80. De sancto Benedicto.

1 a. Magnum patrem Benedictum,
Virum iustum et invictum,
Collaudet ecclesia;

1 b. Nos ut patrem veneremur,
Venerantes imitemur
Virum plenum gratia.

2 a. Cuius dono praecurrente
Puer aevo, senex mente,
Manu tangit fortia ;

2 b. Carnis frangens voluptatem,
Mundi spernens vanitatem,
Procul arcet vitia.

3 a. Mira per hunc operatur
Virtus Dei, qua servatur
Mens eius innoxia,

3 b. Ne per solem denigretur,
Sed plus nive dealbetur,
Munda sit ut hostia.

4 a. Vas confractum reparatur
Integrumque frangitur,
Virga vagus emendatur,
De rupe fons oritur ;

4 b. Super aquas Maurus vadit,
Et puer emergitur,
In infernum morte cadit,
Iustum qui persequitur.

5 a. Sanatus locum tunc mutavit,
Sed et ibi comprobavit
Hostis aemulatio,

5 b. Quantum bonis sit infesta,
Quibus placet hic honesta
Vitae conversatio.

6 a. Saeviore quippe zelo
Pulsus ipse dudum caelo
Vulnerare mortis telo
Pia quaerit viscera.

6 b. Sed ab eo cadit victus,
Et vir Dei stat invictus,
Quem adversus hostis ictus
Dei tegit dextera.

7 a. De futuris prophetavit
Et tyranno nuntiavit,
Pro pace, quam perturbavit,
Quae maneret ultio.

7 b. Visu mentis hic absentes
Intuetur ut praesentes,
Notat actus, notat mentes,
Spiritus indicio.

8 a. Puer vitae redonatur,
Sororisque spiritum
In columba contemplatur
Deo caeli redditum.

8 b. Ipse tandem evocatur
Ad caeli palatium
Et a Christo collocatur
In sede felicium.

9 a. Nos grex eius familiae
Tanti ducis itinere
Caelestis aulam gloriae
Studeamus ascendere.

9 b. Quos suis docet monitis,
Hos protegat et meritis,
Ut illius suffragio
Caeli fruamur gaudio.