174. De sancto Martino.

1. O Martine
sacer, merito

2 a. Canimus devotissima tibi
in aula
hac nos carmina.

2b. Rex coetorum catechuminum se
veste tunc
indutum laudans.

3 a. Pangit clerus
condoque fidelis
ore simul mente
debita.

3b. Circumstantum
castra herili ante
sacra baptismatis
flumina

4a. Barbarorum virtute tua
subdere declarabas;
post magni
Hilarii fama

4 b. Gressus facili extollitur
a te, Martine pastor,
qui factus
es exorcista.

5 a. Virtute mira languidos
tu sanabas,

5 b. Mortuos voce suscitans
evocabas.

6 a. Post apostolos
namque

Dominus tantam dignatus
est largiri
suam gratiam,

6 b. Ut in virtute
trinitatis

deificae suscitares
mortuorum
trium corpora.

7 a. Te devota, Turonorum

ut fieres praesul atque abba,

7 b. Lectioque divina et
coelestis evocabat gratia.

8 a. O quam pontificalis vita
Martini fuit
gloriosa,
o beati

viri pretiosissima,
quam contulit
coelestis terrestris Dei
clementia.

8 b. Fide Christi flagrans munia
orans implesti
pro gregis vita
et pro nobis,
petimus, Deum supplica,
ut meritis

tuis pateat coelestis
aula.

9a. O nimis veneranda dies
et fidelibus Dei
satis praeclara,

9 b. Qua ejus migravit anima,
cui sanctorum virtutum
occurrunt agmina.

12 a. Peracta jam talia
Pontius, gestans
crucis stigmata,

12b. Senator in curia
radiabat sol
ut inter astra.

13 a. Regis regum athleta
Tormentorum genera
superata omnia,
Ensis per dira jugula

13 b. Laureatus, in aethra
Regnat, triumphalia
redimitus laurea,
Micans virtutum lampada.

14 a. Nostra suis solvat

cuncta meritis crimina,

14 b. Rogitamus, ferat

et nos moenia ad alta,

15 a. Quo vera

fruamur sine meta
eum Christo gaudia.

15 b. Sint grata

cui nostra per cuncta
saecula obsequia,

16. Praestans nobis
commoda cuncta.