Testimonia Veteris Testamenti A Christo, Apostolis, Et Evangelistis Allegata In Quatuor Sanctis Evangeliis. Exhibentur In Hoc Indiculo Juxta Hebraicam Veritatem, Editionem Vulgatam Latinam, Graecam LXX Seniorum Et Antiquam Italam, Ut Ipsa Cum Graeco Textu Et Cum Itala Versione Novi Testamenti Comparata, Definiant, An Christus, Apostoli Et Evangelistae In Citando Veteri Testamento, LXX Seniorum Translationi Magis Adhaeserint, Quam Hebraicae Veritati?

Numerus 1, indicat textum hebraeum; 2, editionem Vulgatam Novi Testamenti; 3, Graecam versionem LXX; 4 Novum Testamentum Graecum; 5, versionem Italam antiquam Veteris Testamenti; 6, editionem Vulgatam Veteris Testamenti; 7, versionem Italam antiquam Novi Testamenti.

0917D 1. Genesis I, 27. Masculum, et foeminam creavit eos.

0918D 2. Matth. XIX, 4; Marc. X, 6. Masculum, et foeminam fecit eos (Marc. addit, Deus).

0919A 3. Gen. I, 27. Ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. Masculum, et foeminam fecit eos.

4. Matth. XIX, 4, et Marc, X, 6. Ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς (Marc. Θεός) Masculum, et faeminam fecit eos (Marc. Deus).

5. Genes. I, 27. Masculum, et foeminam fecit eos.

6. Gen. I, 27. Masculum, et foeminam creavit eos.

7. Matth. XIX, 4. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Quia qui fecit ab initio (in Corb. deest, ab initio), masculum, et foeminam fecit eos (in Veron. et Corb. deest eos).

Marc. X, 6. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Masculum, et foeminam fecit illos (Veron., Corb. et Brix. omittunt illos) Deus.

1. Gen. II, 24. Idcirco relinquet vir patrem suum, et matrem suam, et adhaerebit in uxore sua, et erunt in carnem unam.

0919B 2. Matth. XIX, 5. Propter hoc dimittet homo patrem, et matrem, et adhaerebit uxori suae: et erunt duo in carne una.

Marc. X, 7. Propter hoc relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhaerebit ad uxorem suum: et erunt duo in carne una.

3. Gen. II, 24. Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. Propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem, et adhaerebit uxori suae: et erunt duo in carne una.

4. Matth. XIX, 5. ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα, καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. Propter hoc dimittet homo patrem, et matrem, et adhaerebit uxori suae: et erunt duo in carne una.

Marc. X, 7. ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ τὴν μeegr;τέρα, καὶ προσκολληθήσεται 0919C πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. Propter hoc relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhaerebit ad uxorem suam: et erunt duo in carne una.

5. Gen. II, 24. Et propter hoc relinquet homo patrem et matrem, et conglutinabitur uxori suae: et erunt duo in carne una.

6. Gen. II, 24. Quamobrem relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhaerebit uxori suae: et erunt duo in carne una.

7. Matth. XIX, 5. Vercell., Propter hoc remittet homo patrem, et matrem, et haerebit uxori suae: et erunt duo in carne una. Veron., Corb. et Brix., Propter hoc relinquet (Corb., remittet) homo patrem, et matrem, et adhaerebit uxori suae: et erunt duo in carne una.

Marc. X, 7. Vercell., Veron. et Brix., Propter hoc relinquet homo patrem suum, et matrem suam, et adhaerebit uxori suae (Veron. ad uxorem suam), et erunt duo in carne una. Corb. quoque, propter hoc 0919D relinquet.

1. Exod. III. 6. Ego sum Deus patris tui; Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Jacob.

2. Matth. XXII, 32. Ego sum Deus Abraham, etc., ut Marcus.

Marc. XII, 26. Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob.

Luc. XX, 37. Dominum Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Jacob.

3. Exod. III, 6. Ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς τοῦ πατρός σου, Θεὸς Ἀβραάμ, καὶ Θεὸς Ἰσαὰκ, καὶ Θεὸς Ἰακὼβ. Ego sum Deus patris tui, Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob.

4. Matth. XXII, 32. Ἐγohacgr; εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ, καὶ 0920A ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ, καὶ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ. Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob.

Marc. XII, 26. Ἐγὼ ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ, etc., ut Matth.

Luc. XX, 37. Κύριον, τὸν Θεὸν Ἀβραὰμ, καὶ τὸν Θεὸν Ἰσαὰκ, καὶ τὸν Θεὸν Ἰακώβ. Dominum Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Jacob.

5. Exod. III, 6. Ego sum Deus patris tui, Deus Abraham, et Deus Isaac, Deus Jacob.

6. Exod. III, 6. Ego sum Deus Patris tui, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob.

7. Matth. XXII, 32. Vercell. . . . . . . . . Veron., Ego Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob.

Corb. et Brix., Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob.

Marc. XII, 26. Vercellen. et Veron., Ego sum (Veron. omittit, ego sum) Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob. Vindebon., Ego sum Deus Abraham, Deus Isaac, Deus Jacob.

Luc. XX, 37. Vercell., Dominum Deum Abraham, 0920B Deum Isaac, et Deum Jacob. Veron . . . . . . . . . . . . . Corb., Dominum Deum Abraham, etc. Vindeb., Dominum Deum, etc. Brix., Dominum Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Jacob.

1. Exod. XII, 46.: Et os non confringetis in eo.

Numer. IX, 12. Et os non confringent in eo.

2. Joan. XIX, 36. Os non comminuetis ex eo.

3. Exod. XII, 46. Καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾽ αὐτοῦ. Et os non conteretis de eo.

Numer. IX, 12. Καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψουσιν ἁπ᾽ αὐτοῦ. Et os non confringent de eo.

4. Joan. XIX, 36. Ὀστοῦν οὐ συντριβήσεται αὐτοῦ. Os non comminuetis ex eo: et ad verbum, Os non conteretur ejus.

5. Exod. XII, 46. Os ejus non confringetis.

6. Exod. XII, 46. Nec os illius confringetis.

5. Num. IX, 12. Os ejus non conteretur.

6. Num. IX, 12. Et os ejus non confringent.

0920C 7. Joan. XIX, 36. Vercell. Ossum ejus non confringetis ab eo. Veron., Corb. et Brix., Ossum (Brix., Ossuum ejus) non confringetis ex (Corb., ab) eo.

1. Exod. XIII, 2. Sanctifica mihi omne primogenitum aperiens omnem vulvam.

2. Luc. II, 23. Quia omne masculinum adaperiens vulvam, sanctum Domino vocabitur.

3. Exod. XIII, 2. Ἁγίασόν μοι πᾶν πρωτότοκον πρωτογενὲς διανοῖγον πᾶσαν μήτραν. Sanctifica mihi omne primitivum primogenitum adaperiens omnem vulvam.

4. Luc. II, 23. Ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν, ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται. Quia omne masculinum adaperiens vulvam, Sanctum Domino vocabitur.

5 et 6. Exod. XIII, 2. Sanctifica mihi omne primogenitum, quod aperit vulvam in filiis Israel.

7. Luc. II. 23. Vercellen., Veron. et Brix., Quia omne masculinum (Veron., masculum), quod aperit vulvam (Brix. et Veron., adaperiens vulvam), sanctum 0920D Domino vocabitur. Gat., omne masculum.

1. Exod., XX, 7. Non feres nomen Domini Dei tui in vanum.

Deut. V, 11. Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum. Lev. XIX, 12. Et non perjurabitis in nomine meo.

2. Matth. V, 33. Non perjurabis: reddes autem Domino juramenta tua.

3. Exod. XX, 7, et Deuter. V, 11. Οὐ λeeacgr;ψῃ το ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ. Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum.

Levit. XIX, 12. Καὶ οὐκ ὀμεῖσθε τῷ ὀνόματί μου. Et non jurabitis nomini meo.

4. Matth. V, 33. Οὐκ ἐπιορκήσεις· ἀποδώσεις δὲ τῷ Κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου. Non perjurabis: reddes autem Domino juramenta tua.

0921A 5. Exod. XX, 7. Non assumes nomen Dei tui in vanum.

6. Exod. XX, 7. Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum.

5. Levit. XIX, 12 . . . Et non profanabitis nomen Domini Dei vestri.

6. Levit. XIX, 12. Non perjurabis in nomine meo.

5. Deut. V, 11. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

6. Deut. V, 11. Non usurpabis nomen Dei tui frustra.

7. Matth. V, 33. Vercell., Non . . . abis: reddes autem Domino juramenta tua. Veron., Corb. et Brix., Non perjurabis: reddes autem Domino juramenta tua. S. German., non jurabis: sed reddes Domino.

1. Exod. XX, 12, et Deut. V, 16. Honora patrem tuum, et matrem tuam.

2. Matth. XV, 4. Honora patrem, et matrem.

Marc. VII, 10. Honora patrem tuum, et matrem tuam.

3. Exod. XX, 12. Τίμα τὸν πατέρα σου, καὶ τὴν μητέρα σου. Honora patrem tuum, et matrem tuam. Et 0921B ita in Deut.

4. Matth. XV, 4. Τίμα τὸν πατὲρα σου, καὶ τὴν μητέρα. Honora patrem tuum, et matrem.

Marc. VII, 10. Τίμα τὸν πατέρα σου, καὶ τὴν μητέρα σου. Honora patrem tuum, et matrem tuam.

5. Exod. XX, 12. Honora patrem tuum, et matrem tuam.

6. Exod. XX, 12. Honora patrem tuum, et matrem tuam.

5. Deut. V, 16. Honora patrem tuum, et matrem. . .

6. Deut. V, 16 Honora patrem tuum, et matrem.

7. Matth. XV, 4. Vercell., Veron. et Brix., Honora patrem tuum, et matrem tuam. Corb., Honora patrem, et matrem.

Marc VII., 10. Vercell., Veron. et Brix, Honora (Vercell., Honorifica) patrem tuum, et matrem tuam.

1. Exod. XX, 13, et Deut V, 17: Non occides.

2. Matth. V, 21. Non occides.

0921C 3. Exod. XX, 13. Οὐ φονεύσεις Non occides. Et ita in Deut.

4. Matth. V, 21. Οὐ φονεύσεις. non occides.

5. Exod. XX, 13, et Deut. V, 17. Non occides.

6. Exod. V, 17. Non occides.

7. Matth. V, 21. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Non occides.

1. Exod. XVI, 15. Hic (est) panis quem dedit vobis Dominus ad vescendum.

2. Joan. VI, 31. Panem de coelo dedit eis manducare.

3. Exod. XVI, 15. Οὗτος ὁ ἄρτος, ὄν ἔδωκε Κύριος ὑμῖν φαγεῖν. Iste est panis, quem dedit Dominus vobis ad edendum.

4. Joan. VI, 31. Ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν. Panem de coelo dedit eis manducare.

5. Exod. XVI, 15. Hic est panis, quem dedit manducare vobis Dominus.

0921D

6. Exod. XVI, 15. Iste est panis, quem Dominus dedit vobis ad vescendum.

7. Joan. VI, 31. Vercell., Veron. et Brix., Panem de coelo dedit illis (Veron. et Brix., eis) manducare.

1. Exod. XX, 14 Non moechaberis.

Deut. V, 18. Neque adulterabis.

2. Matth. V, 27. Luc. XVIII, 20. Non moechaberis.

3. Exod. XX, 14. Οὐ μοιχεύσεις. Non moechaberis. Et ita Deut. V, 17.

4. Matth. V, 27. Οὐ μοιχεύσεις. Non moechaberis.

Luc. XVIII, 20. Μὴ μοιχεύσῃς. Non moechaberis.

5. Exod. XX, 14. Non moechaberis.

6. Exod. XX, 14. Non moechaberis.

5. Deut. V, 18. Non adulterabis.

6. Deut. V, 18. Neque moechaberis.

7. Matth. V, 27. Vercell., Non moecaberis. Brix., Non moechaberis, Veron. et Corb., Non moechaberis. 0922A Luc. XVIII, 20. Vercell., Non adulterabis. Veron., Non adulterium admittes. Brix., Non moechaberis, Corb., Non adulterium committes.

1. Exod. XXI, 17. (Levit. Et maledicens (Levit. XX, 9, qui maledicet) patri suo, et matri suae, moriendo morietur.

2. Matth. XV, 4. Qui maledixerit patri, vel matri, morte moriatur.

3. Exod. XXI, 16. Ὁ κακολογῶν πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ, τελευτήσει θανάτῳ. Qui maledicit patrem suum, vel matrem suam, peribit morte.

Levit. XX, 9. Ὅς ἂν κακῶς εἴπῃ τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω. Quicumque maledixerit patrem suum, vel matrem suam, morte moriatur.

4. Matth. XV, 4, et Marc. VII, 10. Ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα, θανάτῳ τελευτάτω. Qui maledixerit patri, vel matri, morte finiatur.

5. Exod. XXI, 17. Qui maledixerit patri, vel matri, 0922B morte morietur.

6. Exod. XXI, 17. Qui maledixerit patri suo, vel matri, morte moriatur

5. Levit. XX, 9. Qui maledixerit patri, aut matri, morte moriatur.

6. Levit. XX, 9. Qui maledixerit patri suo, aut matri, morte moriatur.

7. Matth. XV, 4. Vercell., Quicunque maledicit patri, morte morietur. Veron., Corb., et Brix., Qui maledixerit patri, vel matri, morte moriatur (Corb., morietur). S. German., aut . . . moriatur.

