84. De sancto Bcrnhardino.

1 a. Christe Iesu, Domine, regum rex, o Deus alme,
Natus ab aeterno de deitate patris,

1 b. Quem genuit merito sacro sub tempore virgo ;
Sic verbum caro fit flamine flante sacro.

2 a. Crimine damnosum venit qui solvere mnndum,
Sanguine cum proprio plasma lavare suum,

2 b. Hic varios serere missos promisit in agrum,
Nuntia qui ferrent illa per omne solum.

3 a. De quorum numero quasi lux de sidere caeli
Bernbardinus adit mitis in orbe agrum ;

3 b. Nobilis ex gente, plus morum nobilitate,

Christo complacuit, cui sua cuncta dedit.

4 a. Vomerem doctrinae manibus qui solvit utrisque,
Fundat ut incultum dogmate valde solum,

4 b. Et lapides abigit, ut possint crescere fruges,
Vepribus abruptis sulcat, ut aptus aret.

5 a. Seminat hic Domini verbum per climata mundi,
Exemplo Christi totus amore flagrat.

5 b. Sedat litigia, diversum schisma reformat,
Enervans haeresim falce gregata metit.

6 a. Francisci lima sic ferrea pectora purgat
Atque ligone suo saxea corda movet.

6 b. Horrea sic Domini gestivit ducere plene,
Ut maniplos laete ferret in arce poli.

7 a. Ergo Iesus Christus, cui nomen clarificavit,
E converso suum clarificavit opus

7 b. Signis, prodigiis, pia per miracula multa
In vita, morte ; laus tibi, Christe Iesu.

8 a. Claudi nam currunt, plures a morte resurgunt,
Et audit surdus, lumine caecus ovat.

8 b. Leprosus candet, mox energumenus orat,

Et non est morbus, quin fugat almus eum.

9 a. O Bemhardine, poscas, pater o Seraphine,
Ut famulis pacem det Deus ipse tuis,

9 b. Ut post assiduos et multos valde labores
Apprendat regna laudibus apta poli.