and pray for them which persecute you; that ye may be the children of your Father which is in heaven, who maketh His sun to rise on the good and on the evil, and sendeth rain upon the just and on the unjust.”36    Matt. v. 43–45. If it is a source of joy and glory to men to have children like to themselves—and it is more agreeable to have begotten an offspring then when the remaining37    Or, “successive.” progeny responds to the parent with like lineaments—how much greater is the gladness in God the Father, when any one is so spiritually born that in his acts and praises the divine eminence of race38    “Generositas.” is announced! What a palm of righteousness is it, what a crown to be such a one39    Or, “that one should be such;” or, “that thou shouldst be such.” as that the Lord should not say of you, “I have begotten and brought up children, but they have despised me!”40    Isa. i. 2. Let Christ rather applaud you, and invite you to the reward, saying, “Come, ye blessed of my Father, receive the kingdom which is prepared for you from the beginning of the world.”41    Matt. xxv. 34.

XV. Hoc est enim mutasse quod fueras et coepisse esse quod non eras, ut in te divina nativitas luceat, 0648B ut ad Patrem Deum deifica disciplina respondeat, ut honore et laude vivendi Deus in homine clarescat, ipso exhortante et monente et eis qui se clarificant vicem mutuam pollicente: Eos, inquit, qui clarificant me clarificabo; et qui spernit me spernetur (I Reg. II, 30). Ad quam clarificationem formans nos ac praeparans Dominus et Filius Dei similitudinem Dei Patris insinuans in Evangelio suo dicit: Audistis quia dictum est: Diliges proximum tibi , et odio habebis inimicum tibi. Ego autem dico vobis: Diligite inimicos vestros, et orate pro his qui vos persequuntur, ut sitis filii Patris vestri qui in coelis est, qui solem suum oriri facit super bonos et malos, et pluit super justos et injustos (Levit. XIX; Matth. V, 43-45). Si hominibus laetum est et gloriosum filios habere consimiles, et 0648C tunc magis generasse delectat si ad patrem lineamentis paribus soboles subsiciva respondeat, quanto major in Deo Patre laetitia est cum quis sic spiritaliter nascitur, ut in actibus ejus et laudibus divina generositas praedicetur? Quae justitiae palma est, quae corona, esse se talem de quo Deus non dicat: Filios generavi et exaltavi, ipsi autem spreverunt me. 0649A (Isa. I, 2). Collaudet te potius Christus et invitet ad praemium dicens: Venite, benedicti Patris mei, percipite regnum quod vobis paratum est ab origine mundi (Matth. XXV, 34).