Marc. VII, 10. Vercell. et Veron., Qui maledixerit patrem, aut matrem, morte (Brix., patri, aut matri, morte) moriatur. Vindeb., aut matri.

1. Exod. XXI, 24, et Lev. XXIV, 20. Oculum pro oculo, dentem pro dente.

2. Matth. V, 38. Oculum pro oculo, et dentem pro dente.

0922C 3. Exod. XXI, 24. Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. Oculum pro oculo, dentem pro dente. Et ita Lev. XXIV, 20.

4. Matth. V, 38. Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. Oculum pro oculo, et dentem pro dente.

5. Exod. XXI, 24. Oculum pro oculo, dentem pro dente.

6. Exod. XXI, 24. Oculum pro oculo, dentem pro dente.

5. Levit. XXIV, 20. Oculum pro oculo.

6. Levit. XXIV, 20. Oculum pro oculo, dentem pro dente.

7. Matth. V, 38. Vercell., Veron., Corb., Oculum pro oculo, dentem pro dente (Brix. et dentem pro dente).

1. Levit. XIX, 18. Et diliges proximum tuum, sicut te ipsum.

2. Matth. XXII, 39. Diliges proximum tuum sicut teipsum.

Marc. XII, 31. Diliges proximum tuum, tamquam 0922D teipsum.

3. Levit. XIX, 18. Καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Et diliges proximum tuum, sicut teipsum.

4. Matth. XXII, 39, et Marc. XII, 31. Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Diliges proximum tuum, sicut (Marc., tamquam) teipsum.

5. Levit. XIX, 18. Et diliges proximum tuum, sicut teipsum.

6. Levit. XIX, 18. Diliges amicum tuum, sicut te ipsum.

7. Matth. XXII, 39. Vercell., Diliges proximum . . .

Veron., Corb. et Brix., Diliges proximum tuum, sicut te ipsum.

Marc. XII, 31. Vercell., et propinquum tuum, tamquam te ipsum. Veron., Diliges proximum tuum, sicut teipsum.

1. Deut. V. 18. Nec furaberis.

2. Luc. XVIII, 28. Non furtum facies.

0923A 3. Deut. V, 19. Οὐ κλέψεις. Non furaberis.

4. Luc. XVIII, 20. Μὴ κλέψῃς. Ne fureris.

5. Deut. V, 19. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

6. Deut. V, 19. Furtumque non facies.

7. Luc. XVIII, 20. Vercell., Veron., Gatt. et Brix., Non furtum facies.

1. Deut. V, 20. Neque respondebis in socium tuum testis mendacium.

2. Luc. XVIII, 20. Non falsum testimonium dices.

3. Deut. V, 20. Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίου σου μαρτυρίαν ψευδῆ. Non falso testaberis contra proximum tuum testimonium falsum.

4. Luc. XVIII, 20. Μὴ ψευδομαρτυρήσεις. Ne falso testeris.

5. Deut. V, 20. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

6. Deut. V, 20. Non loqueris contra proximum tuum falsum testimonium.

7. Luc. XVIII, 20. Vercell., Veron. et Brix., Non falsum testimonium dices. Gatt. Non falsum, etc.

0923B 1. Deut. VI, 4. Audi, Israel, Dominus Deus noster. Dominus unus (est).

2. Marc. XXII, 29. Audi, Israel, Dominus Deus tuus, Deus unus est.

3. Deut. VI, 4. Ἄκουε, Ἰσραὴλ, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, Κύριος εἷς ἐστι. Audi, Israel, Dominus Deus noster, Dominus unus est.

4. Marc. XII, 29. Ἄκουε, Ἰσραὴλ, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, Κύριος εἷς ἐστι. Audi, Israel, Dominus Deus noster, Dominus unus est.

5. Deut. VI, 4. Audi, Israel, Dominus Deus tuus, Deus unus est.

6. Deut. II, 4. Audi Israel, Dominus Deus noster, Dominus unus est.

7. Marc. XII, 29. Vercell. et Veron., Audi, Istrahel, Dominus Deus noster, unus est. Corb. Dominus Deus noster, Dominus unus est. Vindebon., Audi . . . Dominus Deus vester.

0923C 1. Deut. VI, 5. Et diliges Dominum Deum tuum in toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota fortitudine tua, vel, in totis viribus tuis.

2. Matth. XXII, 37. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.

Marc. XII, 30. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota mente tua, et ex tota virtute tua.

Luc. X, 27. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus viribus tuis, et ex omni mente tua.

3. Deut. VI, 5. Καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς δυνάμεώς σου. Et diliges Dominum Deum tuum ex tota mente tua, et ex tota anima tua, et ex tota virtute tua.

4. Matth. XXII, 37. Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου, καὶ ἐν 0923D ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. Diliges Dominum Deum tuum in toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.

Marc. XII, 30. Καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. Et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota cogitatione tua, et ex tota virtute tua.

Luc. X, 27. Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota fortitudine tua, et ex tota cogitatione tua.

5. Deut. VI, 5. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota virtute tua.

6. Deut. VI, 5. Diliges Dominum Deum tuum ex 0924A toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota fortitudine tua.

7. Matth. XXII, 37. Vercell. . . . . . . . . . . Veron. et Corb., Diliges Dominum Deum tuum in toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua. Brix., Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota mente tua.

Marc. XII, 30. Vercell. et Veron., Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex totis viribus tuis, et ex tota fortitudine (Veron., virtute) tua. Corb. addit, ex omnibus viribus tuis. Vindebon., Diliges Dominum Deum tuum . . . ex totis viribus tuis, et ex . . .

Luc. X, 27. Vercell. et Veron., Diliges Dominum Deum tuum in toto corde tuo, et in tota anima tua, et ex totis (Veron., et in omnibus) viribus tuis. Corb., Diliges Dominum tuum in toto corde tuo, etc. Omittit, ex omni mente tua. Vindeb., In toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota virtute tua. Brix., Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima 0924B tua, et ex omni virtute tua, et ex omni mente tua.

1. Deut. VI, 13. Dominum Deum tuum timebis, et illi (soli) servies.

2. Matth. IV, 10; Luc. IV, 8. Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

3. Deut. VI, 13. Κύριον τὸν Θεόν σου φοβηθήσῃ, καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. Dominum Deum tuum timebis, et illi soli servies.

4. Matth. IV, 10. Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις, καὶ αὐτῳ μόνῳ λατρεύσεις. Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

Luc. IV, 8. Προσκυνήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. Adorabis Dominum Deum tuum, et illi soli servies.

5. Deut. V, 13. Dominum Deum tuum timebis, et illi famulabis soli.

6. Deut. VI, 13. Dominum Deum tuum timebis, et illi soli servies.

7. Matth. IV, 10. Vercell., Veron., Corb. et 0924C Brix., Dominum Deum tuum adorabis, et ipsi (Veron., Corb. et Brix., illi) soli servies.

Luc. IV, 8. Vercell. Diliges Dominum Deum tuum, et ipsi soli servies. Veron. et Brix., Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

1 Deut. VI, 16. Non tentabitis Dominum Deum vestrum.

2. Matth. IV, 7; Luc. IV, 12. Non tentabis Dominum Deum tuum.

3. Deut. VI, 16. Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου. Non tentabis Dominum Deum tuum.

4. Matth. IV, 7; Luc. IV, 12. Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου. Non tentabis Dominum Deum tuum.

5. Deut. VI, 16. Non tentabis Dominum Deum tuum.

6. Deut. VI, 16. Non tentabis Dominum Deum tuum.

7. Matth. IV., 7. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Non temptabis (Corb., non tentabis) Dominum 0924D Deum tuum.

Luc. IV, 12. Vercell., Veron. et Brix., Non temptabis (Veron., non tentabis) Dominum Deum tuum.

1. Deut. VIII, 3. Non in pane solo vivet homo: sed in omni (verbo), quod egreditur (ex) ore Domini vivet homo.

2. Matth. IV, 4. Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei.

Luc. IV, 4. Quia non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo Dei.

3. Deut. VIII, 3. Οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἐπὶ πάντι ῥήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος. Non in pane solo vivet homo, sed in omni verbo, quod procedit per os Dei, vivet homo.

4. Matth. IV, 4. Οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος. ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ τοῦ στόματος 0925A Θεοῦ. Non in solo pane vivet homo, sed in omni verbo exeunte per os Dei.

Lucae IV, 4. Ὄτι οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ ῥήματι Θεοῦ. Quia non in solo pane vivet homo, sed in omni verbo Dei.

5. Deut. VIII, 3. Non in pane solo vivit homo, sed in omni verbo Dei, quod procedit de ore ejus.

6. Deut. VIII, 3. Non in solo pane vivet homo, sed in omni verbo, quod egreditur de ore Dei.

7. Matt. IV, 4. Vercell., . . . Non in . . lo pane vivet homo, sed in omni . . . . . . . Veron., Non in pane tantum vivet homo, . . . verbo Dei. Corb. et Brix., Non in pane solo vivet homo, sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei.

Luc. IV, 4. Vercell., Veron., Corb. et Brix. Quia (Veron. qui, in Corb. deest) non in solo pane vivet homo, sed in omni verbo Dei.

1. Deut. XXV, 5. 0925B Cum manserint fratres pariter, et mortuus fuerit unus ex illis, et filius non ei, non erit uxor mortui foris viro extraneo: levir ejus ingredietur super eam, et capiet eam sibi in uxorem; et associabit eam.

2. Matth. XXII, 24. Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.

Marc. XII, 19. Ut si cujus frater mortuus fuerit, et dimiserit uxorem, et filios non reliquerit, accipiat frater ejus uxorem ipsius, et resuscitet semen fratri suo.

Luc. XX, 28. Si frater alicujus mortuus fuerit habens uxorem, et hic sine liberis fuerit, ut accipiat eam frater ejus uxorem, et suscitet semen fratri suo.

3. Deut. XXV, 5. Ἐὰν δὲ κατοικῶσιν ἀδελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ, καὶ ἀπεθάνῃ εἷς ἐξ αὐτῶν, σπέρμα δὲ μὴ ᾖ αὐτῷ, οὐκ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκότος ἔξω ἀνδρὶ μὴ ἐγγίζοντι, ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς εἰσελεύσεται πρὸς αὐτὴν, καὶ 0925C λήψεται αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα, καὶ συνοικήσει αὐτῇ. Si autem habitaverint fratres in unum, et mortuus fuerit unus ex eis, semen autem non fuerit ei, non erit uxor defuncti foras viro non approprianti. Frater viri ejus intrabit ad eam, et accipiet eam sibi uxorem, et cohabitabit ei.

4. Matth. XXII, 24. Ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ ἀὐτοῦ. Si quis mortuus fuerit non habens filios, ob affinitatem ducet frater ejus uxorem illius, et suscitabit semen fratri suo.

Marc. XII, 19. Ὅτι ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ, καὶ καταλίπῃ γυναῖκα, καὶ τέκνα μὴ ἀφῇ, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. Quod si alicujus frater mortuus fuerit, et dimiserit uxorem, et filios non reliquerit, ut accipiat frater ejus uxorem ipsius, et resuscitet semen fratri suo.

Luc. XX, 28. Ἐάν τίνος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ, ἔχων γυναῖκα, 0925D καὶ οὗτος ἄτεκνος ἀποθάνῃ, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα, καὶ ἐξαναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. Si alicujus frater mortuus fuerit habens uxorem, et hic sine liberis moriatur, ut accipiat frater ejus uxorem, et suscitet semen fratri suo.

5. Deut. XXV, 15. Si autem habitaverint fratres in unum, et mortuus fuerit unus ex eis, semen autem non fuerit ei, non erit uxor defuncti foris non appropinquanti: Frater viri ejus intrabit ad eam, et accipiet eam sibi uxorem, et cohabitabit ei.

6. Deut. XXV, 15. Quando habitaverint fratres simul, et unus ex eis absque liberis mortuus fuerit, uxor defuncti non nubet alteri, sed accipiet eam frater ejus, et suscitabit semen fratris sui.

7. Matth. XII, 24. Vercell., Si quis mortuus fuerit non ha . . . ns . . . . duc . . . . ejus uxo . . . . lius . . . t sem . . . Veron., Corb. et Brix., Si quis mortuus fuerit non habens filium (Corb. et Brix., filios) , ut ducat (Corb., 0926A accipiat) frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.

Marc. XII, 19. Vercell. et Veron., ut si cujus frater decesserit, et habuerit uxorem, et filium (Veron., filios) non reliquerit, et accipiat frater (Vercell., frater illius) uxorem ejus, et resuscitet semen fratri suo. Vindebon. Ut si cujus frater decesserit, et habuerit uxorem . . . reliquerit, ut accipiat . . . uxorem ejus.

Luc. XX, 28. Vercell., Si unius frater mortuus fuerit, habens uxorem, et hic filios non habuerit, ut accipiat frater illius uxorem ejus et resuscitet fratri suo semen. Veron. . . . Gatt. et Mm., sine filiis fuerit. Vindeb., sine filiis mortuus fuerit, ut. Brix., Si frater alicujus mortuus fuerit, habens uxorem, et hic sine filiis fuerit defunctus, ut accipiat eam frater ejus uxorem, et suscitet semen fratri suo.

