227. In Dedicatione Ecclesiae.

1. Ad te, sancte
supernum lumen,

2 a. Sacra nunc vota
ferimus danda.

2 b. Quae purgent nostra
crimina cuncta.

3 a. Colimus
nam tua
templi sacrata
festalia
sub honore clara,

3 b. Terrea
supera

quo nos faciant
discrimina
superata propulsa.

4 a. Virtutes sacras
nobis proficuas
reddant sancta

4 b. Sanctorum pia

nunc servis precata,
adsint, clamant,

5 a. Justitia,
temperantia
et fortitudo
et prudentia.

5 b. Nobilitas

quas nunc creat
in poli aula
semper exsultans.

6 a. Delicias
praecipuas
justis ministrans
gubernando terrena,

6 b. Vivificans
et radians
mentis vulnera
repellendo tenebras.

7 a. Quas nunc exstirpa
per climata
orbis omnia,
Christe, potentia,

7 b. Solvens vitia
corporea,
spiritalia
reddens coelestia.

8 a. Templi Dei
dans gloriam
speciosam,

8b. Sese reddat
quo moribus
speciosam.

9 a. Caritas

maneat Domini,
pariter proximi,
veneranda

9 b. Castitas

fulgeat mansura
per saecla corpora,
corda salvans.

10 a. Haec cunctas
virtus super
et custodiendo
beatas requie
donat animas.

10 b. Praecepta
Jesu pia
custodiendo
transferre decertat
in poli astra.

11a. Quam suis tribuat
Domini pietas
immensa,

11b. Servetur tempora
quo nobis inclita
per saecla.

12 a. Obtineant

Martialis precata
haec sacra

12b. Et deferant

coelitus impetrata
hac aula.

18 a. Haec atque Stephanus
oret, venerandus
athleta,

13b. Qui sanctimonia
tenet coelestia
trophea.

14. Pandat

famulis optata
a Christo promissa
coelestia
praeconia.