159. De s. Maria Magdalena.

1. Fulget dies praeclara

2 a. Beatae Mariae,

vocatae Magdalenae,
festa sacrata, felix
qua conscendit aethera.

2 b. Haec gente Judaea,
Abrahae stirpe orta,
diu vixit immunda,
agagolae dedita.

3 a. Sed post sic est conversa,
testatur ipsa
ut veritas,

3 b. Quod optimam elegit
partem, audire
Dei verba.

4 a. Haec sapienter

intrans ad ipsum aegra

4 b. Attulit nardum

cum balsamo permixtam

5a. Implens domum fraglantia.
Mox deflens noxas
lacrimis rigavit
capillis detersit
et unxit
Christi vestigia.

5 b. Dulcissime deosculans
Sicque veniam
scelerum adepta
ad caput Messiae
ungendum
est pie conversa.

6 a. O magna,
o celsa,
o pulchra
clementia Christi,
lucitlua, o alma.

6 b. Laus tibi
honorque
ac virtus,
qui sanctificasti
poenitentem Mariam

7 a. Roseo cruore

tuo benignissime ut

apostolis

esset apostola.

7 b. Potenti virtute

ejus relaxans facinora

largiens

dona fulgida

8 a. Cruci constans adstitit nec
timens vertit terga,

8 b. Tamquam impleri prospec-
tans,
victoriam gerens.

9 a. Jam vero postea

Sepulto Domino venit

amans cum sociis

pretiosa

Ferens secum aromata,

9 b. Stupens angelicam
Visionem anxia,
a quo est certa facta,
surrexisse
Dominum morte devicta,

10a. Et ut dicat fratribus
ac Petro haec mandata:

10 b. Praecedet eos ipse
videndus in Gallilea.

11a. Magdalenae
primo Mariae
Christus apparuit carne
vivida.

11b. Postquam necem
surgens devicit,
avete, inquit, salutans
amicas.

12 a. Et, de qua ejecerat

septem daemonia nequissima,

12b. Replevit septiformis

spiritus multiplici gratia.

13 a. Quo ardore succensa
Stabat ad monumentum
redemptoris et flebat
Ac se monstrantem quaerebat.

13 b. Credit tandem Maria,
Christum resurexisse
ad beatam gloriam
Et hoc omnibus praedicat.

14a. Quando autem sancta
de terris ad coelestia

14 b. Assumenda erat,

Jesus hanc vocat visitans.

15 a. Parata in coelo digna
daturus praemia,

15 b. Ubi orando pro nobis
veniam impetra

16. Quo (tecum) regnemus per saecla.