1. Psal. VI., 9. Recedite a me, omnes operantes iniquitatem.

2. Matth. VII, 23. Discedite a me, qui operamini 0926B iniquitatem.

Luc. XIII, 27. Discedite a me, omnes operarii iniquitatis.

3. Psal. VI, 9. Ἀπόστητε ἀπ᾽ ἐμοῦ, πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν. Discedite a me, omnes qui operamini iniquitatem.

4. Matth. VII, 23. Ἀποχωρεῖτε ἀπ᾽ ἐμοῦ, πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν. Abscedite a me, omnes operantes iniquitatem.

Luc. XIII, 27. Ἀπόστητε ἀπ᾽ ἐμοῦ, πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀδικίας. Abscedite a me, omnes operarii iniquitatis.

5. Psal. VI, 9. Discedite a me, omnes qui operamini iniquitatem.

Versio Lat. ex Hebr. Psal. VI, 9. Recedite a me, omnes qui operamini iniquitatem.

6. Psalm. VI, 9. Discedite a me, omnes qui operamini iniquitatem.

7. Matth. VII, 23. Vercell., Discedite a me operarii . . . iniquitatis. Veron., Corb. et Brix., Discedite a me omnes (in Corb. et Brix. deest omnes), qui 0926C operamini iniquitatem.

Luc. XIII, 27. Vercell. et Veron., Discedite a me, omnes operarii iniquitatis. Gatt. et Mm., discedite a me, omnes qui operamini iniquitates. Vindebon., Qui operamini iniquitatem. Brix., Discedite a me omnes, qui operamini iniquitatem.

1. Psalmo VIII, 3. Ex ore parvulorum et lactentium fundasti fortitudinem.

2. Matth. XXI, 16. Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem.

3. Psal. VIII, 3. Ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἴνον. Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem.

4. Matth. XXI, 16. Ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἴνον. Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem.

5. Psal. VIII, 3. Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem.

0926D Versio Lat. ex Hebr. Psal. VIII, 3. Ex ore infantium et lactentium fecisti laudem.

6. Psal. VIII, 3. Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem.

7. Matth. XXI, 16. Vercell., fecisti la . . . Veron., Corb. et Brix., Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem.

1. Psal. XXI, qui juxta Hebraeos est XXII, 2. (quod legendum He-li He-li lama ha-zab-ta-ni) Deus meus, Deus meus, quare dereliquisti me?

2. S. Matth. XXVII, 46. Eli, Eli, lammasabacthani? hoc est: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me?

S. Marc. XV, 34. Eloi, Eloi, lammasabacthani? quod est interpretatum: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me?

3. Psalm. XXI, 1. Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι, 0927A ἱνα τί ἐγκατέλιπές με; Deus, Deus meus, attende mihi; quare dereliquisti me?

4. Matth. XXVII, 46. Ἠλὶ, Ἠλὶ, λαμὰ σαβαχθανί; τοῦτ᾽ ἔστι, Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί με ἐγκατέλιπες; Eli, Eli, lamasabacthani? hoc est; Deus meus, Deus meus, ut quid me dereliquisti?

Marc. XV, 34. Ἐλωῒ, Ἐλωῒ, λαμᾶ σαβαχθανὶ; ὁ ἐστὶ μετερμηνευόμενον, ὁ Θεός μου, ὁ Θεός μου, εἰς τἰ με ἐγκατέλιπες; Eloi, Eloi, lammasabachthani? quod est interpretatum, Deus meus, Deus meus, ut quid me dereliquisti?

5. Psal XXI, 2. Deus, Deus meus, respice me; quare me dereliquisti?

Vers. Lat. ex Hebr. Psal. XXII, 2. Deus meus, Deus meus, quare dereliquisti me?

6. Psalm. XXI, 2. Deus, Deus meus, respice in me, quare me dereliquisti?

7. Matth. XXI, 46. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Heli, Heli, lamazahthani (Veron., lamazaptani. Corb., lemasabactani. Brix., limasabactani) ? 0927B hoc est: Deus meus, Deus meus, ut quid me dereliquisti?

Marc. XV, 34. Vercell., Veron., Corb., Zamasaphtani. Gal., Heloi, Heloi, lamazabathani. Vindebon., Heli, Heli, lamazapthani, quod est interpretatum: Deus, Deus meus, quare me in opprobrium dedisti?

1 Psalm. XXI, qui juxta Hebraeos est XXII, 19. Diviserunt vestimenta mea sibi, et super vestem meam miserunt sortem.

2. Matth. XXVII, 35. Diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem.

3. Psal. XXI, 19. Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μοῦ ἔβαλον κλῆρον. Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

4. Matth. XXVII, 35. Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. Diviserunt vestimenta mea sibi ipsis, et super vestem meam 0927C miserunt sortem.

5 Psal. XXI, 19. Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestimentum meum miserunt sortem.

Versio Lat. ex Hebr. Psal. XXI, 19. Diviserunt vestimenta mea sibi, et super vestimentum meum miserunt sortem.

6. Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

7. Matth. XXVII, 35. Vercell. et Veron., Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem. Corb. et Brix., Diviserunt vestimenta ejus, sortem (Brix. sorte) mittentes.

1. Psal. XXIV, qui juxta Hebraeos est XXV, 19. Et odio iniquo oderunt me.

2. Joan. XV, 25. Quia odio habuerunt me gratis.

3. Psal. XXIV, 19. Καὶ μῖσος ἄδικον ἐμίσησάν με. Et odio iniquo oderunt me.

4. Joan XV, 25. Ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν. Quia oderunt me gratis.

0927D 5. Psal. XXIV, 19. Et odio iniquo oderunt me. Vers. Lat. et Hebr. Psal XXIV, 10. Et odio iniquo oderunt me.

6. Psal. XXIV, 19. Et odio iniquo oderunt me.

7. Joan. XV, 25. Vercell., Quoniam oderunt me gratis. Veron. et Brix., Quia odio habuerunt me gratis.

1. Psal. XXX, qui juxta Hebraeos est XXXI, 6. In manu tua committam, sive, deponam spiritum meum:

2. Luc. XXIII, 46. Pater, in manus tuas commendo spiritum meum.

3. Psal. XXX, 6. Εἰς χεῖράς σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμά μου. In manus tuas commendabo spiritum meum.

4. Luc. XXIII, 46. Πάτερ, εἰς χεῖράς σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμά μου. Pater , in manus tuas commendabo spiritum meum .

0928A 5. Psal. XXX, 6. In manibus tuis commendo , Domine , spiritum meum .

Vers. Lat. ex Hebr. Psal XXX, 19. In manu tua commendabo spiritum meum.

6. Psal. XXX, 6. In manus tuas commendo spiritum meum.

7. Luc. XXIII, 46. Vercell., Veron. et Brix., Pater, in manibus tuis (Veron. et Brix., in manus tuas) commendo spiritum meum.

1. Psal. XL, 10. Comedens panem meum magnificavit super me calcaneum.

2. Joan. XIII, 18. Qui manducat mecum panem, levabit contra me calcaneum suum.

3. Psal. XL, 10. Ὁ ἐσθίων ἄρτους μου ἐμεγάλυνεν ἐπ᾽ ἐμὲ πτερνισμόν. Qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.

4. Joan. XIII, 18 Ὁ τρώγων μετ᾽ ἐμοῦ τὸν ἄρτον, ἐπῇρεν ἐπ᾽ ἐμὲ τὴν πτέρναν αὐτοῦ. Manducans cum me panem, levavit contra me calcaneum suum.

0928B 5. Psal. XL, 10. Qui edebat panes meos, ampliavit adversum me supplantationes.

Vers. Lat. ex Hebr. Psal. XL, 10. Qui manducabat panem meum, levavit contra me plantam.

6. Psal. XL, 10. Qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.

7. Joan. XIII, 18. Vercell. et Veron., Qui edit mecum panem, levavit in me (Veron., super me) calcaneum suum. Brix., Qui manducat mecum panem, levavit super me calcaneum suum.

1. Psal. LXIX, 22. Et dederunt in escam meam fel; et in siti mea propinaverunt mihi acetum.

2. Matth. XXVII, 48. Acceptam spongiam implevit aceto, et imposuit arundini, et dabat ei bibere.

Joan. XIX, 29. illi autem spongiam plenam aceto hyssopo circumponentes, obtulerunt ori ejus.

3. Psal. LXVIII, 22. Καὶ ἔδωκαν εἰς τὸ βρῶμά μου χολὴν, καὶ εἰς τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος. Et dederunt 0928C in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.

4. Matth. XXVII, 48. Καὶ λαβὼν σπόγγον, πλήσας τε ὄξους, καὶ περιθεὶς καλάμῳ, ἐπότιζεν αὐτόν. Et accipiens spongiam, implensque aceto, et circumponens arundini, potabat eum.

Joan. XIX, 29. Οἱ δὲ πλήσαντες σπόγγον ὄξους, καὶ ὑσσώπῳ περιθέντες προσήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόματι. Illi vero implentes spongiam aceto, et hyssopo circumponentes, obtulerunt ejus ori.

5. Psal. LXVIII, 22. Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me acetum.

Versio ex Hebr. Psal. LXVIII, 22. Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.

6. Psal. LXVIII, 22. Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.

7. Matth. XXVII, 48. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Accepta spongia (Corb., Acceptam spongiam) implevit aceto, et imposuit in arundine (Veron., Corb. 0928D et Brix., arundini) , et dabat ei bibere.

Joan. XIX, 29. Vercell., Pelvis aceto plena: hysopo circumdantes, optulerunt ori ejus. Veron., Spongiam ergo aceto plenam perticae circumponentes, obtulerunt ori ejus. Corb., perticae circumponentes. Brix., Illi autem, implentes spongiam aceto, ysopo circumponentes, obtulerunt ori ejus.

1. Psal. qui in Vulg. est LXXVII, et in Hebr. LXXVIII, 2.: Aperiam in parabola os meum, loquar aenigmata ab antiquo.

2. Matth. XIII, 35. Aperiam in parabolis os meum, eructabo abscondita a constitutione mundi.

3. Psal. LXXVII, 2. Ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου, φθέγξομαι προβλήματα ἀπ᾽ ἀρχῆς. Aperiam in parabolis os meum; loquar propositiones ab initio.

4. Matth. XIII, 35. Ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα 0929A μου· ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Aperiam in parabolis os meum; eructabo abscondita a constitutione mundi.

5. Psal. LXXVII, 2. Aperiam in parabolis os meum, et loquar propositionem meam ab initio saeculi.

Versio ex hebraeo. Psal. LXXVIII, 2. Aperiam in parabola os meum, loquar aenigmata antiqua.

6. Psal. LXXVII, 2. Aperiam in parabolis os meum, loquar propositiones ab initio.

7. Matth. VIII, 35. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Aperiam in parabolis os meum, eructuabo (Veron., ructuabor; Corb., eructabo; Brix., eructuabo) absconsa ante constitutionem (Corb. et Brix., a constitutione) mundi.

1. Psal. qui in Vulg. est LXVIII, et in Hebr. LXIX, 10. Zelus domus tuae comedit me.

2. Joan. II, 17. Zelus domus tuae comedit me.

3. Psal. LXVIII, 10. Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με. Zelus domus tuae comedit me.

0929B 4. Joan. II, 17. Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με. Zelus domus tuae comedit me .

5. Psal. LXVIII, 10. Zelus domus tuae comedit me .

Versio Lat. ex Hebr. Psal. LXIX, 10. Zelus domus tuae comedit me .

6. Psal. LXVIII, 10. Zelus domus tuae comedit me.

7. Joan. II, 17. Vercell., Veron. et Brix., Zelus domus tuae comedit me.

1. Psal. qui in Vulg. est LXXXI, et juxta Hebr. LXXXII. 6. Ego dixi, dii estis.

2. Joan X, 34. Ego dixi, dii estis.

3. Psal. LXXXI, 6. Ἔγὼ εἶπα, Θεοί ἐστε. Ego dixi, Dii estis.

4. Joan. V, 34. Ἔγὼ εἶπα, Θεοί ἐστε. Ego dixi, Dii estis.

5. Psal. LXXXI, 6. Ego dixi, Dii estis.

Versio Lat. ex Hebr. Psal. LXXXII, 6. Ego dixi, Dii estis.

6. Psal. LXXXI, 6. Ego dixi, Dii estis.

7. Joan. V, 34. Vercell., Veron. et Brix., Ego 0929C dixi, Dii estis. Corb., Ego dixi, etc.

Joan. X, 34. Veron., dixi, Dii estis.

Joan. X, 34. Corb., dixi.

Joan. X, 34. Brix., Ego Dixi, Dii estis.

1. Psal. qui in Vulg. est CIX. et in Hebr. CX, 1. Dixit Dominus Domino meo: sede ad dexteram meam, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum, vel pedibus tuis.

2. Matth. XXII, 44, et Luc. XX, 42. Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

3. Psal. CIX, 1. Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἄν δῶ τοὺς ἐχθρούς σου, ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

4. Matth. XXII, 44, et Luc. XX, 42. Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν δῶ τοὺς 0929D ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

5. Psal. CIX, 1. Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

Versio Lat. ex Hebr. Psal. CX, 1. Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

6. Psal. CIX, 1. Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

7. Matth. XXII, 44. Vercell., Di . . . Dominus Domino meo: se . . . a dextr . . . meis, donec ponam inimi . . . tuo . . . billum pedum tuorum. Veron., Dicit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis. Corb. et Brix., Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis (Brix., 0930A ad dexteram meam) , donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

Luc. XX, 42. Vercell., Dicit Dominus Domino meo: sede ad dexteram meam, donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis. Veron. . . . . . . . . . . . Corb. et Vindebonensis, ad dextris. Brix., Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum.

1. Psal. XCI, 11. Quia Angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis: in manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

2. Matth. IV, 6. Quia Angelis suis mandavit de te, et in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

Luc. IV, 10 et 11. Quod angelis suis mandavit de te, ut conservent te: et quia in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

0930B 3. Psal. XC, 11 et 12. ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου. Ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μὴποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. Quoniam angelis suis mandabit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis. In manibus tollent te, ne quando offendas ad lapidem pedem tuum.

4. Matth. IV, 6. Ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. Quia angelis suis mandabit de te, et in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

Luc. IV, 10, 11. Ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, τοῦ διαφυλάξαι σε. Καὶ ὅτι ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. Quod angelis suis mandabit de te, ut custodiant te: et quia in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

5. Psalm. XC, 11 et 12. Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis: in manibus portabunt te, ne quando offendas ad lapidem 0930C pedem tuum. Versio Lat. ex Hebr. Psal. XCI, 11 et 12. Quia angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis: in manibus portabunt te, ne forte offendat ad lapidem pes tuus.

6. Psal. XC, 11. Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis: in manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

7. Matth. IV, 6. Vercell., Quia angelis suis mandavit, ut custodiant te, et in manibus tollant te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum. Veron., Quod angelis suis mandavit de te, ut in manibus tollant te, ne forte . . . lapidem pedem tuum. Corb. et Brix., Quia angelis suis mandavit de te, ut in manibus tollant te, ne forte (Brix., ne quando) offendas ad lapidem pedem tuum.

Luc. IV, 10. Vercell., Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te. Veron. et Brix., quod angelis suis mandabit (Brix., mandavit) de te, ut conservent te, et in manibus tollant (Brix., tollent) te.

0930D 1. Psal. CXVIII, 22. Lapis, (quem) reprobaverunt aedificantes, factus est in caput anguli. A Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris.

2. Matth. XXI, 42; Marc. XII, 10; Luc. XX, 17. Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. (Matth. et Marc. A Domino factum est istud, et mirabile in oculis nostris) .

3. Psal. CXVII, 22. Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. A Domino facta est haec, et est mirabilis in oculis nostris.

4. Matth. XXI, 42; Marc. XII, 10; Luc. XX, 17. Λίθον, ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη 0931A εἰς κεφαλὴν γωνίας (Matth. et Marc., Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὐτη , καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν ) . Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli (Matth. et Marc., A Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris) .

5. Psalm. CXVII, 22. Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. A Domino factus est: hic est mirabilis in oculis nostris.

Versio Lat. ex Hebr. Psal. CXVIII, 22. Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes factus est in caput anguli. A Domino factum est istud, et hoc est mirabile in oculis nostris.

6. Psalm. CXVII, 22. Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. A Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris.

7. Matth. XXI, 42. Vercell., . . . Lapi . . . quem reprobaverunt ae . . . ficantes, hic factus est in cap . . . . . . Domino factus est, et est mirabilis . . . . . . lis . . . . . . is. Veron., Corb. et Brix, Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. A Domino 0931B factus est iste (Corb., factus est hic; Brix., factum est istud) , et est mirabilis (Brix., mirabile) in oculis nostris.

Marc. XII, 10. Vercell. et Veron., Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in capite (Veron., in caput) anguli. A Domino factus est: hic est (Veron., et est) mirabilis in oculis nostris. Corb., A Domino factus est hic, et est mirabilis in oculis nostris. Vindeb., A Domino factus est: hic est mirabilis in . . .

Luc. XX, 17. Vercell. et Brix., Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in capite (Brix., in caput) anguli, Veron. . . . . . . . . . Corb. hic est factus.

1. Psal. CXVIII, 26. Benedictus veniens in nomine Domini.

2. Matth. XXI, 9; Marc. II, 10; Luc. XIX, 38. Benedictus, qui venit (Luc., Rex) in nomine Domini.

3. Psal. CXVII, 26. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι 0931C Κυρίου. Benedictus, qui venit in nomine Domini.

4. Matth. XXI, 9; Marc. XI, 10; Luc. XIX, 38. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ( Luc ., βασιλεὺς) ἐν ὀνόματι Κυρίου. Benedictus, qui venit (Luc., Rex) in nomine Domini.

5. Psal. CXVII, 26. Benedictus, qui venit in nomine Domini.

Vers. Lat. ex Hebr. Psal. CXVII, 26. Benedictus, qui venit in nomine Domini.

6. Psal. CXVII, 26. Benedictus, qui venit in nomine Domini.

7. Matth. XXII, 9. Vercell., Benedictus, qui venit in nom . . . Domini . . . Veron., Corb. et Brix., Benedictus, qui venit in nomine Domini.

Marc. XI, 10. Vercell., Veron. et Brix., Benedictus, qui venit in nomine Domini.

Luc. XIX, 38. Vercell., Corb. et Brix., Benedictus, qui venit (Brix. addit, Rex) in nomine Domini. Veron. . . . . . . . . . .

1. Isai. V, 1. Vinea fuit dilecto meo in cornu filio olei, et fodit eam, et elapidavit eam, et plantavit eam pulchro palmite, et aedificavit turrim in medio ejus, et etiam torcular excidit in ea, et exspectavit facere uvas, et fecit uvas putridas.

2. Matth. XXI, 33. Homo erat paterfamilias, qui plantavit vineam, et saepem circumdedit ei, et fodit in ea torcular, et aedificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.

Marc. XII, 1. Vineam pastinavit homo, et circumdedit saepem, et fodit lacum, et aedificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.

Luc. XX, 9. Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis, et ipse peregre fuit multis temporibus.

3. Isai. V, 1. Ἀμπελὼν ἐγενήθη τῷ ἠγαπημένῳ, ἐν κέρατι ἐν τόπῳ πίονι. Καὶ φραγμὸν περιέθηκα, καὶ ἐχαράκωσα, 0932A καὶ ἐφύτευσα ἄμπελον Σωρὴκ, καὶ ᾠκοδόμησα πύργον ἐν μέσῳ αὐτοῦ, καὶ προλήνιον ὤρυξα ἐν αὐτῷ, καὶ ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι σταφυλὴν, καὶ ἐποίησε ἀκάνθας. Vinea facta est dilecto, in cornu, in loco pingui: et saepem circumposui, et vallavi, et plantavi vineam Sorec, et aedificavi turrim in medio ejus, et torcular fodi in ea, et exspectavi, ut faceret uvam, et fecit spinas.

4. Matth. XXI, 33. Ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε, καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν, καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν. Homo quidam erat paterfamilias, qui plantavit vineam, et saepem ei circumposuit, et fodit in ea torcular, et aedificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.

Luc. XX, 9. Ἄνθρωπός τις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησε χρόνους ἱκανοὺς. Homo quidam plantavit vineam, et locavit eam colonis, et peregre fuit tempora sufficientia.

Marc. XII, 1. Ἀμπελῶνα ἐφύτευσεν ἄνθρωπος, καὶ περιέθηκε φραγμὸν, καὶ ὤρυξεν ὑπολήνιον, καὶ ᾠκοδόμησε 0932B πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησε. Vineam plantavit homo, et circumposuit saepem, et fodit lacum, et aedificavit turrim, et elocavit eam agricolis, et peregre profectus est.

5. Isai. V, 1. Vinea facta est dilecto in cornu, et in loco uberi: et maceria circumdedi, et circumfodi, et plantavi vineam Soreth, et aedificavi turrem in medio ejus, et torcular fodi in ea, et sustinui ut faceret uvas, fecit autem spinas.

6. Isai V, 1. Vinea facta est dilecto meo in cornu filio olei, et saepivit eam, et lapides elegit ex illa, et plantavit eam electam, et aedificavit turrim in medio ejus, et torcular exstruxit in ea, et exspectavit ut faceret uvas, et fecit labruscas.

7. Matth. XXI, 33. Vercell., . . . in eam torcular, et aedificavit turrem, et locavit eam colonis, et peregre profectus est. Veron., Corb. et Brix., Homo erat (Brix., homo quidam erat) paterfamilias, qui plantavit vineam, et saepe (Corb., saepem; Brix., saepen) , circumdedit 0932C ei (Corb. et Brix., eam) , et fodit in eam torcular (Corb., en ealacum; Brix., in ea torcular) , et aedificavit turrem (Corb. omisso et, legit turrium) , et locavit eam colonis (Brix., agricolis) , et pregere profectus est.

Marc. XII, 1. Vercell., e . . . vineam plantavit homo, et circumdedit saepem, et fodit torcular, et aedificavit turrem . . . locavit eam vinitoribus, et peregre profectus est. Veron., Vineam plantavit homo, et circumdedit saepem, et fodit lacum, et aedificavit turrem, et tradidit eam colonis, et peregre profectus est. Corb., Et fodit torcular . . . et locavit eam colonis. Vindebon., Vineam plantavit homo, et fodit torcular . . . turrem . . . et locavit eam cultoribus. Brix., Vineam plantavit homo, et circumdedit saepe, et fodit lacum, aedificavit turrem, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.

Luc. XX, 9. Vercell., Vineam plantavit homo, et locavit illam colonis, et ipse peregrinatus est temporibus multis. Brix., Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis, et ipse peregre fuit annis multis.

0932D 1. Isa. VI, 9. Audite audiendo, et non intelligetis: et videte videndo, et non cognoscetis

2. Matth. XIII, 14. Auditu audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non videbitis.

Luc. VIII, 10. Ut videntes non videant, et audientes non intelligant.

3. Isai. VI, 9. Ἀκοῇ ἀκούσετε, καὶ οὐ μὴ συνῆτε· καὶ βλέποντες βλέψετε, καὶ οὐ μὴ ἴδητε. Auditione audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non perspicietis.

4. Matth. XIII, 14. Ἀκοῇ ἀκούσετε, καὶ οὐ μὴ συνῆτε· καὶ βλέποντες βλέψετε, καὶ οὐ μὴ ἴδητε. Auditu audietis, et non intelligetis: et intuentes intuebimini, et non videbitis.

Luc. VIII, 10. Ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι, καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσι. Ut videntes non videant, et audientes non intelligant.

0933A 5. Isai. VI, 9. Aure audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non aspicietis.

6. Isai. VI, 9. Audite audientes, et nolite intelligere: et videte visionem, et nolite cognoscere.

7. Matth. XIII, 14. Vercell., Aure audietis, et non intelligetis. Veron., Aure audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non videbitis. Corb., Aure audietis, et non intelligetis: et videntes non videbitis. Brix., Auditu audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non videbitis.

Luc. VIII, 10. Vercell., Veron. et Brix., Ut videntes non videant, et audientes non intellegant (Brix., intelligant.) Gat., Audientes non audiant, et non intelligant.

1. Isai. VI, 10. Impingua cor populi hujus, et aures ejus aggrava, et oculos ejus obline, vel claude; ne forte videat oculis suis, et auribus suis audiat, et corde suo intelligat, et 0933B convertatur, et sanitas obveniat ei.

2. Matth. XIII, 15. Incrassatum est enim cor populi hujus, et auribus graviter audierunt, et oculos suos clauserunt; ne quando videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos.

3. Isai. VI, 10. Ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶν αὐτῶν βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι, καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι, καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς. Incrassatum est enim cor populi hujus, et auribus suis graviter audierunt, et oculos compresserunt; ne forte videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertant se, et sanabo eos.

4. Matth. XIII, 15. Ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν, μήποτε ἵδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι, καὶ τᾳ καρδίῃ συνῶσι, καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτους. Incrassatum est enim cor populi 0933C hujus, et auribus graviter audierunt, et oculos suos clauserunt; ne quando videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos.

5. Isai. VI, 10. Incrassatum est enim cor populi hujus, et auribus suis graviter audierunt, et oculos suos clauserunt; ne forte videant oculis, et credant, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem illos.

6. Isai. VI, 10. Excaeca cor populi hujus, et aures ejus aggrava, et oculos ejus claude; ne forte videat oculis suis, et auribus suis audiat, et corde suo intelligat, et convertatur, et sanem eum.

7. Matth. XIII, 15. Vercell., Incrassa cor populi hujus, aures et oculos eorum grava; ne quando convertantur, et sanem eos. Veron., Ingrassatum est enim cor populi hujus, et auribus suis graviter audierunt, et oculos suos gravaberunt; ne quando oculis videant, et auribus audiant, et corde intellegant, et convertantur, et sanem eos. Vindebon. Incrassatum est enim cor populi hujus, et aures eorum obstrue, et oculos eorum 0933D grava, ne quando convertantur, et sanem illos, dicit Dominus. Corb. et Brix., Incrassatum est enim cor populi hujus, et auribus graviter audierunt, et oculos suos cluserunt; ne quando oculis videant, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos. San-German. omittit verba illa, et oculos suos cluserunt.

1. Isai. VII, 14. Hebr. Ecce Virgo concipiens, et pariens filium: et vocabit nomen ejus Emmanuel.

2. Matth. I, 23. Ecce Virgo in utero habebit, et pariet filium: et vocabunt nomen ejus Emmanuel.

3. Isai. VII, 14. Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται, καὶ τέξεται υἱὸν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ. Ecce Virgo in utero concipiet, et pariet filium: et vocabis nomen ejus Emmanuel.

