Coll. XXI. De tribulationibus religionis et regulae sectatorum.

Veniet tempus, fratres mei, cum malis exemplis malorum fratrum haec Deo dilecta religio diffamabitur, ita ut pudeat exire in publicum. Qui vero tunc temporis ad suscipiendum habitum ordinis venerint, sola sancti Spiritus operatione ducentur, et nullam in eis maculam caro impinget et sanguis, eruntque vere a Domino benedicti. Et licet in eis fuerint operationes meritoriae, tamen frigescente charitate, quae facit sanctos operari ferventer, venturae sunt illis tentationes immensae, et qui in tempore illo luerint inventi probati, erunt suis praedecessoribus meliores. Vae qui de sola specie et apparentia conversationis religiosae sibi plaudentes et in sua sapientia et scientia confidentes inventi fuerint otiosi, id est, non exercitantes se in operibus virtuosis et in via crucis et poenitentiae, in pura observantia evangelii, quod ex professione tenentur pure et simpliciter observare. Isti enim non resistent constanter tentationibus, quae ad probationem electorum a Deo permittentur. Qui vero probati fuerint et approbati, accipient coronam vitae, ad quam exercitat eos interim malitia perfidorum et reproborum.