171. De sancto Martino.

1. Digna cultu
dies hodierna,

2 a. Qua Martinus
regia est exceptus
superna

2 b. Splendens stella

ante solem, qui lux est
aeterna.

3 a. Cum apostolis
diadema
fert angelica
septus chorea.

3 b. Sanctorum cuncta
psallens turma
gaudet Martino
splendificata.

4 a. Quem tanta coelitus
potestas divina
magnificavit
praerogativa,

ib. Quod tria mortua
corpora humana
Deo supplicans
reddidit viva.

5 a. Dabat prompta languidis
adjumenta, sanis
vitae documenta.

5 b. Subdito gregi forma
justitiae, cunctis
generalis norma.

6 a. His mota

plebs Turonica
instat tota ardens
devota, ut praesulatus
assumat jura.

6 b. Haec tanta
desideria,
tam justa et pia
misericordi complevit
Deus potentia.

7 a. Oves Christi
suscepisti,
diligenter
enutristi,
gemma pretiosa.

7 b. Visu Rachel,
fructu Lia,
Martha factus
et Maria,
lampas luminosa.

8 a. Nunc expleta
vitae meta,
felix victoria
regnans in gloria,
nunc, caritas plena.
Deum nobis
precibus serena.

8b. Et peccata
perpetrata
per te sint sepulta
nobisque indulta.
ac praemia fine
carentia
donet theoria.

9 a. Per te, Christe Messia, qui
homo factus
es ex Maria,

9 b. Cum quo pater et pneumata est
una virtus
simplex usia,

10. Ipsi per saecula
laus honor et gloria.