4. Matth. I, 23. Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱὸν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἘΜΜΑΝΟΥΗΛ. 0934A Ecce Virgo in utero habebit, et pariet filium: et vocabunt nomen ejus Emmanuel.

5. Isai. VII, 14. Ecce Virgo in uterum accipiet, et pariet filium: et vocabitis nomen ejus Emmanuel.

6. Isai. VII, 14. Ecce Virgo concipiet, et pariet filium: et vocabitur nomen ejus Emmanuel.

7. Matth. I, 23. Vercell., Ecce . . . go in u . . . ro concipiet . . . pariet fili . . . et vocab . . . ut nomen ejus Emanuel. Corb., Veron. et Brix., Ecce Virgo in utero concipiet (Brix., habebit) , et pariet filium: et vocabunt (Corb., vocabit) nomen ejus Emmanuel. San-German., vocabunt.

1. Isai. IX, 1. Terra Zabulon, et terra Nephthali, et novissimo aggravata est via maris trans Jordanem, Galilaeae gentium.

2. Matth. IV, 15. Terra Zabulon, et terra Nephthalim, via maris trans Jordanem, Galilaeae gentium.

3. Isai. IX, 1. Χώρα Ζαβουλὼν ἡ γῆ Νεφθαλὶμ, καὶ οἱ 0934B λοιποὶ οἱ τὴν παραλίαν, καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν. Regio Zabulon, terra Nephthalim, et reliqui qui maritima, et trans Jordanem, Galilaea gentium.

4. Matth. IV, 15. Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλεὶμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν. Terra Zabulon, et terra Nephthalim, (per) viam maris trans Jordanem, Galilaea gentium.

5. Isai. IX, 1. Regio Zabulon, terra Nephthalim, et reliqui, qui juxta mare estis trans Jordanem, Galilaeae gentium.

6. Isai. IX, 1. Terra Zabulon, et terra Nephthali, et novissimo aggravata est via maris trans Jordanem, Galilaeae gentium.

7. Matth. IV, 15. Vercell., Terra Za . . . et Galilaeae gentium. Veron., Terra Zabulon, et terra Nephthali . . . maris trans Jordanem, Galilaeae. Corb. et Brix., Terra Zabulon, et terra Nephtalim, via maris trans Jordanem, Galilaeae (Brix., Galilaea) gentium.

0934C 1. Isai. XXIX, 13. Populus iste ore suo, et labiis suis honorificavit me; cor autem ejus elongavit se a me.

2. Matth. XV, 8; et Marc. VII, 6. Populus hic labiis me honorat; cor autem eorum longe est a me.

3. Isai. XXIX, 13. Ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ, καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με· ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ. Populus iste in ore suo, et in labiis suis honorant me; cor autem eorum longe abest a me.

4. Matth. XV, 8. Ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ· ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ. Populus hic ore suo, et labiis me honorat; cor autem eorum longe abest a me.

Marc. VII, 6. Οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείλεσί με τιμᾷ ἡ δὴ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ. Hic populus labiis me honorat; cor autem eorum longe abest a me.

5. Isai. XXIX, 13. Populus iste ore suo, et labiis suis honorat me; cor autem ejus longe est a me.

0934D 6. Isai. XXIX, 13. Populus iste ore suo, et labiis suis glorificat me; cor autem ejus longe est a me.

7. Matth. XV, 8. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Plebs haec (Corb., Plebs ista; Brix., Populus hic) labiis (Brix., ore suo, et labiis suis) me honorat (Veron., me diligit) ; cor autem (Corb., nam cor) eorum longe est a me. San-German., Populus hic, . . . cor autem.

Marc. VII, 6. Vercell., Corb. et Brix., Populus (Veron., Plebs haec; Corb., Populus autem; Brix., Populus hic) labiis me diligit (Corb. omittit diligit, Brix. me honorat) ; cor autem eorum (Vercell., illorum) longe est a me.

1. Isai. XL, 3. Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectam facite in solitudine semitam Dei nostri.

2. Matth. III, 3; Marc. I, 3, et Luc. III, 4. Vox 0935A clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus.

Joan. I, 23. Ego vox clamantis in deserto: Dirigite viam Domini.

3. Isai. XL, 3. Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite semitas Dei nostri.

4. Matth. III, 3; Marc. I, 3; Luc. III, 4. Φωνὴ βοῶντοσ ἐν τῇ ἐρήμῳ· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus.

Joan. I, 23. Ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου. Ego vox clamantis in deserto: Dirigite viam Domini.

5. Isai. XL, 3. Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite semitas Dei nostri.

6. Isai. XL, 3. Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite in solitudine semitas Dei nostri.

0935B 7. Matth. III, 3. Vercell, Veron., Corb. et Brix., Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus (Veron., semitas Dei nostri) .

Marc. I, 3. Vercell., Veron. et Brix., Vox clamantis in deserto: Praeparate (Veron. et Brix., Parate) viam Domino (Veron. et Brix., Domini) , rectas facite semitas Dei nostri. Gat. quoque, semitas Dei nostri.

Luc. III, 4. Vercell., Veron. et Brix., Vox clamantis in deserto: Parate viam Domino (Veron. et Brix., Domini) , rectas facite semitas ejus.

Joan. I, 23. Vercell. et Veron., Ego vox clamantis in deserto; Dirigite viam Domini. Brix., Et ego vox clamantis in deserto: Parate viam Domini.

Isai. XLII, 1. Ecce servus meus; sustentabo, vel, tenebo eum: electus meus, complacuit sibi anima mea (in illo): dedi spiritum meum super eum, judicium gentibus proferet.

2. Matth. XII, 18. Ecce puer meus, quem elegi; dilectus 0935C meus, in quo bene complacuit animae meae. Ponam spiritum meum super eum, et judicium gentibus nuntiabit.

3. Isai. XLII, 1. Ἰακὼβ ὁ παῖς μου, ἀντιλήψομαι αὐτοῦ. Ἰσραὴλ ὁ ἐκλεκτός μου, προσεδέξατο αὐτὸν ἡ ψυχή μου· ἔδωκα τὸ πνεῦμά μου ἐπ᾽ αὐτὸν, κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἐξοίσει. Jacob puer meus, assumam eum. Israel electus meus, suscepit eum anima mea: dedi spiritum meum super eum, judicium gentibus proferet.

4. Matth. XII. 18. Ἰδοὺ ὁ παῖς μου, ὃν ἡρέτισα, ὁ ἀγαπητός μου, εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου· θήσω τὸ πνεῦμά μου ἐπ᾽ αὐτὸν, καὶ κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ. Ecce puer meus, quem elegi: dilectus meus, in quo bene complacuit anima mea. Ponam spiritum meum super eum, et judicium gentibus annuntiabit.

5. Isai. XLII, 1. Ecce Jacob puer meus, assumam eum: Israel electus meus, suscepit eum anima mea: dedi spiritum meum super eum, judicium gentibus educet.

6. Isai. XLII, 1. Ecce servus meus, suscipiam eum: 0935D electus meus, complacuit sibi in illo anima mea: dedi spiritum meum super eum, judicium gentibus proferet.

7. Matth. XII, 18. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Ecce puer meus, quem elegi; dilectus, in quo bene complacuit anima mea (Brix., animae meae, Corb. quem suscepit anima mea) . Ponam spiritum meum super eum, et judicium gentibus adnuntiabit (Vercell., adnuntiavit) . San-German., meus, in quo bene complacuit animae meae

1. Isai. L, 6. Corpus meum dedi percutientibus, genas meas decapillantibus: faciem meam non abscondi ab ignominiis, et sputo.

2. Matth. XXVI, 67. Tunc exspuerunt in faciem ejus, et colaphis eum ceciderunt: alii autem palmas in faciem ejus dederunt.

Marc. XIV, 65. Et coeperunt quidam conspuere eum, et velare faciem ejus, et colaphis eum caedere.

0936A 3. Isai. L, 6. Τὸν νῶτόν μου ἔδωκα εἰς μάστιγας, τὰς δὲ σιαγόνας μου εἰς ῥαπίσματα, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ἀπέστρεψα ἀπὸ αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων. Dorsum meum dedi ad flagella, et genas meas ad alapas: et faciem meam non averti a confusione sputorum.

4. Matth. XXVI, 67. Τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐκολάφισαν αὐτὸν, οἱ δὲ ἐῤῥάπισαν. Tunc inspuerunt in faciem ejus, et colaphizaverunt eum: alii autem percusserunt.

Marc. XIV, 65. Καὶ ἤρξαντό τινες ἐμπτύειν αὐτῷ καὶ περικαλύπτειν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ κολαφίζειν αὐτὸν. Et coeperunt quidam conspuere eum, et velare faciem ejus, et colaphizare eum.

5. Isai. L, 6. Dorsum meum dedi ad flagella, et genas meas ad alapas: faciem autem meam non averti a confusione sputorum.

6. Isai. L, 6. Corpus meum dedi percutientibus, et genas meas vellentibus: faciem meam non averti ab increpantibus, et conspuentibus in me.

7. Matth. XXVI, 67. Vercell. et Veron., Tunc exspuerunt 0936B in faciem ejus (in Veron. deest ejus), et colaphos dederunt ei (Veron., et colaphis eum ceciderunt) . Corb. et Brix., Tunc exspuerunt in faciem ejus, et colaphis eum ceciderunt: alii autem palmas in faciem ei dederunt.

Marc. XIV, 65. Vercell., Et coeperunt quidam inspuere in faciem ejus, et colaphizabant eum. Brix., et coeperunt quidam conspuere in facie ejus, et colaphis eum caedere.

1. Isa., LIII, 1. Quis credidit auditui nostro, et brachium Domini cui revelatum est?

2. Joan. XII, 38. Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

3. Isai. LIII, 1. Τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

4. Joan. XII, 38. Τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

0936C 5. Isai. LIII, 1. Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

6 Isai LIII, 1. Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

7. Joan. XII, 38. Vercell., Veron. et Brix., Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

1. Isai. LIII, 4. Vere languores nostros ipse tulit, et dolores nostros (ipse) portavit.

2. Matth. VIII, 17. Ipse infirmitates nostras accepit: et aegrotationes nostras portavit.

3. Isai. LIII, 4. Αὐτὸς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει, καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται. Iste peccata nostra portat, et pro nobis dolet.

4. Matth. VIII, 17. Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε, καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν. Ipse infirmitates nostras accepit, et aegrotationes portavit.

5. Isai. LIII, 4. Iste peccata nostra portat, et pro nobis dolet.

0936D 6. Isai. LIII, 4. Vere languores nostros ipse tulit, et dolores nostros ipse portavit.

7. Matth. VIII, 17. Vercell., Veron. et Corb., Quia (Corb. omittit, quia) ipse infirmitates nostras accepit (Vercell., suscepit) , et languores nostros (Veron., et aegrimonia nostra; Corb. et aegrotationes) portavit. San-German., Quia ipse . . . et aegrimonia nostra portavit.

1. Isai. LIII, 12. Et cum sceleratis reputatus est.

2. Marc., XV, 28. Et cum iniquis reputatus est.

Luc. XXII, 37. Et cum iniquis deputatus est.

3. Isai. LIII, 12. Καὶ ἐν τοῖς ἀνόμοις ἐλογίσθη. Et in iniquis reputatus est.

4. Marc. XV, 28; Luc. XXII, 37. Καὶ μετ᾽ ἀνόμων ἐλογίσθη. Et cum iniquis reputatus est.

5. Isai. LIII, 12. Et cum iniquis reputatus est.

6. Isai. LIII. 12. Et cum sceleratis reputatus est.

0937A 7. Luc. XXII, 37. Vercell., Veron., Corb., Vindebon. et Brix., Et cum injustis (Veron., et cum sceleratis; Corb., ut cum iniquis; Vindebon., cum injustis; Brix., et cum iniquis) deputatus est (Veron., deputatus sum) .

1. Isai. LIV, 13. Et universi filii tui, docti Domini.

2. Joan. VI, 45. Et erunt omnes docibiles Dei.

3. Isai. LIV, 13. Καὶ πάντας τοὺς υἱούς σου διδακτοὺς Θεοῦ. Et omnes filios tuos, discipulos Dei.

4. Joan. VI, 45. Καὶ ἔσονται πάντες διδακτοὶ τοῦ Θεοῦ. Et erunt omnes docibiles Dei.

5. Isai. LIV, 13. Et omnes filios tuos discipulos Dei.

6. Isai. LIV, 13. Universos filios tuos, doctos a Domino.

7. Joan. VI, 45. Vercell., Veron. et Brix., Et erunt omnes docibiles Dei.

1. Isai. LVI, 7. Domus mea, domus orationis vocabitur omnibus populis.

2. Matth. XXI, 13. Domus mea, domus orationis vocabitur.

Marc. XI, 17. Quia domus mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus.

Luc. XIX, 46. Quia domus mea, domus orationis est.

3. Isai. LVI, 7. Ὁ γὰρ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν. Domus enim mea, domus orationis vocabitur cunctis gentibus.

4. Matth. 21, 13. Ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς κληθήσεται. Domus mea, domus orationis vocabitur.

Marc. XI, 17. Ὅτι ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσι. Quia domus mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus.

Luc. XIX, 46. Ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς ἐστιν. Domus mea, domus orationis est.

