123. De sancto Eligio.

la. Ad honorem salvatoris
Mens depromat et vox oris
Canticum laetitiae,

1 b. Qui mercedem dat honoris
Suis sanctis et decoris
Et coronas gloriae.

2 a. Totus orbis gratuletur
Et devote veneretur
Beatum Eligium,

2 b. Cuius fides, cuius vita

Fulsit tamquam margarita
In conspectu gentium.

3 a. Ortu fuit generosus,
Sed virtute gloriosus
Excessit originem.

3 b. Circumcisus intus, foris
Laboravit renum, oris
Fugare libidinem.

4 a. Pater eius fuit iustus,
Vocitatus Eutherius,
Materque Terrigia.

4 b. Arborem ramusculus,
Fontem beat rivulus
Rosaque rosaria.

5 a. Ab aetate puerili

Pollens sensu praesubtili
Aptatur ad omnia.

5 b. Doctus arte manuali
Non doctrina magistrali,
Sed Dei praesentia.

6 a. Videns pater eius sensum
Actu nullo deprehensum
In arte aurifica

6 b. Fecit eum doctrinari;
Statim fuit sine pari
In urbe Lemovica.

7 a. In illius mens divina
Latet mente columbina,
Laudat illum populus.

7 b. Crescit odor, crescit virtus
Tanquam iuxta flumen mir-
tus,
Crescit famae titulus.

8 a. Late fundit flos odorem,
Et odoris dulcor florem
Honorat per omnia.

8 b. Tanti viri famae bonus
Aure regis sonat sonus
Eiusque peritia.

9 a. Rex convocat Eligium
Et ad suum palatium,
Fit secreti conscius,

9 b. Postquam regis excidium
Suum statuit conscium
Dagobertus filius.

10 a. Dagobertus ut decessit,
Clodovaeo regnum cessit,
Qui strenue plebem rexit,
Et inde Lothario;

10 b. Qui quodcunque vir suggessit
Sibi sanctus, totum gessit,
Cuius virtus semper crescit
Adhaerens consilio.

11a. Ad honorem Dei chorum
Congregavit monachorum
Pro plebibus oratorum
Et fecit ecclesiam.

11 b. Hinc adeptus praesulatum
Urbis Noviomagatum
Suae finit vitae statum
Transmigrans ad gloriam.

12 a. Harum fructus lucris rerum,
Deo plenus et dierum,
Carnis exutus chlamyde
In forma sphaerae lucidae
Caeli subit gaudia.

12 b. Cuius diem venerari

Nos oportet mente pari,
Ut sacris eius meritis
Mereamur frui lucis
Aeternae laetitia.