21

πάλιν νοητά. τὰ γὰρ συναγόμενα "ποίμνια" ἐκ τῶν "προβάτων τῶν ἀκουόντων τῆς φωνῆς αὐτοῦ" τῶν ποιμαινομένων ὑπ̣' α̣ὐ̣τ̣οῦ τοῦ̣ "σοφοῦ" εἰσιν "ποίμνια". καὶ ὁ κτώμενος πάλιν ἐκεῖν̣ος σπουδάζῃ ······ Πα̣ῦλος ·····ε̣· ········ν α·λ̣ω̣ν σημαίνων ευ̣λεγεν· "μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ θεῷ; η πάντως περὶ ἡμῶν λέγει;" ευ̣χει "βουκόλια" ὁ νοῶν τοὺς ἀποστόλους· ὁ νοῶν τὰ τοῦ Χ̣ριστοῦ "πρόβατα" τὰ τῆς "φωνῆς αὐτοῦ" ἀντίλημψιν δεχό μενα ευ̣χει βουκολια "ποίμνια". ἐπερ· ···ν κατ' ἀναγωγὴν τί; αἱ νοήσεις ἐκεῖναι αἱ γεωργικόν τι ποιοῦσαι, αἱ σχίζου σαι τὴν γῆν, αἱ ἀρδεύουσαι, αἱ πατοῦσαι τὰ γενήματα τὰ γενάμενα ἐκ τῆς σπουδῆς τῆς γεωργικῆς "βόες" εἰσίν. οσοι δὲ εὐστάθειαν ευ̣χουσιν καὶ πραότητα, οὐ̣ σὺν λόγῳ δέ, ουτοι "πρόβατά" εἰσιν μόνης "φωνῆς" ̓Ιησοῦ "ἀκούοντες"· μόνον "ἀκούουσιν" τῶν γραφῶν. κατὰ ῥητόν, οὐκ ἀνηγμένως· οιδας οτι καὶ ἡ ἀνθρωπίνη "φωνὴ" δύο ευ̣χει· ευ̣χει τὸ ἀκουστὸν καὶ τὸ σημαίνειν. ῃ ἀκουστή ἐστιν καὶ ἐκ συλλαβῶν σύνκειται, "φωνή" ἐστιν· ῃ δὲ σημαίνει τινὰ καὶ ἐκλαμβάνομεν τὰ σημαινόμενα διανοητικῶς, τότε λόγος ἐστίν. διὰ τοῦτο γοῦν ἐλέγομεν καὶ τὸν ̓Ιωάννην "φωνὴν̣ βοῶντος" ειναι "ἐν τῇ ἐρήμῳ". ἐ λαμβάνετο δὲ ἡμῖν ὁ ̓Ιωάννης κατὰ ἀναγωγὴν "φωνὴ" η λέξις τῶν γραφῶν τῶν παλαιῶν. ἡ γὰρ διάνοια αὐτῶν ὁ "βοῶν" λόγος ἐστίν. προτρέχει ουν ἡ "φωνὴ" ἀεὶ τοῦ λόγου. τῶν ὑπηρετούντων ουν καὶ εἰς τὰς χρείας τὰς ἐμὰς συντελούντων οἱ μὲν λογικοί εἰσιν "δοῦλοι" καὶ "δοῦλαι", τὰ δὲ "πρόβατα" καὶ "βόες" τὰ ἀλογώτερα κινήματα, σὺν λόγῳ δὲ ἀγόμενα. 39 2,7de ὑπὲρ πάντας τοὺς γεναμένους ευ̣ν προσθέν μου ἐν ̓Ιερουσαλήμ. ὡς πρὸς τὸ ῥητὸν τοῦτο λέγει· "ὑπὲρ πάντας τοὺς" αρχοντας "ἐν τῇ ̓Ιερουσαλὴμ" ἐγὼ καὶ ἐν τούτοις ευυ̣πορος ημην ἐν τῷ ευ̣χειν "βοῦς καὶ ποίμνια". πρὸς δὲ διάνοιαν ουτως· "πάντες" οἱ κατὰ ἀρετὴν βιοῦν τες πολῖται τ̣ῆς " ̓Ιερουσαλήμ" εἰσιν. καὶ ἐπεὶ καὶ ἐν τού τοις διαφορά ἐστιν-οἱ μὲν γ̣ὰρ μείζους, οἱ δὲ ἐλάτ το̣υς καὶ οἱ μὲν αὐξάνοντες ἐπὶ πολὺ, οἱ δὲ ηδη ηὐξηκότες-, διὰ τοῦτο ουτος ὁ ταῦτα λέγων ὁ τέλειος "σοφός", ὁ μαρτυρούμενος οτι "πάντων σοφώτερος γέγονεν καὶ οὐδ εὶς γέγονεν κατ' αὐτόν", ευ̣χει τὰς κτήσεις τὰς εἰρημένας "ὑπὲρ" τοὺς αυ̣λλους τοὺς "ἐν τῇ ̓Ιερουσαλὴμ" βασιλεύ σαντας. ἐπερ· κατὰ τὸν "σοφὸν" οὐκ ην αὐτοῦ σοφώτερος; καὶ τοῦτο δ̣ὲ αυ̣κουε οτι πρὸ τοῦ̣ τέλου̣ς αυ̣λλοι αυ̣λλων μᾶλλόν εἰσιν κατά τι, οὐ κατὰ πάντα. ἰατρὸς ἰατροῦ λέ γεται μᾶλλον ἐ̣νίοτ̣ε κατὰ τὸ χειρουργικὸν μόνον, καὶ ε τερος ἑτέρου κατὰ τὸ διαιτητικόν. ἐὰν ουν ὁ ∆ανιὴλ̣ ἐ̣πὶ τὰ τῆς αλλης σοφίας μᾶλλον ην, οὐ πάντως κατὰ πάντα μᾶλλον ην τοῦ Σολομῶνος· "ευ̣δωκεν κύριος φρόνησιν τῷ Σολομὼν ὑπὲρ πάντας", λέγει. πρὸς δὲ διάνοιαν ····λ̣···ς τῶν ἁγίων τ̣ὰ̣ "χαρίσμα τα" τοῦ "πνεύματός" ἐστιν· αυ̣λλος αυ̣λλου κ̣ατά τι̣ γ̣νωσ τικώτ̣ε̣ρ̣ό̣ς̣ ἐ̣σ̣τιν καὶ ετερος ἑτέρου "π̣ίστι̣ν" ευ̣χει τὴν "πάν τα" δυναμένην, ηη̣ς̣ τ̣ὰ "ευ̣̣ργ̣α̣ μεγάλα" ἐστίν, κ̣α̣ὶ αυ̣λ λος αυ̣λλου "κυβέρνησιν" ευ̣χει· 2,8ab συνήγαγόν μοι καί γε ἀργύριον καί γε χρυσίον καὶ περιουσιασμοὺς βα σιλέων καὶ τῶν χωρῶν. πάλιν τὸ τοῦ ῥητοῦ φανερόν· ἐκ τῶν τιμιωτέρων μερῶν τοῦ πλούτου πλεονάσας-τίμια γὰρ μέρη εἰσὶν "χρυσὸς" καὶ "αυ̣ργυρος"-καὶ ἐπιτελεῖς ειχεν "βασιλεῖς". διὰ τοῦτο λέγει "καὶ περιουσιασμοὺς βασιλέων". πρὸς διάνοιαν δὲ τοῦτο λέγομεν· πολλαχοῦ τῶν θείων παιδευμάτων ὁ νοῦς καὶ τὰ νοητὰ διὰ τοῦ "χρυσοῦ" φανεροῦται, ὁ δὲ προφορικὸς λόγος καὶ ἡ ἀρετὴ αὐτοῦ διὰ τοῦ "ἀρ γύρου"· "αυ̣ργυρος πεπυρωμένος γλῶσσα δικαίου", τουτέστιν ὁ προφορικὸς αὐτοῦ λόγος καὶ α διὰ τοῦ προφορικοῦ λόγου ως περ ὁμιλῶν παιδεύει· ουτω καὶ "τὰ λόγια κυρίου λόγια ἁγνά, ἀργύριον πεπυρωμένον δοκίμιον τῇ γῇ". ὁ δὲ νοῦς "χρυσός" ἐστιν. οταν γοῦν λέγῃ οτι "κατὰ τὸν τύπον τὸν δειχθέν τα σοι ποιήσεις ἐν τῷ ου̣ρει", ειτα