5. Isai. LVI, 7. Domus enim mea, domus orationis vocabitur cunctis gentibus.

0937C 6. Isai. LVI, 7. Quia domus mea, domus orationis vocabitur cunctis populis.

7. Matth. XXI, 13. Vercell., . . . mus . . . domus . . . ionis . . . tur. Veron., Corb. et Brix., Domus mea, domus orationis vocabitur.

Marc. XI, 17. Vercell., Veron. et Brix., Domus (Brix., Quia domus) mea, domus orationis vocabitur. Vindeb., Domus mea.

Luc. XIX, 46. Vercell. et Brix., Domus mea, domus orationis est. Gat. et Mm., Orationis vocabitur.

1. Isai. LXI, 1. Spiritus Domini Dei super me; propterea unxit Dominus me, ad annuntiandum, vel, ad evangelizandum mansuetis misit me. ut mederer contritis corde, ad praedicandum captivis libertatem, et vinctis aperitionem carceris, ad praedicandum annum 0937D beneplacitum Domino, et diem ultionis Deo nostro, ut consolarer omnes lugentes.

2. Luc. IV, 18. Spiritus Domini super me; propter quod unxit me, evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde, praedicare captivis remissionem, et caecis visum, dimittere confractos in remissionem, praedicare annum Domini acceptum, et diem retributionis.

3. Isai. LXI, 1. Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾽ ἔμε, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, καλέσαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτὸν, καὶ ἡμέραν ἀνταποδόσεως, παρακαλέσαι πάντας τοὺς πενθοῦντας. Spiritus Domini super me, propter quod unxit me; evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde, praedicare captivis remissionem, et caecis visum, vocare annum Domini 0938A acceptabilem, et diem retributionis, consolari omnes lugentes.

4. Luc. IV, 18. Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾽ ἐμὲ, οὗ ἕνεκεν ἔχρισέ με· εὐαγγελίζεσθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν, καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν. Spiritus Domini super me, cujus gratia unxit me; evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde, praedicare captivis remissionem, et caecis restitutionem visus, dimittere confractos in remissionem, praedicare annum Domini acceptum.

Isai. LXI, 1. Spiritus Domini super me; propter quod unxit me, evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde, praedicare captivis remissionem, et caecis ut videant, vocare annum acceptabilem Domino, et diem retributionis, consolari omnes lugentes.

6. Isai. LXI, 1. Spiritus Domini super me; eo quod unxerit Dominus me, ad annuntiandum mansuetis misit me, ut mederer contritis corde, et praedicarem 0938B captivis indulgentiam, et clausis apertionem, ut praedicarem annum placabilem Domino, et diem ultionis Deo nostro, ut consolarer omnes lugentes.

7. Luc. IV, 18. Vercell. et Brix., Spiritus Domini super me; propter quod unxit me, evangelizare humilibus (Brix., pauperibus) misti me. Veron., Spiritus Domini super me; propterea . . . me, evangelizare pauperibus misit me.

1. Isai. LXII, 11. Dicite, filiae Sion: ecce salus tua venit: ecce merces ejus cum eo, et opus ejus coram illo.

Zach. IX, 9. Exsultavalde, filia Sion, jubila, filia Jerusalem: ecce Rex tuus veniet tibi justus, et salvator: ipse (est) humilis, equitans super asinum, et super pullum filium asinarum.

2. Matth. XXI, 5. Dicite filiae Sion; ecce Rex tuus venit tibi mansuetus, sedens super asinam, et pullum 0938C filium subjugalis.

Marc. XI, 7. Et duxerunt pullum ad Jesum, et imponunt illi vestimenta sua, et sedit super eum.

Luc. XIX, 35. Et duxerunt illum ad Jesum, et jactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Jesum.

Joan. XII, 15. Noli timere, filia Sion: ecce Rex tuus venit sedens super pullum asinae.

3. Isai. LXII, 11. Εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιὼν· ἰδοὺ ὁ Σωτήρ σοι παραγέγονεν ἔχων τὸν ἑαυτοῦ μισθὸν, καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ πρὸ προσώπου αὐτοῦ. Dicite filiae Sion: ecce Salvator tibi advenit habens mercedem suam, et opus suum ante faciem suam.

Zach. IX, 9. Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιὼν, κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ. ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς ἔρχεταί σοι δίκαιος καὶ σώζων, αὐτὸς πραῢς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον. Gaude vehementer, filia Sion, praedica, filia Jerusalem: ecce Rex venit tibi justus, et salvans: ipse mansuetus, et ascendens super subjugalem, 0938D et pullum novum.

4. Matth. XXI, 5. Εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιὼν· Ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι πραῢς, καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὄνον, καὶ πῶλον υἱὸν ὑποζυγίου. Dicite filiae Sion: ecce Rex tuus venit tibi mansuetus, et insidens super asinam, et pullum filium subjugalis.

Marc. XI, 7. Καὶ ἤγαγον τὸν πῶλον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπέβαλον αὐτῷ τὰ ἱμάτια αὑτῶν· καὶ ἐκάθισεν ἐπ᾽ αὐτῷ. Et duxerunt pullum ad Jesum, et superinjecerunt illi vestimenta sua, et sedit super eum.

Luc. XIX, 35. Καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπιῤῥίψαντες ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐπὶ τὸν πῶλον, ἐπεβίβασαν τὸν Ἰησοῦν. Et duxerunt illum ad Jesum, et injicientes sua ipsorum vestimenta supra pullum, imposuerunt Jesum.

Joan. XII, 15. Μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιὼν· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. Ne time, 0939A filia Sion: ecce Rex tuus venit sedens super pullum asinae.

5. Isai, LXII, 11. Dicite filiae Sion: ecce Salvator tuus venit, habens mercedem suam secum, et opus suum ante faciem suam.

6. Isai. LXII, 11. Dicite filiae Sion: ecce Salvator tuus venit: ecce merces ejus cum eo, et opus ejus coram illo.

5. Zach. IX, 9. Gaude vehementer, filia Sion, praedica, filia Jerusalem: ecce Rex tuus veniet tibi justus, et salvans: ipse mansuetus, et ascendens super subjugalem, et pullum novum.

6. Zach. IX, 9. Exsulta satis, filia Sion; jubila, filia Jerusalem: ecce Rex tuus veniet tibi justus et salvator: ipse pauper, et ascendens super asinum, et super pullum filium asinae.

7. Matth. XXI, 5. Vercellen. . . . . . liae Si . . . ecce Rex tuus venturus . . . ad te sedens . . . per as . . . Veron., Corb. et Brixian., Dicite filiae Sion: ecce Rex tuus venit tibi mansuetus sedens super pullum asinae nobellum 0939B subjugalem (Corb. omittit, nobellum subjugalem; Brixian., et sedens super asinum, et pullum filium subjugalis). San-German., Asinam, et pullum subjugalem.

Marc. XI, 7. Vercell. et Veron., Et permiserunt illis ducere pullum ad Jesum, et straverunt illi vestimenta sua (Veron., et imponunt illi vestimenta) , et sedit super eum. Vindebon., Et permiserunt illis ducere pullum ad Jesum. Brixian., Et adduxerunt illum ad Jesum, et inposuerunt illi vestimenta sua, et sedit super eum.

Luc. XIX, 35. Vercell., Et adduxerunt illum ad Jesum, et substernentes vestimenta sua super pullum, imposuerunt Jesum. Veron. . . . . . Gat., pullum ad Jesum. Vindebon., Et duxerunt . . . et jactaverunt . . . super pullum, et imposuerunt. Brix., Et duxerunt illum ad Jesum, et jactaverunt vestimenta sua supra pullum, et imposuerunt Jesum.

Joan. XII, 15. Vercell. et Brixian., Noli timere, filia 0939C Sion: ecce Rex tuus venit mansuetus (Brix. omittit, mansuetus), sedens super pullum asinae. Veron., Noli timere, filia Sion: ecce Rex tuus venit sedens super pullum asini. Corb., Mm., venit tibi sedens.

1. Isai. LXVI, 24. Quia vermis eorum non morietur, et ignis eorum non exstinguetur.

2. Marc. IX, 43, 45. Ubi vermis eorum non moritur, et ignis non exstinguitur.

3. Isai. LXVI, 24. Ὁ γὰρ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτήσει, καὶ τὸ πῦρ αὐτῶν οὐ σβεσθήσεται. Vermis enim eorum non morietur, et ignis eorum non exstinguetur.

4. Marc. IX, 43, 45. Ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ, καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. Ubi vermis eorum non moritur, et ignis non exstinguitur.

5. Isai. LXVI, 24. Nam vermis eorum non morietur, et ignis eorum non exstinguetur.

6. Isai. LXVI, 24. Vermis eorum non morietur, et ignis eorum non exstinguetur.

0939D 7. Marc. IX, 43, 45. Vercell. et Brix., Ubi vermis illorum non morietur (Brix., moritur), et ignis eorum non exstinguetur (Brixian., et ignis non exstinguitur). Veron., Ubi vermes eorum non morientur, et ignis eorum non exstinguetur. Vindeb., Non morietur . . . non exstinguetur.

1. Jerem. VII, 11. Numquid spelunca effractorum fuit domus haec, qua invocatum est nomen meum super ea in oculis vestris?

2. Matth. XXI, 13. Domus mea, domus orationis vocabitur: vos autem fecistis illam speluncam laronum.

Marc. XI, 17. Quia domus mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus: vos autem fecistis eam speluncam latronum.

Luc. XIX, 46. Quia domus mea, domus orationis est: vos autem fecistis illam speluncam latronum.

0940A 3. Jerem. VII, 11. Μὴ σπήλαιον λῃστῶν ὁ οἶκός μου, οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ αὐτῷ; Numquid spelunca latronum est domus mea, ubi invocatum est nomen meum in ea?

4. Matth. XXI, 13. Ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς κληθήσεται, ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον λῃστῶν. Domus mea, domus orationis vocabitur: vos autem illam fecistis speluncam latronum.

Marc. XI, 17. Ὅτι ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν· ὑμεῖς δὲ ἐποιήσατε αὐτὸν σπήλαιον λῃστῶν. Quia domus mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus: vos autem fecistis eam speluncam latronum.

Luc. XIX, 46. Ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς ἐστιν· ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον λῃστῶν. Domus mea, domus orationis est: vos autem fecistis speluncam latronum.

5. Jerem. VII, 11. Numquid spelunca latronum est domus mea, in qua vocatum est nomen meum . . .

6. Jerem. VII, 11. Numquid ergo spelunca latronum 0940B facta est domus ista, in qua invocatum est nomen meum in oculis vestris?

7. Matth. XXI, 13. Vercell. . . . . . mus . . . domus . . . ionis . . . tur. Veron., Corb. et Brix., Domus mea, domus orationis vocabitur: vos autem fecistis speluncam latronum.

Marc. XI, 17. Vercell., Veron. et Brix., Domus (Brix., Quia domus) mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus: vos autem fecistis eam speluncam latronum.

Luc. XIX, 46 Vercell. et Brix, Domus (Brix., Quia domus) mea, domus orationis est: vos autem fecistis illam (Brix., eam) speluncam latronum. Gat. et Min., Orationis vocabitur.

1. Jerem. XXXI, 15. Vox in excelso audita est, lamentationis, fletus, amaritudinum: Rachel plorans super 0940C filios suos, renuit consolari super (eosdem) filios suos, quia non sunt.

2. Matth. II, 18. Vox in Rama audita est, ploratus, et ululatus multus: Rachel plorans filios suos, et noluit consolari, quia non sunt.

3. Jerem. XXXI, 15. Φωνὴ ἐν Ῥαμᾷ ἠκούσθη θρήνου, καὶ κlgr;αυθμοῦ, καὶ ὀδυρμοῦ· Ῥαχὴλ ἀποκλαιομένη οὐκ ἤθελε παύσασθαι ἐπὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῆς, ὅτι οὐκ εἴσιν. Vox in Rhama audita est lamentationis, et plorationis, et fletus: Rachel deplorans, noluit conquiescere super filiis suis, quia non sunt.

4. Matth. II, 18. Φωνὴ ἐν Ῥαμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολὺς· Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι. ὅτι οὐκ εἴσι. Vox in Rhama audita est, ploratus, et ululatus, et ejulatus multus: Rachel plorans natos suos, et noluit consolari, quia non sunt.

5. Jerem. XXXI, 15. Vox in Rhama audita est, lamentatio, et fletus, et luctus Rachel plorantis filios suos: et noluit conquiescere, quia non sunt.

0940D 6. Jerem. XXXI, 15. Vox in excelso audita est lamentationis, luctus, et fletus Rachel plorantis filios suos, et nolentis consolari super eis, quia non sunt.

7. Matth. II, 18. Vercell., Corb. et Brix., Vox in Rhama audita est, fletus, et ululatus multus (In Corb. deest, multus): Rachel plorans filios suos, et noluit consolari, quia non sunt. Veron., Vox in Rhama audita est ploratus, et ululatus multus: Rachel plorans filios suos . . . consolari, quia non sunt.

1. Ezech. XXXII, 7. Et operiam, in exstinguendo te, coelos, et nigrescere faciam stellas eorum: solem in nube tegam eum, et luna non lucescere faciet lumen suum.

2. Matth. XXIV, 29. Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum.

Marc. XIII, 24. Sed in illis diebus, post tribulationem 0941A illam, sol contenebrabitur et luna non dabit splendorem suum.

