37. In Epiphania DN.

la. ''Epiphaniam Domino
''canamus gloriosam,

1b. ''Qua prolem Dei
''vere magi adorant.

2 a. Immensam Chaldaei

cujus Persaeque venerantur
potentiam,

2 b. Quem cuncti prophetae
praecinere venturum gente
ad salvandas.

3 a. Cujus majestas
ita est inclinata,
ut assumeret
servi formam.

3 b. Ante saecula

qui Deus et tempora,
homo factus est
in Maria.

4 a. Balaam de quo vaticinans,
exibit ex Jacob
rutilans, Inquit, stella

4 b. Et confringet ducum agmina
regionis Moab
maxima
potentia.

5 a. Huic magi munera
deferunt praeclara
aurum simul thus et myrrham.

5 b. Thure Deum praedicant,
auro regem magnum,
hominem mortalem myrrha.

6a. In somnis hos monet
angelus,
ne redeant
ad regem commotum
propter regna.

6 b. Pavebat etenim
nimium
regem natum
verens amittere
regni jura.

7 a. Magi stella

sibi micante praevia

pergunt alacres

itinera,

patriam

quae eos ducebat

ad propriam

linquentes Herodis mandata.

7 b. Qui perculsus

corda nimia prae Ira

extemplo mandat,

eludia

magica

non linqui taliter

impunita,

sed mox privari eos vita.

8 a. Omnis nunc caterva
tinnulum laudibus
jungat organi pneuma,

8 b. Mystice offerens
regi regum Christo
munera pretiosa,

9. Poscens ut per orbem regna,
omnia protegat
in saecula sempiterna.