91. In Inventione s. Crucis.

1. Vexilla regis

2 a. Prodeunt et fulget
crucis mysterium,

2 b. Quo carnes conditor
suspendit patibulo

3 a. Confixa clavis viscera ;
manus, tendens, vestigia

3 b. Redemptionis gratia
immolata est hostia.

4a. Quo vulneratus insuper
mucrone dirae lanceae,
ut nos lavaret crimine,
manavit unda, sanguine.

4b. Impleta sunt, quae concinit
David fideli carmine,
dicens, in nationibus
regnavit a ligno Deus.

5 a. Ornata regis purpura
arbor decora fulgida,

5 b. Electa, digno stipite

dum sancta membra tangeret.

6 a. Dum enim pretium
pependit saeculi,
statera facta est
corporis.

Nunc opima mansisti
membris Christi fulgida.

6 b. Fundis aromata
jucunda fertilis
et plaudis triumphum
nobilem

Sustinens gubernantem
celsa atque infima.

7 a. O crux benedicta, in
qua Christus
carne pependit.

7 b. Atque cruore suo
vulnera
nostra tunc lavit.

8 a. O crux veneranda,
quae sola fuisti
digna portare regem
coelorum et dominum.
O crux

splendidior cunctis astris,
mundi hominibus
multumque amabilis,
Quae meruisti,
portare talentum mundi;

8 b. O crux gloriosa,
o crux adoranda,
o lignum pretiosum
et mirabile signum.
Per quod

anguis est victus et mundus
redemptus, hoc signum
apparebit in coelo,
Quando Dominus
ad judicandum venerit.

9. Ipse dignetur
salvare nos omnes
per signum crucis.