3. Ezech. XXXII, 7. Καὶ κατακαλύψω ἐν τῷ σβεσθῆναί σε οὐρανὸν καὶ συσκοτάσω τὰ ἄστρα αὐτοῦ, ἥλιον ἐν νεφέλῃ καλύψω, καὶ σελήνη οὐ μὴ φάνῃ τὸ φῶς αὐτῆς. Et operiam, cum exstinctus fueris, coelum, et tenebrescere faciam stellas ejus: solem in nube operiam, et luna non ostendet lumen suum.

4. Matth. XXIV, 29. Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλίψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς. Statim autem, etc., ut supra in Matth. Vulg. edit.

Marc. XIII , 24. Ἀλλ᾽ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις μετὰ τὴν θλίψιν ἐκείνην, ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς. Sed in illis diebus, etc., ut supra in Marc. Vulg. edit.

5. Ezech. XXXII, 7. Et cooperiam coelum, cum exstingueris, et obscurabo astra ejus: solem in nube contegam, et lunae non lucebit lumen ejus.

6. Ezech. XXXII, 7. Et operiam, cum exstinctus 0941B fueris, coelum, et nigrescere faciam stellas ejus: solem nube tegam, et luna non dabit lumen suum.

7. Matth. XXIV, 29. Vercell., Sta . . . post . . . bulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum. Veron. et Brix., Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum. Corb., Confestim post illos dies tribulationum sol convertetur in tenebras, et luna non dabit lumen suum.

Marc. XIII, 24. Vercell., Sed in illis diebus post illam pressuram sol obscurabitur, et luna non dabit splendorem suum. Veron., . . . illis diebus post tribulationem.

1. Daniel IX, 27. Et roboravit pactum multis hebdomada una: et dimidio hebdomadae cessare faciet sacrificium, et munus: et super alam abominationum stupefaciens, et usque ad consummationem et 0941C decisam effundet se super obstupescentem.

2. Matth. XXIV, 15. Cum ergo videritis abominationem desolationis, quae dicta est a Daniele Propheta, stantem in loco sancto, qui legit, intelligat.

Marc. XIII, 14. Cum autem videritis abominationem desolationis stantem, ubi non debet, qui legit, intelligat.

Luc. XXI, 20. Cum autem videritis circumdari ab exercitu Jerusalem, tunc scitote, quia appropinquavit desolatio ejus.

3. Daniel. IX, 27. Καὶ δυναμώσει διαθήκην πολλοῖς ἑβδομὰς μία, καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεταί μου θυσία καὶ σπονδὴ, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδελυγμάτων ἐρημώσεων, καὶ ἕως τῆς συντελείας καιροῦ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν. Et confirmabit testamentum multis hebdomada una: et in dimidio hebdomadis auferetur meum sacrificium, et libamen: et in templo abominatio desolationum: et usque ad consummationem temporis consummatio dabitur super desolationem.

4. Matth. XXIV, 15. Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, 0941D τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου, ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ (ὁ ἀναγινώσκων νοείτω). Cum ergo videritis abominationem desolationis, effatam per Danielem prophetam, etc., ut in Matth. Vulgatae edit.

Marc. XIII, 14. Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου, ἑστὼς ὅπου οὐ δεῖ (ὁ ἀναγινώσκων νοείτω). Cum autem videritis abominationem desolationis, prolatam a Daniele propheta, stantem ubi non oportet, legens intelligat.

Luc. XXI, 20. Ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων τὴν Ἰερουσαλὴμ, τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς. Cum autem videritis circumdatam ab exercitibus Hierusalem, tunc, etc., ut in Luc. Vulg. edit.

5. Daniel. IX, 27. Et confirmabit testamentum multis hebdomada una: et dimidia hebdomadis auferetur meum sacrificium, et libatio: et in sancto exsecratio vastationis, et usque ad finem temporis consummatio dabitur super hac vastatione.

0942A 6. Daniel. IX, 27. Confirmabit autem pactum multis hebdomada una; et in dimidio hebdomadis deficiet hostia, et sacrificium: et erit in templo abominatio desolationis: et usque ad consummationem et finem perseverabit desolatio.

7. Matth. XXIV, 15. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Cum ergo videritis abominationem desolationis, quod dictum est a Daniel Profeta, stantem (Veron., Propheta, stans; Corb., a Daniele Propheta, stantem; Brix., a Daniele Propheta stante) in loco sancto, qui legit intelligat.

Marc. XIII, 14. Vercell., Et cum videritis abominationem desolationis stare, ubi non oportet, qui legit, intelligat quidquid legit. Veron. . . . . . . . . . . . Corb., stantem, ubi non oportet.

Luc. XXI, 20. Vercell. Cum autem videritis circumdatam ab exercitibus Hierusalem, tunc scitote, quoniam appropinquavit . . . olatio ejus. Veron. . . . . . . . . . . . Corb. nec non codd. Gatt. et Mm., appropinquavit desolatio ejus. Cod. Vindeb., quoniam appropinquavit, 0942B etc. Brix., Cum autem videritis circumdari ab exercitu Hierusalem, tunc scitote, quia appropinquavit desolatio ejus. Tunc qui in Judaea sunt, fugiant in montibus.

1. Ose. VI, 6. Quia misericordiam volui, et non sacrificium.

2. Matth. IX, 13. Misericordiam volo, et non sacrificium.

3. Ose. VI, 6. Διότι ἔλεος θέλω ἢ θυσίαν. Quia misericordiam volo, quam sacrificium.

4. Matth. IX, 13. Ἔλεον θέλω, καὶ οὐ θυσίαν. Misericordiam volo, et non sacrificium.

5. Ose. VI, 6. Quia misericordiam volo, et non sacrificium.

6. Ose. VI, 6. Quia misericordiam volui, et non sacrificium.

7. Matth. IX, 13. Vercell., Misericordiam volo, et non sacrifi . . . Veron., Corb. et Brix., Misericordiam volo, et non sacrificium.

0942C 1. Ose. X, 8. Et dicent montibus; operite nos: et collibus: cadite super nos.

2. Luc. XXIII, 30. Tunc incipient dicere montibus: cadite super nos; et collibus: operite nos.

3. Ose. X, 8. Καὶ ἐροῦσι τοῖς ὄρεσι· καλύψατε ἡμᾶς, καὶ τοῖς βουνοῖς, πέσατε ἐφ᾽ ἡμᾶς. Et dicent montibus: operite nos; et collibus: cadite super nos.

4. Luc. XXIII, 30. Τότε ἄρξονται λέγειν τοῖς ὄρεσι· πέσετε ἐφ᾽ ἡμᾶς· καὶ τοῖς βουνοῖς· καλύψατε ἡμᾶς. Tunc, etc., ut in Vulg. N. T.

5. Ose. X, 8. Et dicent montibus: operite nos; et collibus: cadite super nos.

6. Ose. X, 8. Et dicent montibus: operite nos; et collibus: cadite super nos.

7. Luc. XXIII, 30. Vercell., Veron. et Brix., Tunc incipient dicere montibus: cadite super nos; et collibus: operite nos (Vercell., tegile nos). Gat. et Mm., cooperite nos.

1. Ose. XI, 1: Et ex Aegypto 0942D vocavi filium meum.

2. Matth. II, 15. Ex Aegypto vocavi filium meum.

3. Ose. XI, 1. Καὶ ἐξ Αἰγύπτου μετεκάλεσα τὰ τέκνα αὐτοῦ. Et ex Aegypto revocavi filios ejus.

4. Matth. II, 15. Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν Υἱόν μωυ. Ex Aegypto, etc. ut in Matth. Vulg. edit.

5. Ose. XI, 1. Ex Aegypto vocavi filios suos.

6. Ose. XI, 1. Ex Aegypto vocavi filium meum.

7. Matth. II, 15. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Ex Aegypto vocavi filium meum.

1. Jonae II, 1. Et fuit Jonan in visceribus piscis tribus diebus et tribus noctibus.

2. Matth. XII, 40. Sicut enim fuit Jonas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus, sic erit, etc.

Luc. XI. 30. Nam sicut fuit Jonas signum Ninivitis, ita erit et Filius hominis generationi isti.

0943A 3. Jon. II, 1. Καὶ ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. Et erat Jonas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus.

4. Matth. XII, 40. Ὣσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτου τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας· οὕτως ἔσται ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. Sicut enim fuit Jonas in ventre ceti tres dies, et tres noctes; sic erit Filius hominis in corde terrae tres dies, et tres noctes.

Luc. XI, 30. Καθὼς γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς σημεῖον τοῖς Νινευΐταις, οὕτως ἔσται καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου τῇ γενεᾷ ταύτῃ. Sicut enim factus fuit Jonas signum Ninivitis; ita erit et Filius hominis generationi isti.

5. Jon. II, 1. Et erat Jonas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus, etc.

6. Jon. II, 1. Et erat Jonas in ventre piscis tribus diebus, et tribus noctibus, etc.

7. Matth. XII, 40. Vercell., Veron. et Corb., Sicut enim fuit Jonas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus, etc. S. German., erit. Brix., Sicut enim 0943B fuit Jonas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus.

Luc. XI, 30. Vercell., Veron. et Brix., Sicut enim (Veron., Nam sicut) fuit Jonas signum Ninevitis. Corb., Et sicut Jonas in utero coeli fuit.

1. Jon. III, 5. Et crediderunt viri Nineveh in Deo, et praedicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis a majore eorum, et usque ad minorem eorum.

2. Matth. XII, 41. Viri Ninivitae surgent in judicio cum generatione ista, et condemnabunt eam: quia poenitentiam egerunt in praedicatione Jonae.

Luc. XI, 32. Viri Ninivitae surgent in judicio cum generatione hac, et condemnabunt illam, quia poenitentiam egerunt ad praedicationem Jonae.

3. Jon. III, 5. Καὶ ἐπίστευσαν οἱ ἄνδρες Νινευὴ τῷ Θεῷ, καὶ ἐκήρυξαν νηστείαν, καὶ ἐνεδύσαντο σάκκους ἀπὸ μεγάλου αὐτῶν ἕως μικροῦ αὐτῶν. Et crediderunt 0943C viri Nineve Deo, et praedicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis a magno eorum usque ad parvum eorum.

4. Matth. XII, 41. et Luc. XI, 32. Ἄνδρες Νινευΐται (Luc., Νινευῒ, Ninevi) ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὴν· ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνὰ. Viri Ninevitae resurgent in judicio cum generatione ista, et condemnabunt eam: quia poenituerunt in praedicationem Jonae.

5. Jon. III, 5. Et crediderunt viri Ninivitae in Deum, et praedicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis a majore usque ad minorem.

6. Jon. III, 5. Et crediderunt viri Ninivitae in Deum, et praedicaverunt jejunium, et vestiti sunt saccis a majore usque ad minorem.

7. Matth. XII, 41. Vercell., Veron., Corb. et Brix., viri Ninevitae (Corb., Ninivitae) resurgent (Veron., Corb. et Brix., surgent) in judicio cum generatione ista (Corb., cum generatione hac), et condemnabunt eam (Corb., et damnabunt illam): quia poenitentiam 0943D egerunt (Vercell., agerunt) in praedicatione Jonae (Veron., in praedicationem Jonae). S. German., Ninevitae generatione ista, et condemnabunt eam.

Luc. XI, 32. Vercell., Veron. et Brix., Viri Ninevitae surgent injudicio cum generatione hac (Vercell., cum gent . . . hac), et condemnabunt eam: quia poenitentiam egerunt in praedicatione Jonae. Vindebon., Viri Ninevitae surgent in judicio cum viris generationis hujus . . . in praedicationem.

1. Mich. V, 1. Et tu, Bethlehem Ephrata, exigua (es), ut sis in millibus Juda: ex te mihi egredietur, qui sit dominator in Israel.

2. Matth. II, 6. Et tu, Bethlehem terra Juda, nequaquam 0944A minima es in principibus Juda: ex te enim exiet dux, qui regat populum meum Israel.

Joan. VII, 42. Nonne Scriptura dicit: Quia ex semine David, et de Bethlehem castello, ubi erat David, venit Christus?

3. Mich. V, 2. Καὶ σὺ, Βηθλεὲμ οἶκος Ἐφραθά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται, τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα τοῦ Ἰσραήλ. Et tu, Bethleem domus Ephrata, minima es, ut sis in millibus Juda: ex te mihi egredietur, ut sit in principem Israel.

4. Matth. II, 6. Καὶ σὺ, Βηθλεὲμ γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. Et tu, Bethleem, terra Juda, nequaquam minima es in ducibus Juda, etc., ut in Matth. Vulg. edit.

Joan. VII, 42. Οὐχὶ ἡ Γραφὴ εἶπegr;ν, ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαβὶδ, καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαβὶδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; Nonne Scriptura dicit: Quia ex semine David, et de Bethleem vico, ubi erat David, Christus venit?

0944B 5. Mich. V, 2. Et tu, Bethleem domus Ephrata, nequaquam minima es, ut sis in millibus Juda: ex te mihi egredietur, ut sit in principem Israel.

6. Mich. V, 2. Et tu, Bethlehem Ephrata, parvulus es in millibus Juda: ex te mihi egredietur, qui sit dominator in Israel.

7. Matth. II, 6. Vercell., Et tu, Bethleem Judaeae, non es minima inter principes Juda: ex te enim exiet Rex, qui regat populum meum Istrahel. Veron., Et tu, Bethleem Judaea, non es minima inter princi . . . exiet Princeps, qui regat populum meum Istrahel. Corb., et tu, Bethleem terra Judaeorum, numquid minima es in principibus Juda? ex te enim exiit dux, qui reget populum meum Israel.

Brixian. Et tu, Bethleem Jude ae, non es minima inter principes Juda: ex te enim exiet Princeps, qui regat populum meum Isd rael.

Joan. VII, 42. Vercell., Veron. et Brix., Nonne Scriptura (Brix., Scribtura) dicit: Quia ex (Vercell., 0944C de) semine David, et a Bethlem (Veron., Betlehem; Brix., et de Bethleem) castello (Veron., municipio), ubi erat David, Christus venit?

1. Mich. VII, 6. Quia filius vilipendens patrem, filia surgens in matrem suam, nurus in socrum suam: inimici viri, viri domus ejus.

2. Matth. X, 21. Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium: et insurgent filii in parentes, et morte eos afficient.

Luc. XII, 53. Dividentur: pater in filium, et filius in patrem suum, mater in filiam, et filia in matrem, socrus in nurum suam, et nurus in socrum suam.

3. Mich. VII, 6 Διότι υἱὸς ἀτιμάζει πατέρα, θυγάτηρ ἐπαναστήσεται ἐπὶ τὴν μητέρα αὐτῆς, νύμφη ἐπὶ τὴν πενθεραν αὐτῆς, ἐχθροὶ πάντες ἀνδρὸς οἱ ἐν τῷ οἴκῷ αὐτοῦ. Quia filius contumeliam facit patri, filia insurget adversus matrem suam, nurus contra socrum suam: inimici omnes, viri domestici ejus.

0944D 4. Matth. X, 21. Παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον, καὶ πατὴρ τέκνον· καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς, καὶ θανατώσουσιν αὐτούς. Tradet autem, etc., ut supra in Matth. Vulg. edit., et morte afficient eos.

Luc. XII. 53. Διαμερισθήσεται πατὴρ ἐφ᾽ υἱῷ καὶ υἱὸς ἐπὶ πατρὶ· μήτηρ ἐπὶ θυγατρὶ, καὶ θυγάτηρ ἐπὶ μητρὶ· πενθερὰ ἐπὶ τὴν νύμφην αὐτῆς, καὶ νύμφη ἐπὶ τὴν πενθερὰν αὑτῆς. Dispartietur pater in filium, et filius in patrem, mater, etc., ut in Luc. Vulg. edit.

5. Mich. VII, 6. Quia filius contumeliam facit patri, et filia surgit adversum matrem suam, nurus contra socrum suam, inimici hominis, viri domestici ejus.

6. Mich. VII, 6. Quia filius contumeliam facit patri, et filia consurgit adversus matrem suam, nurus adversus socrum suam: et inimici hominis, domestici ejus.

0945A 7. Matth. X, 21. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Tradet autem (Corb., enim) frater fratrem in (Corb., ad) mortem, et pater filium: et insurgent filii in parentes, et morte eos adficient (Corb., afficient) . S. German., autem . . . in mortem morti.

Luc. XII, 53. Vercell. . . . Veron., Pater in filium, et filius in patrem suum dividetur: socrus in sponsam suam, et sponsa in socrum suam. Vindeb., Pater in filius . . . in patrem suum dividetur . . . socrus in sponsam suam, et sponsa in socrum suam. Brix., Pater adversus filium, et filius adversus patrem suum, mater adversus filiam, et filia adversus matrem suam, socrus adversus nurum suam, et nurus adversus socrum suam.

1. Zach. XI, 12. 13. Et appenderunt mercedem meam triginta argenteis, et dixit Dominus ad me: Projice illud (pretium, vel illos, triginta argenteos) ad statuarium, 0945B decorum pretium, quo appretiatus sum ab eis: et tuli triginta argenteos, et projeci illos in domo Domini ad statuarium.

2. Matth. XXVII, 9. Et acceperunt triginta argenteos pretium appretiati, quem appretiaverunt a filiis Israel, et dederunt eos in agrum figuli, sicut constituit mihi Dominus.

3. Zach. XI, 12. Καὶ ἔστησαν τὸν μισθόν μου τριάκοντα ἀργυροῦς. Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· κάθες αὐτοῦς εἰς τὸ χωνευτήριον, καὶ σκέψομαι εἰ δόκιμόν ἐστι, ὃν τρόπον ἐδοκιμάσθην ὑπὲρ αὐτῶν. Καὶ ἔλαβον τριάκοντα ἀργυροῦς, καὶ ἐνέβαλον αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου εἰς τὸ χωνευτήριον. Et statuerunt mercedem meam triginta argenteos . Et dixit Dominus ad me : depone eos in conflatorium : et considerabo , si probatum est , sicut probatus sum pro eis : et tuli triginta argenteos , et injeci eos in domum Domini in conflatorium .

4. Matth. XXVII, 9. Καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου, ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ. 0945C Καὶ ἔδωκαν αὐτα εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθ᾽ ἃ συνέταξέ μοι Κύριος. Et acceperunt triginta, etc., ut supra in Matth. Vulg. edit.

5. Zach. XI, 12, 13. Et statuerunt mercedem meam triginta argenteos . . . sicut probatus sum pro eis: et tuli triginta argenteos, et misi eos in domum Domini in conflatorium.

6. Zach. XI, 12, 13. Et appenderunt mercedem meam triginta argenteos . . . Et tuli triginta argenteos, et projeci illos in domum Domini ad statuarium.

7. Matth. XXVII, 9. Vercell., Et acceperunt triginta argenteos pretium aestimati, quem aestimaverunt a filiis Istrahel: et dederunt eos in agrum figuli in sepulturam peregrinorum. Veron., Corb. et Brix., Et acceperunt triginta argenteos pretium adpretiati (Corb., appretiati) , quod adpretiaverunt (Corb. quem appretiaverunt) a filiis Istrahel (Corb., a filiis Israel; Brix., filiis rael) : et dederunt eos in agrum figuli, sicut constituit (Brix., praecepit) mihi Dominus.

0945D 1. Zach. XII, 10. Et aspicient ad me, quem transfixerunt.

2. Joan. XIX, 37. Videbunt in quem transfixerunt.

3. Zach. XII, 10. Καὶ ἐπιβλέψονται πρός με ἀνθ᾽ ὧν κατωρχήσαντο. Et aspicient in me, pro eo quod insultaverunt.

4. Joan. XIX, 37. Ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν. Videbunt in quem transfixerunt.

5. Zach. XII, 10. Et aspicient ad me, pro eo quod insultaverunt.

6. Zach. XII, 10. Et aspicient ad me, quem confixerunt.

7. Joan. XIX, 37. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Viderunt (in Corb. deest, viderunt; Brix., videbunt) in quem compunxerunt (Brix., transfixerunt) .

1. Zach. XIII, 7. Percute pastorem, et dispergentur oves.

0946A 2. Matth. XXVI, 31. Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis.

Marc. XIV, 27. Percutiam pastorem, et dispergentur oves.

Joan. XVI, 32. Ecce venit hora, et jam venit, ut dispergamini unusquisque in propria, et me solum relinquatis.

3. Zach. XIII, 7. Πατάξατε τοὺς ποιμένας, καὶ ἐκσπάσατε τὰ πρόβατα. Percutite pastores , et avellite oves .

4. Matth. XXVI, 31. Πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσεται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης. Ut supra in Matth.

Marc. XIV, 27. Πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσεται τὰ πρόβατα, ut supra in Marc. Vulg. edit.

Joan. XVI, 32. Ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐλήλυθεν, ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια, καὶ ἐμὲ μόνον ἀφῆτε, ut supra in Joan. Vulg. edit.

5. Zach. XIII, 7. Percute pastorem, et dispergentur oves.

6. Zach. XIII, 7. Percute pastorem, et dispergentur 0946B oves.

7. Matth. XXVI, 31. Vercell., Percutiam pastorem, . . dispergen . . . oves gresis. Veron., Corb. et Brix., Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis.

Marc. XIV, 27. Vercell. et Brix., Percutiam pastorem, et dispargentur oves gregis (in Brix. deest gregis) . Vindeb., et oves dispargentur.

Joan. XVI, 32. Vercell. et Veron., Ecce veniet (Veron., venit) hora, et jam venit, ut dispargamini unusquisque in sua regione, et me solum relinquatis. Corb., Unusquisque in sua. Mm., Ut relinquatis. Brix., Ecce veniet hora, et nunc venit, ut dispergamini unusquisque in propria, et me solum relinquatis.

1. Malach. III, 1. Ecce ego mitto Angelum meum, et praeparabit viam ante faciem meam.

2. Matth. XI, 10; Marc. I, 2; Luc. VII, 27. Ecce ego (in Luc. deest, ego) mitto angelum meum ante 0946C faciem tuam, qui praeparavit viam tuam ante te.

3. Malach. III, 1. Ἰδοὺ ἐξαποστέλλω τὸν Ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου. Ecce mitto angelum meum, et respiciet viam ante faciem meam.

4. Matth. XI, 10; Marc. I, 2; Luc. VII, 27. Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν Ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. Ecce ego mitto angelum , etc., ut supra in ed. Vulg. et in textu Graeco trium Evangelistarum, in quo semper legitur ἠγώ ego .

5. Malach. III, 1. Ecce ego mittam angelum meum, et praeparabit viam ante faciem meam.

6. Malach. III, 1. Ecce ego mitto angelum meum, et praeparabit viam ante faciem meam.

7. Matth. XI, 10. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Ecce ego (in Corb. deest, ego) mitto angelum meum ante faciem tuam (Vercell., meam) , et parabit (Corb., qui praeparabit; Brix., qui praeparavit) viam tuam 0946D ante te.

Marc. I, 2. Vercell. et Veron., Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam, et parabit (Veron., qui praeparabit) viam tuam. Corb. et Brix., Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam (Corb., ante te, et ante faciem tuam) , qui praeparabit viam meam (Brix., tuam) ante te.

Luc. VII, 27. Vercell. et Brix., Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam (Brix. addit, ante te) . Veron., Ecce . . . ange . . . ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante te.

1. Malach. IV, 5. Ecce ego mitto vobis Eliiah prophetam, antequam veniat dies Domini magnus, et terribilis.

2. Matth. XVII, 10. Quid ergo Scribae dicunt, quod Eliam oporteat primum venire?

0947A Marc. IX. 10. Quid ergo dicunt Pharisaei, et Scribae, quia Eliam oportet venire primum?

3. Malach. IV, 5. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμῖν Ἠλίαν θεσβίτην, πρὶν ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ. Et ecce ego mitto vobis Etiam Thesbiten, antequam veniat dies Domini magna, et illustris.

4. Matth. XVII, 10. Τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν, ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; Quid ergo Scribae dicunt, quod Eliam oporteat venire primum?

Marc. IX, 11. Ὅτι λέγουσι οἱ γραμματεῖς, ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; Quod dicunt Scribae, quia Eliam oporteat venire primum?

5. Malach. IV, 5. Ecce ego mittam vobis Eliam Thesbiten, antequam veniat dies Domini magna, et illustris.

6. Malach. IV, 5. Ecce ego mittam vobis Eliam prophetam, antequam veniat dies Domini magnus, et horribilis.

7. Matth. XVII, 10. Vercell., Veron., Corb. et Brix., Quomodo ergo (Corb., Quare ergo; Veron. et Brix., Quid ergo) Scribae dicunt, quod Helian (Veron. et Brix., Heliam; Corb., quia Heliam) oportet primum venire (Vercell., oportet primum venire) .

Marc. IX, 10. Vercell., Quid ergo Scribae dicunt . . . . . . . Veron., Corb. et Brix., quia dicunt (Brix., Quid ergo dicunt) Scribae: Heliam (Brix., quia Heliam) oportet primum venire.

1. Malach. IV, 6. Et convertet cor patrum super filios, et cor filiorum super 0948A patres eorum; ne forte vineam, et percutiam terram anathemate.

2. Luc. I, 17. Ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam.

3. Malach. IV, 6. Ὃς ἀποκαταστήσει καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν, καὶ καρδίαν ἀνθρώπου πρὸς τὸν παραπλησίον αὐτοῦ, μὴ ἔλθω, καὶ πατάξω, τὴν γῆν ἄρδην. Qui convertet cor patris ad filium, et cor hominis ad proximum suum; ne forte veniam, et percutiam terram penitus.

4. Luc. I, 17. Ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. Convertere corda Patrum in natos, et insuasibiles in prudentia justorum, parare Domino populum expeditum.

5. Malach. IV, 6. Qui convertet cor patris ad filium, et cor hominis ad proximum suum; ne forte veniens, percutiam terram penitus.

6. Malach. IV, 6. Et convertet cor patrum ad filios, et cor filiorum ad patres eorum; ne forte veniam, et 0948B percutiam terram anathemate.

7. Luc. I, 17. Vercell., Et ipse praeibit in conspectu ejus, in spiritu, et virtute Heliae; ad convertenda corda Patrum ad filios, et incredibiles ad prudentiam justorum, parare populum perfectum. Veron. et Brix., Et ipse praecedet ante illum in spiritu, et virtute Heliae; ut convertat corda Patrum in filios, et incredibiles (Brix., ineruditos) ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam. Corb. . . . . . . . . Et incredibiles ad prudentiam justorum.